“Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η θλίψη και η αποσβόλωση είναι αυτό που κυριαρχεί στη σκέψη όλων μας. Η χώρα βιώνει, ίσως, μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες, στην πρόσφατη ιστορία της και για άλλη μια φορά ερχόμαστε, πρόσωπο με πρόσωπο, με τα αποτελέσματα της εγκληματικής ανεπάρκειας της κρατικής μηχανής. Αυτή τη φορά, θύματα είναι ανθρώπινες ζωές. Ο αριθμός τους κάθε μέρα αυξάνει, με τραγικές απώλειες και καταστροφές ολόκληρων περιοχών. Οι ευθύνες όλων είναι τεράστιες. Και τι να πούμε σε αυτούς τους συμπολίτες μας; Η ανθρώπινη έκφραση της λύπης και της συμπαράστασης στον πόνο τους, φαντάζει τόσο ανεπαρκής και τόσο λίγη και η διαβεβαίωση, ότι η πολιτεία είναι εδώ να τους συνδράμει, να τους ελαφρύνει τον πόνο ακούγεται τόσο προσχηματική και τόσο εγκληματικά ελλιπής. Πείτε μου, τι πρέπει να πούμε. Προφανώς, όχι αλλά ψέματα.
Δεν μπορούμε να πούμε πως θα ληφθούν μέτρα για να μην ξανασυμβεί τέτοιο κακό και πως θα φτιαχτούν οι δρόμοι, για να μην καταλήγουν σε αδιέξοδα που γίνονται τάφοι.
Πόσο βοηθά άραγε η παράταση για καταβολή φόρων και οικονομικών υποχρεώσεων;
Πώς ανακουφίζει η πριμοδότηση, κατά 20%, στους βαθμούς των παιδιών που έδωσαν πανελλήνιες και προέρχονται από αυτές τις πληγείσες περιοχές ή οι διορισμοί στο δημόσιο συγγενών ατόμων που απεβίωσαν εξαιτίας της πυρκαγιάς;
Η Κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει την ευθύνη της, απαλύνοντας τις συνέπειες των λαθών με νέα λάθη. Όταν, όμως, η ανικανότητα αποδεικνύεται με τόσο τραγικό τρόπο, είναι τουλάχιστον ντροπή να παρακολουθούμε το τελευταίο εικοσιτετράωρο ένα μπαλάκι ευθυνών, όπου δεν φταίει κανείς, όλα δούλεψαν ρολόι, φταίει το κακό μας ριζικό, φταίει η κλιματική αλλαγή, οι εμπρησμοί και οι άνεμοι.
Η ευθύνη στο πουθενά και ούτε ένα συγγνώμη. Όλα στο βωμό της εντύπωσης, της επικοινωνίας και της ψήφου.
Τώρα, επειδή έχω την επιλογή να είμαι Εισηγήτρια αυτού του νομοσχεδίου, που έρχεται στην Επιτροπή μας εν μέσω θέρους και μιας ανείπωτης εθνικής τραγωδίας, πρέπει να σας πω, κύριε Υπουργέ, ότι δεν μπορείτε να ξεφύγετε από τον κακό σας εαυτό.
Βιασύνη, πολλή βιασύνη.
Προλάβατε και βγάλατε μετρήσιμα συμπεράσματα; Προλάβατε και αξιολογήσατε τα δεδομένα, είτε θετικά είτε αρνητικά, αστοχίες, αδυναμίες και ελλείψεις από τη λειτουργία του νέου Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, που θα ανοίξει τις πύλες του τον επόμενο Σεπτέμβριο;
Ακόμη δεν στέγνωσε το μελάνι από την πρόσφατη συγχώνευση των Τ.Ε.Ι. Αθήνας και Πειραιά, με χιλιάδες προβλήματα.
Σας έχω καταθέσει ερώτηση, μόλις χθες.
Δεν έχουν συμπληρωθεί ούτε τα πρώτα μηχανογραφικά. Είναι τόσο πετυχημένο το μοντέλο που βιάζεστε να το εφαρμόσετε και αλλού;
Δυστυχώς, η Κυβέρνησή σας συνεχίζει τους πρόχειρους πειραματισμούς στον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, με λαϊκίστικες πολιτικές, που σίγουρα καταφέρνουν να υποσκάπτουν μόνο την ποιότητα του δημόσιου πανεπιστημίου.
Καλά τα εμβληματικά σχέδια για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η προχειρότητα, αλλά μήπως στην παρούσα φάση που βρέθηκε η χώρα είναι εξόφθαλμα άκαιρα;
Εκτός εάν η πολιτική, πάνω στην τούρλα του Σαββάτου, θα περάσει και αυτό, εξυπηρετεί άλλους σκοπούς, παντελώς όμως άσχετους με την εκπαιδευτική διαδικασία και την αναβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Μήπως, κύριε Υπουργέ, το ενδιαφέρον της Κυβέρνησης θα έπρεπε να εστιάζονταν στο κακό που μας βρήκε;
Όχι με επικοινωνιακά ημίμετρα αλλά με εμβληματικά σχέδια νόμου που θα έδειχναν ότι, έστω, η πολιτεία προσπαθεί να μάθει από τα λάθη της, που τα πλήρωσαν με τις ζωές τους και τις περιουσίες τους χιλιάδες συμπολίτες μας.
Εκεί θα είχε νόημα η βιασύνη, εκεί θα συγχωρούνταν ακόμη και η προχειρότητα.
Κυρίες και κύριοι, φέτος είναι η χρονιά των συγχωνεύσεων ανάμεσα σε πανεπιστήμια και ΑΤΕΙ. Απώτερος στόχος η κατάργηση των ΑΤΕΙ, η εξαφάνιση ουσιαστικά της ανώτατης τεχνολογικής εκπαίδευσης και η διατήρηση μόνο της διετούς τεχνικής εκπαίδευσης στα δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ.
Η όλη διαδικασία κατάργησης των ΑΤΕΙ, αντί να αποτελεί αντικείμενο εθνικού διαλόγου, έγινε παρασκηνιακά ανάμεσα στις ηγεσίες των πανεπιστημίων και του Υπουργείου Παιδείας, στη λογική των αλληλοεξυπηρετήσεών, όπου το Υπουργείο υπόσχεται τα πάντα, αφειδώς κονδύλια και θέσεις διδασκόντων.
Ξεκινήσατε λέγοντας το καταπληκτικό ότι ψηφίζεται σήμερα αυτό το νομοσχέδιο γιατί ουσιαστικά η συζήτηση και ο διάλογος συνεχίζεται.
Αυτό μου δημιουργεί τεράστια απορία. Εσείς έτσι εννοείτε το διάλογο;
Ψηφίζοντας νομοσχέδια, δημιουργώντας τετελεσμένα, φτιάχνοντας ένα νέο εκπαιδευτικό χάρτη και κατά τα άλλα κάνετε διάλογο και υπερηφανεύεστε κιόλας για αυτή την παρωδία;
Η πολιτική των συγχωνεύσεων των ΑΤΕΙ με τα πανεπιστήμια γίνεται χωρίς να εντάσσονται σε κανένα εκπαιδευτικό και αναπτυξιακό σχεδιασμό. Οι απόψεις των θεσμικών – γνωμοδοτικών οργάνων, όπως της ΑΔΙΠ, περισσεύουν και κατά την προσφιλή σας τακτική, πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων.
Έτσι θα πάμε μπροστά; Έτσι θα χτίσουμε το μέλλον;
Κύριε Υπουργέ, η ανώτατη εκπαίδευση της χώρας, μετά από ένα σύντομο διάλειμμα, συνεχίζει να σχεδιάζεται με γνώμονα τοπικιστικά ρουσφέτια που εξασφαλίζουν την επιρροή σας στις τοπικές κοινωνίες, την επανεκλογή στους δημάρχους, μια κάποια απασχόληση και κίνηση της αγοράς στις τοπικές κοινότητες.
Εντάξει, είναι πάρα πολύ αυτό που κάνετε, φτάνει, ωραία, ας θυσιαστεί και λίγο η ανώτατη εκπαίδευση.
Γι’ αυτό και είναι προφανές, ότι στο σχέδιο νόμου δεν χρειάζονται ούτε επιστημονικές μελέτες βιωσιμότητας, ούτε αξιολογήσεις για τα ΑΤΕΙ Ηπείρου και Ιωαννίνων που συγχωνεύονται με τα αντίστοιχα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων και Ιονίων, ούτε ενιαία κριτήρια για τις συγχωνεύσεις χρειάζονται. Αλλά κριτήρια ισχύουν στην ένταξη του διδακτικού προσωπικού στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, αλλά στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, αλλά στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.
Πρόκειται ουσιαστικά, δηλαδή, για αποφάσεις κατά περίπτωση, ανάλογα με τα ανταλλάγματα, ανάλογα με τις συμφωνίες του Υπουργού και των πρυτανικών Αρχών του κάθε Πανεπιστημίου και εσείς αυτό το παρουσιάζετε ως συναίνεση, ως την μεγάλη προσπάθεια που έδωσε καρπούς. Αποτέλεσμα; Κάθε κατάργηση ΑΤΕΙ και ξεχωριστός νόμος, αυτό θα βλέπουμε από εδώ και μπρος και τι καλύτερη απόδειξη με αυτό, ότι μιλάμε για έλλειψη οποιουδήποτε εθνικού σχεδιασμού στο Υπουργείο σας.
Κυρίες και κύριοι, το παρόν σχέδιο νόμου το μόνο που χρειάζεται είναι να κουτσοβολέψει όσους περισσότερους γίνεται- διδάσκοντες, φοιτητές, τοπικούς άρχοντες, παράγοντες- να βαφτίσει το νόμο «εμβληματικό», τις εξυπηρετήσεις «κοινωνική πολιτική της Κυβέρνησης», που εμφανίζεται να στέκει, τάχα, δίπλα στον πολίτη και στις ανάγκες του.
Όλα τα υπόλοιπα, που σήμερα περισσεύουν, θα τα βρούμε μπροστά μας. Θα τα βρούμε μπροστά μας στις προσεχείς διεθνείς κατατάξεις των Πανεπιστημίων μας και στην απορρόφηση των πτυχιούχων μας από την αγορά εργασίας, αλλά μέχρι τότε- το αύριο, έτσι και αλλιώς, είναι πολύ μακρινό για τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.- η πολιτική σας θα εξαντλείται στο σήμερα, στο τώρα, άντε με όριο μέχρι τις προσεχείς εκλογές, μετά το γνωστό «βλέποντας και κάνοντας».
Για εμάς λοιπόν, στην Δημοκρατική Συμπαράταξη και στο Κίνημα Αλλαγής, ο ενιαίος χώρος της τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και έρευνας σημαίνει συνέργιες, σημαίνει δικτύωση μεταξύ Πανεπιστημίων και ερευνητικών Κέντρων, πάντα με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Αυτό απαιτεί, όλα τα ερευνητικά Κέντρα να εποπτεύονται από μια Αρχή και να διέπονται από το ίδιο θεσμικό πλαίσιο, άρα να δημιουργούνται από την ΓΓΕΤ.
Για παράδειγμα, η δημιουργία δύο ερευνητικών Κέντρων στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, μπορείτε να μας πείτε τι και ποιους εξυπηρετεί; Γιατί ιδρύετε πανεπιστημιακό ερευνητικό Κέντρο στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο; Ποιες ανάγκες καλύπτουν, που δεν μπορούν να ικανοποιηθούν από τα υπάρχοντα ερευνητικά Κέντρα και Ινστιτούτα; Εξηγήστε μας, σας παρακαλώ.
Εμείς, θέλω να σας πω ξεκάθαρα, ότι εμπιστευόμαστε την Ένωση Ελλήνων Ερευνητών, που δηλώνει ότι τα προτεινόμενα δεν καλύπτουν καμία επιστημονική ανάγκη και επομένως, δεν χρειάζεται να διασκορπίζονται ερευνητικά κονδύλια και να χρησιμοποιείται η κρατική επιχορήγηση των Α.Ε.Ι. για μη-τεκμηριωμένες ανάγκες.
Εσείς, που εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι δεν τους εμπιστεύεστε, μπορείτε να μας αιτιολογήσετε τους λόγους που σας οδήγησαν σε αυτή την επιλογή; Μήπως τα κριτήριά σας αφορούν πολύ συγκεκριμένες μεν, αλλά μη-ακαδημαϊκές ανάγκες; Μήπως αφορούν πολύ συγκεκριμένους ανθρώπους; Γιατί, αντί να προωθείτε συνέργιες με τα ήδη υπάρχοντα ερευνητικά Κέντρα, στήνετε νέα στα Πανεπιστήμια;
Επιτρέψτε μου να σας πω, ότι αυτό δεν είναι η δημιουργία ενιαίου χώρου.
Κυρίες και κύριοι, στην αιτιολογική έκθεση ισχυρίζεται το Υπουργείο, ότι κάνει διορθωτικές κινήσεις για την αναβάθμιση των Α.Ε.Ι. και επιχειρεί να φέρει πιο κοντά Ιδρύματα, Πανεπιστήμια, Τ.Ε.Ι. και ερευνητικά Κέντρα, ώστε να συνεργαστούν και να συνεργήσουν.
Το παρόν σχέδιο νόμου, ανεξαρτήτως προθέσεων- έχω ένα ερώτημα- το επιτυγχάνει;
Εμείς λέμε «όχι» και καταψηφίζουμε επί της αρχής. Πρόκειται ουσιαστικά για απλές συγχωνεύσεις. Δεν φέρνει πιο κοντά τα Τ.Ε.Ι. με τα Πανεπιστήμια. Αυτό που κάνει, είναι ότι τα τελευταία «καταπίνουν τα πρώτα αμάσητα», καταργώντας τα ουσιαστικά και χωρίς κανένα σχέδιο, πέρα από διευθετήσεις και ίσως κάποια «βολέματα». Καμία πρόνοια για την τεχνική Εκπαίδευση και τον ρόλο που πρέπει να έχει στην οικονομία και την ανάπτυξη της χώρας.
Να σας θυμίσω ότι το προβλεπόμενο- με βάση το δικό σας νόμο- διετές πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης, το οποίο εσείς θεωρείτε ότι είναι μεγάλη καινοτομία της Κυβέρνησης, είναι προαιρετικό και δεν δεσμεύει τα Α.Ε.Ι. για να δημιουργήσουν τέτοια διετή προγράμματα.
Άρα, η τεχνική μεταλυκειακή εκπαίδευση περιορίζεται στα δημόσια ΙΕΚ, όπου ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι λόγω μικρής συμμετοχής των παιδιών, στρέφονται όλοι στα ιδιωτικά -τα ιδιωτικά κάνουν πάρτι αυτή τη στιγμή- και τελικά τον λογαριασμό τον πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα, γιατί κυρίως αυτά τα παιδιά στρέφονται στην εκμάθηση μιας τέχνης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πολιτική των συγχωνεύσεων των ΑΤΕΙ με τα Πανεπιστήμια, όπως φαίνεται στο σχέδιο νόμου, προωθείται χωρίς να εντάσσεται σε ένα γενικό μακροπρόθεσμο εκπαιδευτικό και αναπτυξιακό σχεδιασμό, με ανυπαρξία έγκυρων και αξιόπιστων, σύμφωνα πάντα με τη διεθνή πρακτική, μελετών, με μυστικές διαβουλεύσεις μόνο με τους άμεσα ενδιαφερόμενους, τους τοπικούς κοινοβουλευτικούς και αυτοδιοικητικούς άρχοντες, παρακάμπτοντας όλα τα θεσμικά γνωμοδοτικά όργανα, χωρίς να αποσαφηνίζεται ότι η ένταξη του προσωπικού των ΑΤΕΙ στα Πανεπιστήμια θα βασίζεται σε ανοιχτές κρίσεις, ώστε να μην αποκλείονται νέοι, πολύ αξιόλογοι επιστήμονες, με εξαιρετικά δημοσιευμένο έργο σε σύγχρονες αναδυόμενες κατευθύνσεις της επιστήμης και τέλος, με σαφείς αντιακαδημαϊκές έως και αντισυνταγματικές ρυθμίσεις. Θα έχουμε τη δυνατότητα κατ’ άρθρον να τα πούμε αναλυτικά.
Η διασπορά, λοιπόν και η χωροταξική κατανομή, που προβλέπεται στο νομοσχέδιο, δυσχεραίνουν –θεωρούμε- παρά διευκολύνουν τις αναγκαίες σήμερα συγκλίσεις και συνέργειες, ανάμεσα στους επιστημονικούς κλάδους και στις ιδιότητες, ενώ πολλαπλασιάζουν τη διοικητική πολυπλοκότητα, χωρίς τους αναγκαίους πόρους.
Θέλω να κλείσω με ένα ερώτημα που το απευθύνω στον Υπουργό, γιατί είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος. Στο νομοσχέδιο το ΤΕΙ Ηπείρου απορροφάται από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, που πλέον θα διασπαστεί σε τέσσερις πόλεις και θα δημιουργηθούν τρία νέα τμήματα.
Επιπλέον, θα διασπαστεί ένα από τα υπάρχοντα σε δύο καινούργια. Προ διετίας, το 2016, η θέση του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία υποστηρίζατε τόσο εσείς, όσο και ο κύριος Γεωργάτος, ήταν ότι «υπό τις παρούσες συνθήκες θεωρούμε ότι η πλήρης ενοποίηση των ακαδημαϊκών και ερευνητικών ιδρυμάτων, όπως επί παραδείγματι, η ενσωμάτωση ερευνητικών κέντρων και ΤΕΙ στα πανεπιστήμια, πέρα από τις τεχνικές δυσκολίες στην εφαρμογή της, δεν εξυπηρετεί μία βιώσιμη και ακαδημαϊκά σκόπιμη προοπτική». Τι έγινε, κύριε Υπουργέ; Γιατί τέτοια ανατροπή; Πάει στα σκουπίδια αυτή η προσέγγιση, αυτή η δέσμευσή σας; Τελικά πότε λέγατε τα σωστά, το 2016, ως Πρόεδρος τότε της Επιτροπής Μορφωτικών ή σήμερα, ως Υπουργός Παιδείας;”.
Δείτε το σχετικό video: