Η Bουλευτής Δράμας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Χαρά Κεφαλίδου μίλησε τη Δευτέρα 28 Μαρτίου στο site badiera.gr, στο πλαίσιο του διαλόγου για την Κεντροαριστερά.
Απαντώντας στο ερώτημα αν, στην προσπάθεια ανασύνταξης του χώρου της Κεντροαριστεράς, χωρούν όλοι στο τραπέζι, είπε: “Στην Ελλάδα, με το που στρώνεται τραπέζι, όλοι σκοτώνονται να πιάσουν καρέκλα και κανείς δεν ρωτάει τι έχει το μενού. Αυτό είναι και το μεγάλο θέμα του χώρου μας. Εδώ ο κόσμος καίγεται κι εμείς συζητάμε για καρέκλες σ’ ένα τραπέζι με άδεια πιάτα. Το μενού της Κεντροαριστεράς πρέπει να έχει ένα πιάτο: την αναγνώριση των σφαλμάτων του παρελθόντος μας. Μας λείπει η τόλμη να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, να βγάλουμε στο φως τις αλήθειες που εθνικά κρύβουμε κάτω από το χαλί, να θίξουμε τα κακώς κείμενα — απουσιάζει και ο μετρήσιμος σχεδιασμός. Στο τραπέζι μας, λοιπόν, χωρούν μόνο τα καθαρά λόγια. Όσοι από μας έχουμε γερό στομάχι, δεν είμαστε μόνο ευπρόσδεκτοι. Είμαστε απαραίτητοι”.
Για τα ζητούμενα διακριτά στοιχεία της νέας Κεντροαριστεράς, που θα πρέπει να την διαφοροποιούν από το εγχείρημα Μητσοτάκη αλλά και τον αποδεδειγμένο εθνολαϊκισμό που εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ, σημείωσε, μεταξύ άλλων: “Η σοσιαλδημοκρατία πάντοτε θα αντιμάχεται, τόσο την κοινωνική αναλγησία της δεξιάς, που στον πυρήνα της έχει μόνο αριθμούς, όσο και τα εθνολαϊκιστικά μορφώματα που δεν ξέρουν να μετρούν καν. Δεν παραβλέπω και δεν αποσιωπώ ότι, οι ανεπαρκέστατοι που μας κυβερνούν, έκαναν παντιέρα τις παθογένειες του ΠΑΣΟΚ στην μακρά πορεία εξουσίας: λαϊκισμό, υποσχεσιολογία, ρουσφέτια, τακτικισμούς, αλαζονεία, αποξένωση από την κοινωνία, λειτουργία στη λογική της ήσσονος προσπάθειας… Αν απαρνηθούμε εμπράκτως τα παραπάνω, αναδύεται ξεκάθαρη η όψη ενός σύγχρονου πολιτικού φορέα που εκφράζει τις δυνάμεις της κοινωνίας που θέλουν και μπορούν να ξαναχτίσουν τη χώρα. Αυτούς οφείλουμε να ακούσουμε και σ’ αυτούς να δώσουμε ρεαλιστικές ειλικρινείς απαντήσεις στο τι μπορούν να περιμένουν και τι όχι από μια Σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση της χώρας”.
Τέλος, σχετικά με το αν η Κεντροαριστερά μπορεί ή πρέπει να συνεργαστεί σε κυβερνητικό επίπεδο με δυνάμεις δεξιά της ή πιο «αριστερά» της και με ποιες προϋποθέσεις, επισήμανε τα εξής: “Χρειάζονται δύο πράγματα: κοινές θέσεις στην αντιμετώπιση των κρίσιμων ζητημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα, και κοινή αντίληψη για το πώς ασκείται η κυβερνητική εξουσία. Η συνεργασία μόνο και μόνο για τις καρέκλες —χωρίς αρχές, χωρίς προγραμματική εναρμόνιση, χωρίς αποσαφηνισμένες θέσεις για το πώς θα ξεκολλήσει η χώρα από το βάλτο των μνημονίων—, δεν έχει να προσφέρει τίποτε στον τόπο. Το δέλεαρ της καρέκλας, θέλω να πιστεύω ότι δεν συγκινεί κανέναν από εμάς. Ο χώρος μας έχει αποδείξει ότι μπορεί, όταν η εθνική συγκυρία το απαιτεί, να λειτουργήσει ομαδικά και εποικοδομητικά. Δεν υψώνουμε τοίχους, δεν δημιουργούμε αδιέξοδα, δεν κομπάζουμε ότι κατέχουμε το αλάθητο. Όσο υπάρχει δυνατότητα σύγκλισης απόψεων και ένα μίνιμουμ συμφωνίας στα ζητήματα στρατηγικής σημασίας, οι συνεργασίες είναι καταρχήν εφικτές”.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο www.badiera.gr.