Εξήντα δύο χρόνια πέρασαν από την έναρξη του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα στην Κύπρο την 1η Απριλίου του 1955 από την Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών, τη γνωστή σε όλους μας ΕΟΚΑ.
Εξήντα δύο χρόνια πέρασαν από τότε που νέοι, μαθητές, απλοί εργαζόμενοι, καθημερινοί άνθρωποι με ηρωισμό, αυταπάρνηση και αυτοθυσία, οραματιστές, πιστοί στα ιδανικά της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της εθνικής ανεξαρτησίας και της αξιοπρέπειας ανόρθωσαν το ανάστημά τους και έδωσαν τη ζωή τους για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
Η επέτειος δεν αποτελεί μόνον ημέρα μνήμης και τιμής γι’αυτούς τους ήρωες. Αποτελεί ημέρα περισυλλογής και προβληματισμού για την ‘πληγή’ του Κυπριακού Ζητήματος που παραμένει ανοιχτή.
Οι τελευταίες εξελίξεις, με πληροφορίες να διαρρέουν από την τουρκοκυπριακή πλευρά, κάνουν λόγο περί «χαλαρής ενδιάμεσης φόρμουλας», η συνεχής προκλητικότητα της Τουρκίας και η πολιτική εκμετάλλευση από τον Ερντογάν για εσωτερική και μόνο κατανάλωση, τα διάφορα σενάρια που επανέρχονται στο προσκήνιο, η διπλωματική ένταση και οι έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ, οι διαπραγματεύσεις, το πρόσφατο τουρκικό Casus Belli, οι κρίσιμες εβδομάδες που έρχονται… δεν επιτρέπουν εφησυχασμούς.
Απαιτούν ψυχραιμία, νηφαλιότητα, ενιαίο μέτωπο, κοινή στρατηγική και σοβαρή διαχείριση. Πρέπει όλοι να σταθούμε στο ύψος των ιστορικών περιστάσεων.