“Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κυρία Υφυπουργέ, δυστυχώς, σήμερα χάνουμε άλλη μία ευκαιρία για τη δημιουργία ενός δίκαιου και βιώσιμου ασφαλιστικού συστήματος, μία ευκαιρία που την είχαμε τα τελευταία χρόνια μόνο με τον ν.3863/2010 που όμως δυστυχώς, εκτός από το ΠΑΣΟΚ που την έφερε και την ψήφισε, κανένας άλλος μέσα σε αυτή την Αίθουσα δεν την πίστεψε.

Οι προεκλογικές δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού ότι ο νόμος Κατρούγκαλου θα καταργηθεί και θα αντικατασταθεί από ένα νέο και βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα πήγαν περίπατο. Αντ’ αυτού, έχουμε ένα φτιασιδωμένο, με πάρα πολλές ατέλειες ριμέικ αυτού του νόμου. Και αυτό δεν το λέμε εμείς. Το λέει η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Στη γνωμοδότηση του λοιπόν αναφέρει: «Με το επίμαχο νομοσχέδιο υιοθετούνται σε γενικό πλαίσιο οι ρυθμίσεις του ν.4387/2016 και επέρχονται επουσιώδεις τροποποιήσεις αυτού με συγκεκριμένες διατάξεις που κρίθηκαν ως αντισυνταγματικές».

Τους άξονες της δικής μας πρότασης ως Κίνημα Αλλαγής τους έχουμε καταθέσει. Πιστεύουμε πως η ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση προϋποθέτει και αναγκαίες επιλογές.

• Πρώτον, θέσπιση σταθερών κανόνων που θα δημιουργήσουν αίσθημα εμπιστοσύνης στον πολίτη. Και για αυτό, πρέπει να εφαρμοστούν για πολλά επόμενα χρόνια.
• Δεύτερον, μετάβαση από ένα προνοιακό σύστημα σε ένα μεικτό σύστημα τριών πυλώνων, όπως είναι τα περισσότερα μοντέλα στις κεντρο-ευρωπαϊκές χώρες.
• Τρίτον, διασφάλιση οικονομικής βιωσιμότητας και επάρκειας σε σχέση με παροχές και υπηρεσίες.
• Τέταρτον, σύνδεση του ασφαλιστικού με το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας, με τις πολιτικές αντιμετώπισης του δημογραφικού, με τη διαρκή προσπάθεια ενίσχυσης των πηγών χρηματοδότησης του.
• Και πέμπτον, ανάπτυξη ενός δυναμικού δεύτερου πυλώνα με τη δυνατότητα σύστασης επαγγελματικών ταμείων.

Σε τι από τα παραπάνω απαντά με επάρκεια το ασφαλιστικό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης; Πώς μπορεί να θεωρηθεί ουσιαστική και προοδευτική η μεταρρύθμιση ενός ασφαλιστικού συστήματος, όταν αυτή διατηρεί τη βασική φιλοσοφία και τον κορμό του ν.4387/2016;

Πρέπει να σας πω ότι εδώ παρατηρούμε ότι παραμένουν τα πολύ χαμηλά ποσοστά αναπλήρωσης του προηγούμενου νόμου. Οδηγούμαστε σε μείωση συντάξεων, ειδικά σε όσους έχουν μέχρι τριάντα χρόνια ασφάλισης. Και σε αυτό δυστυχώς είναι η μεγάλη πλειοψηφία των συνταξιούχων του ιδιωτικού τομέα. Διαμορφώνεται για τα επόμενα χρόνια ένα επίπεδο συντάξεων χαμηλότερο κατά 15% σε σύγκριση με το σημερινό 18%. Για τους νέους συνταξιούχους, για τους οποίους ακούω ότι γίνεται όλη προσπάθεια, αλλά δεν αποτυπώνεται στο νομοσχέδιο, η εθνική σύνταξη θα αποτελεί περίπου το 60% της κύριας σύνταξης και η ανταποδοτική θα είναι μόλις το 40%. Και υπάρχει η προσαρμογή, τέλος -πράγμα αυτονόητο- στις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η λογική όμως παραμένει. Βάζουμε από τη μία τσέπη και παίρνουμε από την άλλη.

Μπορεί να αυξάνονται οι συντελεστές αναπλήρωσης για όσους έχουν πάνω από τριάντα και τριάντα δύο χρόνια ασφάλισης και φτάνουν έως τα σαράντα χρόνια. Αυτό, όμως, αν θέλουμε να το δούμε σε πραγματικούς αριθμούς αφορά μόνο εξήντα πέντε χιλιάδες συνταξιούχους. Για τους υπόλοιπους, που είναι γύρω στο μισό εκατομμύριο και δεν εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία, θα συμψηφίζεται η αύξηση με την αντίστοιχη μείωση της προσωπικής τους διαφοράς.

Τι κι αν εφαρμόζεται η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την αύξηση των επικουρικών, όταν μιλάμε για συνταξιούχους οι οποίοι από 1/6/2016 έχουν χάσει το 50% της σύνταξης τους, τι νομίζετε ότι μπορεί να αναπληρώσει αυτή η προσπάθεια που κάνει η Κυβέρνηση; Εμείς τη λέμε «μακιγιάζ» του νέου ασφαλιστικού.

Για να μην συζητήσουμε ότι ζούμε στη χώρα όπου η υπακοής της εκτελεστικής εξουσίας στις δικαστικές αποφάσεις από αυτονόητο έχει μεταλλαχθεί σε μέγα επίτευγμα.

Το νομοσχέδιο, λοιπόν, παρά τα όσα γράφτηκαν και ακούστηκαν επιμένει να είναι μια κακοδιατυπωμένη διάταξη για την αποδεδειγμένα νόμιμη διαμονή στην Ελλάδα για σαράντα έτη των ομογενών από Αλβανία και από την πρώην Σοβιετική Ένωση, προκειμένου να τους χορηγηθεί το πλήρες ποσό της εθνικής σύνταξης. Με πολύ απλά λόγια, για να μην κοροϊδευόμαστε, το νομοσχέδιο εισάγει τη διάκριση για όσους δεν έχουνε σαράντα έτη διαμονής στην Ελλάδα. Και απέναντί τους ο Πρωθυπουργός, αν θυμάστε, είχε δεσμευτεί ότι θα απαλείψει αυτήν τη ρύθμιση.

Λέτε, λοιπόν, ότι αυτός που φορολογείται κι είναι Έλληνας πολίτης θα παίρνει την εθνική σύνταξη, αλλά αυτός που φορολογείται και δεν έχει σαράντα χρόνια διαμονής, δεν θα πάρει την ίδια σύνταξη. Πείτε μου: Με ποια λογική, γιατί γίνεται αυτό και κυρίως γιατί επιμένετε σε ένα τέτοιο λάθος;

Το σχέδιο νόμου ακυρώνει την προοπτική ανάπτυξης του δεύτερου πυλώνα ασφάλισης και ανοίγει τον δρόμο για κατάργηση των κλάδων επικουρικής και εφάπαξ. Απομακρύνει, τέλος, κάθε προοπτική καταβολής δέκατης τρίτης κανονικής σύνταξης για όλους τους συνταξιούχους και δεν αποκαθιστά πλήρως την μεγάλη απώλεια σε συντάξεις αναπηρίας και χηρείας. Έχουμε εκατόν τέσσερα άρθρα χωρίς τις αναγκαίες τομές. Πετάει ουσιαστικά στο καλάθι των αχρήστων μια μοναδική ευκαιρία μεταρρύθμισης.

Και ό,τι κι αν λέτε, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, θέλω να σας πω ότι είστε για άλλη μια φορά άτολμοι. Αντίθετα, ο χώρος του Κινήματος Αλλαγής είναι ο μόνος χώρος ο οποίος μέχρι τώρα έχει φέρει τολμηρές μεταρρυθμίσεις στο θέμα αυτό που ούτε η Νέα Δημοκρατία, αλλά ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ ουδέποτε στήριξαν και αναφέρομαι στον ΕΟΠΥΥ το 2011, στο ΕΚΑΣ το 1996, στο Ασφαλιστικό Ταμείο Αλληλεγγύης Γενεών, το περίφημο ΕΚΑΓΕ, στο ΚΕΠΑ που έδωσε τη δυνατότητα ενιαίας υγειονομικής κρίσης και τον καθορισμό του βαθμού αναπηρίας όλων των ασφαλισμένων. Τέλος, θυμίζω ότι δική μας μεταρρύθμιση είναι και η σύσταση της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχή.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το σχέδιο νόμου θα οδηγήσει σε αδιέξοδο και σε νέες δυσμενείς παρεμβάσεις στο μέλλον. Το ακόμη χειρότερο είναι ότι δεν ενδιαφέρεται και δεν εγγυάται το μέλλον της νέας γενιάς. Αγνοεί το δημογραφικό πρόβλημα, αγνοεί την υψηλή ανεργία, τις ακόμη υπάρχουσες συνθήκες οικονομικής κρίσης σε συνάρτηση με τις διαχρονικές διαρθρωτικές παθογένειες που μας οδήγησαν στην κρίση. Κινείται αυστηρά μέσα στα όρια της πρόσφατης νομολογίας των μνημονιακών δεσμεύσεων του τρίτου μνημονίου και της δυσμενούς δημοσιονομικής συγκυρίας.
Το νέο ασφαλιστικό προφανώς και θα δοκιμαστεί στην πράξη. Εδώ θα είμαστε να δούμε αν θα επαληθευτεί η πρόβλεψη ότι η κατάργηση του δημευτικού τρόπου υπολογισμού των εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών θα οδηγήσει σε μείωση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής ή θα την αντικαταστήσει με εκτεταμένη και σύννομη εισφοροδιαφυγή και αντί για αυξήσεις δημοσίων εσόδων, θα δούμε και με μια ωραιότατη καθήλωση ή ακόμη και μείωση.

Εδώ θα είμαστε να δούμε αν θα επιβεβαιωθεί ότι η ενσωμάτωση του ΕΤΕΑΕΠ στον νέο ηλεκτρονικό ΕΦΚΑ και ο ψηφιακός μετασχηματισμός του θα έχουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα για τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους ή θα γίνει άλλο ένα μπάχαλο που ουδείς γνωρίζει τι πληρώνει και τι οφείλει να καταβάλει.

Τέλος, εδώ θα είμαστε και θα μετράμε τον χρόνο για να δούμε το νέο νομοθετικό πλαίσιο για τα επαγγελματικά ταμεία και τους μηχανισμούς πραγματικής εγγύησης του αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης.
Μέχρι τότε, όμως, ας μην μιλάμε για ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Ας πούμε ότι έχουμε μια ασφαλιστική μικρο-τακτοποίηση. Θα είμαστε πιο κοντά στην πραγματικότητα.
Σας ευχαριστώ.”.

Μπορείτε να δείτε το βίντεο εδώ: