«Κύριοι Υφυπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ας δούμε λίγο σε τι επικαιρότητα συζητάμε αυτό το αθλητικό νομοσχέδιο.

Την ώρα, λοιπόν, που εμείς εδώ συζητάμε για αυτό το σχέδιο νόμου, που αφορά τον εκδημοκρατισμό στον αθλητισμό, στον Πειραιά υπάρχει μεγάλος αναβρασμός με τα καμώματά σας. Πίσω από κλειστές πόρτες, ερήμην όλων, χωρίς διαβούλευση και χωρίς διάλογο με την τοπική κοινωνία και τους φορείς, η Κυβέρνησή σας προγραμματίζει να κηρύξει όλον σχεδόν τον Πειραιά αρχαιολογικό χώρο.

Σας ενημερώνω ότι, παρά τη ματαίωση της συζήτησης στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, το Κίνημα Αλλαγής έκανε αναφορά και τώρα καταθέτει και επίκαιρη ερώτηση αξιολογώντας τις αρνητικές επιπτώσεις που θα έχει μια τέτοια εξέλιξη, όχι μόνο στην καθημερινή ζωή των πολιτών, αλλά και στις αναπτυξιακές δυνατότητες της περιοχής. Αυτό είναι ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα εκδημοκρατισμού των μεθοδεύσεών σας.

Την ίδια ώρα, ο κόσμος βοά από την πρωτοφανή δήλωση του συντοπίτη μου Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ που πρότεινε στον προκλητικό Τούρκο Βουλευτή έναν έντιμο συμβιβασμό, κάτι αντίστοιχο με αυτό που έκανε η Κυβέρνηση με τη Βόρεια Μακεδονία. Το περίεργο δεν είναι ότι αυτά τα λέει ένας Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, το αξιοπρόσεκτο είναι ότι αποτελούν την επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε αυτή, λοιπόν, την ακραία ατμόσφαιρα έρχεται ο Υπουργός με το αθλητικό νομοσχέδιο που πιστεύει ότι θα αλλάξει σελίδα στον αθλητισμό. Είπε ο κύριος Υφυπουργός: «Το νέο αθλητικό νομοσχέδιο θα μας δώσει τα όπλα στη φαρέτρα μας απέναντι στη βία». Kαι έρχεται το Σαββατοκύριακο και ζούμε τα σοβαρά επεισόδια με συμπλοκές, με τραυματισμούς, με καταστροφές περιουσιακών στοιχείων πολιτών, ανομία, έκτροπα, εισβολή κρανιοφόρων με ρόπαλα σε αγωνιστικό χώρο υδατοσφαίρισης.

Κύριε Υπουργέ, η έκφραση του αποτροπιασμού σας για τα επεισόδια, ειδικά όταν φαίνεται πως το ζήτημα έχει γιγαντωθεί, είναι σεβαστή, αλλά δεν φτάνει. Το ίδιο και η πρόθεση της πολιτείας που, όπως λέει, δεν θα αφήσουμε τους λίγους να επιβάλουν τον νόμο τους στους πολλούς. Και αυτή δεν φτάνει. Δεν φτάνει και δεν πείθει, γιατί δεν ακούγεται καν ειλικρινής.

O Πρωθυπουργός και το κόμμα που υιοθέτησε «οσφυοκάμπτες τυχοδιώκτες» και αφήνει το κέντρο της Αθήνας στο χάος της ανομίας, τους Ρουβικώνες να αλωνίζουν, τους μπαχαλάκηδες να κάνουν γυαλιά καρφιά και ταυτόχρονα προχωρά σε προληπτικές προσαγωγές πολιτών στα Γιαννιτσά μην τυχόν και τσαλακωθεί η εικόνα των στελεχών του, το κόμμα που ανδρώθηκε, ανέβηκε στην εξουσία, κυβέρνησε με εργαλείο την πόλωση, τον διχασμό και τη βία πασπαλισμένη με μπόλικο αίσθημα δίκαιης οργής και αγανάκτησης δεν πείθει κανέναν.

Εκφράσατε στις Επιτροπές τη θέληση να βρεθεί ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο consensus, ώστε όταν ψηφιστεί το νομοσχέδιο να δώσουμε ένα στίγμα ότι αναγνωρίζουμε τα προβλήματα και έχουμε τη διάθεση από κοινού να δώσουμε λύσεις. O ρόλος των Βουλευτών επικεντρώνεται στη σωστή και ολοκληρωμένη νομοθέτηση και τις προβλέψεις της, ώστε να διαμορφωθούν απαραίτητα εργαλεία για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το θέμα της βίας.

Μπορείτε, όμως, να μου εξηγήσετε πώς γίνεται να ζητάτε συναινέσεις και ταυτόχρονα να έρχεστε να απαξιώνετε την κοινοβουλευτική διαδικασία; Πώς γίνεται να συζητάμε οποιοδήποτε νομοσχέδιο, και φυσικά και αυτό που αφορά την αθλητική βία, και εσείς να επιλέγετε παράλληλες, αλληλοκαλυπτόμενες, ανορθολογικές διαδικασίες συζήτησής του; Πώς γίνεται την αυτονόητη προσπάθεια εξεύρεσης κοινών τόπων μεταξύ των κομμάτων σε θέματα κοινής λογικής, ώστε να μην εξαντλούμαστε και να εξαντλούμε τελικά και τους πολίτες σε στείρες αντιπαραθέσεις, εσείς πρώτοι να την αποδομείτε;

Μην το πάρετε προσωπικά, κύριε Υφυπουργέ, αλλά η Κυβέρνηση που εκπροσωπείτε είναι αυτή που σας ακυρώνει. Λυπούμαι να σας πω ότι και σε αυτό το νομοσχέδιο δεν είδαμε πουθενά καμμία προσπάθεια αλλαγής του οπαδικού κατεστημένου. Παραδέχεστε έστω και εμμέσως ότι δεν έχετε βρει τρόπο να καταπολεμήσετε τη βία στα γήπεδα. Επομένως, πώς να βελτιωθεί η απογοητευτική εικόνα που βλέπουμε κάθε φορά που διεξάγεται μικρός ή μεγάλος αγώνας; Σας προτείνουμε να θεσμοθετήσετε κλειστούς ομίλους φιλάθλων, όπως συμβαίνει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

Και επειδή μέσα από το σχέδιο νόμου αποτυπώνεται η θέση του ΣΥΡΙΖΑ και της Κυβέρνησής σας σε σχέση με τον αθλητισμό και πιστεύοντας ότι ίσως είναι και από τα τελευταία νομοσχέδια που θα φέρει η Κυβέρνησή σας στον χώρο αυτό, δώστε μας τη δυνατότητα να σας καταθέσουμε μία πτυχή της δικής μας πρότασης ως Κίνημα Αλλαγής.

Ο αθλητικός νόμος οφείλει να προβλέπει το γενικότερο πλαίσιο, τις στρατηγικές επιλογές στον αθλητισμό αφήνοντας το περιθώριο χειρισμών των ειδικότερων θεμάτων στις αρμόδιες αθλητικές ομοσπονδίες. Αυτό πιστεύουμε εμείς. Αυτές έχουν και τις ειδικές γνώσεις, αλλά και τις απαιτούμενες εμπειρίες από τις εξελίξεις στον χώρο του αθλήματος που διοικούν και είναι σε θέση να λειτουργούν αποτελεσματικότερα σε ό,τι αφορά θέματα λειτουργικά, αγωνιστικά, αναπτυξιακά. Επιπλέον, έχουν την ευελιξία και την ταχύτητα αντιμετώπισης των διαφορών που συχνά προκύπτουν μεταξύ φυσικών και νομικών προσώπων που δραστηριοποιούνται σε κάθε άθλημα.

Η προσπάθεια όλο και μεγαλύτερου κρατικού ελέγχου μέσω ενός νομοθετήματος δημιουργεί τελικά ένα χαώδες απροσπέλαστο νομοθετικό τοπίο που δεν εξυπηρετεί τον αθλητισμό. Είπατε, κύριε Υπουργέ, ότι θέλετε να αλλάξετε σελίδα στον αθλητισμό. Ε, δεν γίνεται έτσι! Δεν γίνεται με κρατισμό, δεν γίνεται με ιδεοληψία.

Ο εκσυγχρονισμός της αθλητικής νομοθεσίας θέλει πνοή, θέλει σκέψη έξω από τα τετριμμένα, θέλει έμπνευση, θέλει στόχους και ασφαλώς, ένα ελάχιστο εμπιστοσύνης σε όσους καλούνται να υλοποιήσουν αυτά που ψηφίζουμε. Είναι ένα ρίσκο. Έτσι, όμως, γίνεται στις δημοκρατίες.

Ένα μικρό παράδειγμα που θα σηματοδοτούσε τον φρέσκο αέρα της πολιτείας στον αθλητισμό θα ήταν η θεσμοθέτηση ενός συστήματος δέσμης μέτρων ανάδειξης του αθλητικού ταλέντου των νεαρών αθλητών, υποστήριξης και διευκόλυνσής τους για τη συστηματική και αδιάλειπτη αγωνιστική συμμετοχή, ένα νομοθετικό πλαίσιο που θα έσκυβε πάνω σε όλα αυτά που παρεμποδίζουν τα νέα παιδιά, τα ταλαντούχα νέα παιδιά, να αντιμετωπίσουν μία καθημερινότητα πολύ δύσκολη.

Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό. Το λένε οι ίδιοι οι αθλητές. Ακούστε τι λέει ο Τσιτσιπάς για τον τρόπο που βρήκε για να τελειώσει το σχολείο. Αναγκάστηκε να πάει σε έναν ξένο σχολικό οργανισμό που προσφέρει διαδικτυακά μαθήματα στις τάξεις του λυκείου. Νομίζετε ότι είναι δύσκολο να φτιάξουμε ένα ιντερνετικό σχολείο; Θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε την εμπειρία και την τεχνογνωσία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων μας, που έχουν ήδη αναπτύξει την εξ αποστάσεως εκπαίδευση και να σχεδιαστούν προγράμματα σπουδών σύγχρονης και ελληνικής εκπαίδευσης. Από το να αντιμάχεστε διαρκώς την αριστεία, δώστε εναλλακτικές, δώστε επιλογές στους άριστους.

Στους ενήλικες αθλητές υψηλού επιπέδου θα μπορούσε να αναπτυχθεί ένα σύστημα δέσμης μέτρων που θα τους διασφάλιζε οικονομικά, τουλάχιστον τις στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης, ώστε να συνεχίσουν το υψηλό επίπεδο αθλητισμού και πρωταθλητισμού. Όταν δίνετε βραβεία, όταν συγχαίρετε είτε το Μίλτο Τεντόγλου, είτε τον δικό μου συμπολίτη, τον Κώστα Δουβαλίδη, να γνωρίζετε ότι πίσω από αυτούς υπάρχουν οικογένειες που έχουν ματώσει. Υπάρχει μεγάλη αυτοθυσία από τη μεριά όλων αυτών των παιδιών, που φυσικά καμαρώνουμε σήμερα όλοι μαζί, αλλά είναι δική τους η επιμονή, είναι δική τους η προσήλωση, δική τους η αντοχή, απέναντι σε ένα ανεπαρκές κράτος.

Ας πάμε τώρα να πούμε λίγο τα τετριμμένα ενός νομοσχεδίου, που νομίζω ότι όσο μιλάμε έχει ήδη αποδομηθεί, όταν υπάρχει η ανακοίνωση της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής που σας λέει «πάρτε το πίσω». Δεν θα πω τους λόγους, τους ανέλυσε και η προηγούμενη εισηγήτρια της Νέας Δημοκρατίας. Όλα αυτά είναι καμπανάκια, κύριε Υπουργέ. Δεν ξέρω, βέβαια, πόσο τα ακούτε και πόσο αυτά σας ανησυχούν.

Ας προχωρήσουμε, λοιπόν, να δούμε κάποιες πτυχές του νομοσχεδίου. Στο Πρώτο μέρος μιλάτε για την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού. Ο επαγγελματικός αθλητισμός εξελίσσεται. Άρα, ο νομοθέτης, ορθά σκεπτόμενος, προτείνει την ύπαρξη Επιτροπής η οποία θα ελέγχει και θα προλαμβάνει φαινόμενα έκνομα, φαινόμενα ανομίας, μαύρου χρήματος και όλα αυτά. Αντικαθιστάτε την υφιστάμενη Επιτροπή με μία άλλη. Από μόνο του αυτό είναι ομολογία αποτυχίας, ομολογία αστοχιών στη λειτουργία της υπάρχουσας.

Συστήνετε ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού και τη ντύνετε με τον μανδύα της Ανεξάρτητης Αρχής. Μένετε, όμως, μόνο στον μανδύα. Κανέναν δεν μπορείτε να πείσετε. Πώς κατοχυρώνεται στην πράξη η ανεξαρτησία της Επιτροπής -ερώτημα που δεν το απαντήσατε- όταν επιχορηγείται από το κράτος, όταν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου διορίζονται από τον Υπουργό και πολύ περισσότερο παύονται από αυτόν κατά το δοκούν, με τη θολή αιτιολογία του σπουδαίου λόγου.

Και επειδή είστε έγκριτος νομικός, γνωρίζετε άριστα ότι εκεί που ξεκινάει η επίκληση του σπουδαίου λόγου και ανοίγουν θέματα ερμηνειών, εκεί παύει και η ανεξαρτησία. Εξάλλου, το έχουμε ζήσει σε όλη την πορεία σας. ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητες Αρχές είναι έννοιες ασύμβατες. Υπάρχουν μόνο όταν μπορείτε και επιβάλλετε έλεγχο από τη δική σας Κυβέρνηση. Αυτή είναι η πάγια τακτική της Κυβέρνησης, γιατί κράτος και κυβέρνηση ταυτίζονται. Είναι μια πολιτική θέση. Σεβαστή. Πείτε την, όμως, καθαρά και μη χρησιμοποιείτε έννοιες που δεν πιστεύετε.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το άρθρο 6, «Άσκηση καθηκόντων μελών διοικητικού συμβουλίου». Το νομοσχέδιο ορίζει ότι τα μέλη της Επιτροπής απολαμβάνουν πλήρους προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας και στη συνέχεια -λέτε- δεν λαμβάνουν δεσμευτικές οδηγίες από κυβερνητικά ή διοικητικά όργανα ούτε από οποιοδήποτε άλλο φυσικό ή νομικό πρόσωπο. Για ποια ανεξαρτησία συζητάτε; Μπορούν να λαμβάνουν οδηγίες, αλλά όχι δεσμευτικές; Τι σημαίνει αυτό;
Επιβάλλετε από την άλλη μια ανεξέλεγκτη, τεράστια γραφειοκρατία. Το σχόλιό μας μόνιμα σε όλα αυτά τα πολύπλοκα σχήματα είναι ότι η γραφειοκρατία βοηθά να κρυφτούν όλα όσα δεν θέλουμε να πούμε φωναχτά. Και αυτό που δεν θέλετε να πείτε φωναχτά είναι ότι ο σκοπός των διατάξεων για την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού είναι ο απόλυτος έλεγχός της από τον Υπουργό, τελεία και παύλα! Πάρα πολύ δημοκρατικό!
Η παράλειψη πρόβλεψης προσωπικού του νέου φορέα, οι πιθανές αμοιβές, τα ζητήματα των απευθείας αναθέσεων, αλλά και η ίδια η δομή της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού δημιουργεί ερωτήματα για την αποτελεσματικότητα της λειτουργίας της. Αυτό μάλλον είναι ίσως και από τις τελευταίες προτεραιότητές σας. Δεν δείχνει να σας ενδιαφέρει.

Εκείνο πάντως που ενοχλεί δεν είναι μόνο η προσπάθεια ελέγχου του νέου φορέα με ολίγον από ανεξάρτητη αρχή. Ενοχλεί η ευθεία υποτίμηση τόσο της δικής μας νοημοσύνης όσο και των πολιτών. Δεν μπορεί η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού να μετατρέπεται ουσιαστικά σε όργανο επιβολής προστίμων επί παντός επιστητού.

Η πρόταση του Κινήματος Αλλαγής είναι τα έσοδα αυτής της Επιτροπής από πρόστιμα και ό,τι άλλες πηγές, να επιστραφούν. Το ένα μέρος να πάει απευθείας στις ομοσπονδίες ως μία επιπλέον χρηματοδότηση και το υπόλοιπο, μέσω της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, να αξιοποιείται για τη χρηματοδότηση της αθλητικής υλικοτεχνικής υποδομής.

Και προχωράμε στα άρθρα 25 έως 32 που αφορούν τις αθλητικές ομοσπονδίες. Εδώ αναδείχθηκαν όλα τα προβλήματα και όλες οι παθογένειες του χώρου. Θα σας πω ότι είναι διαχρονικό αυτό και όχι μόνο επί των ημερών σας. Έρχεστε, όμως, με τις περίφημες ποσοστώσεις για το φύλο, με τις θητείες, τις εκπροσωπήσεις των δύο φύλων, την περιορισμένη σταυροδοσία, τα εκλογικά συστήματα της απλής αναλογικής και όλα αυτά και βγάζετε έναν έντονο κρατισμό. Το παρατήρησε σχεδόν το σύνολο των φορέων. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που λέει ο Γενικός Γραμματέας του ΣΕΓΑΣ και αυτό –όπως ξέρετε- δημιουργεί προβλήματα.

Το άρθρο 25 αναφέρεται στις ποσοστώσεις του φύλου. Νομίζω -υπάρχει ομόθυμα- ότι η προσέγγιση θεωρητικά μπορεί να είναι άριστη, στην πράξη όμως, έχουμε πάρα πολλά προβλήματα και αυτό το ξέρετε. Είναι άλλο πράγμα να μιλάμε για υποψηφίους και άλλο για θέσεις σε διοικητικά συμβούλια για 7.000 ή 8.000 αθλητικά σωματεία σε όλη την Ελλάδα.

Θεωρούμε ότι η υποχρεωτική συμμετοχή του 1/3 των εκπροσώπων του άλλου φύλου, ειδικά για τα σωματεία ΑμεΑ, είναι προβληματική και θα οδηγήσει σε διοικητικά αδιέξοδα, καθώς λόγω του περιορισμένου αριθμού συμμετοχής, πολλά σωματεία θα αδυνατούν να εκλέξουν διοικητικά συμβούλια με ποσόστωση.

Προτείνουμε, λοιπόν, να παραμείνει στην ισχύουσα ρύθμιση του νόμου, δηλαδή τουλάχιστον το 20% των θέσεων μελών του διοικητικού συμβουλίου να καταλαμβάνουν οι υποψήφιοι του ενός από τα δύο φύλα με την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει ο διπλάσιος αριθμός υποψηφίων.

Συμφωνούμε ότι οι κατευθυντήριες γραμμές από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αυτές του να υπάρχει γυναικεία συμμετοχή και πρέπει να βρούμε λύση. Αυτό, όμως, που προτείνετε, πιστεύουμε ότι δεν θα δώσει λύση. Οδηγεί σε αδιέξοδα. Και επειδή ως γυναίκα σας λέω ότι δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε ούτε για την αποτελεσματικότητα, ούτε για τις ικανότητες που διαθέτουν οι γυναίκες, γι’ αυτό ακριβώς θέλουμε να προσπαθήσουμε μέσω αυτής της διάταξης να μην καταντήσει όλη αυτή η ιστορία των ποσοστώσεων ένα απλό ευχολόγιο.

Γιατί, ένα πράγμα που δεν μας λέτε, είναι τι θα συμβεί εάν δεν υπάρχουν οι υποψηφιότητες ή εάν αυτές είναι λιγότερες του κατώτερου πλαφόν για συμμετοχή του ενός από τα δύο φύλα.

Έχετε σκεφθεί το ενδεχόμενο κάποιοι να θεωρήσουν ότι με αυτόν τον τρόπο θα πάμε σε προσωρινές διοικούσες επιτροπές, άλλοι ότι δεν πρέπει καν να υπάρξει συμμετοχή κατά το 1/3, που θεωρείται υποχρεωτική γιατί είναι διάταξη αναγκαστικού δικαίου; Γι’ αυτό ζητάμε να ξεκαθαρίσετε στον νόμο τι ακριβώς γίνεται.

Στο άρθρο 26, στις αρχαιρεσίες, θέσατε το ζήτημα και στις προηγούμενες συνεδριάσεις. Για λόγους αρχής, το γνωρίζετε, δεν μπορεί να υπάρχει παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο των πρωτογενών σωματείων.

Εγώ σας ξαναλέω να αναλογιστούμε την πρόταση του ΣΕΓΑΣ. Εάν θα είναι απλή αναλογική ή εάν θα είναι ενιαίο ψηφοδέλτιο δεν μπορεί να κριθεί στην πορεία από τις αρχαιρεσίες και μάλιστα την τελευταία στιγμή. Πρέπει να έχει αποφασιστεί από τη γενική συνέλευση και ως καταστατική διάταξη να έχει και αυξημένη παρουσία και αυξημένη πλειοψηφία, τουλάχιστον τα 3/4 και αυτό να γίνει εκεί. Το εκλογικό σύστημα δηλαδή να είναι γνωστό πριν προκηρυχθούν οι εκλογές. Δεν μπορεί να προκηρύσσονται εκλογές χωρίς να είναι ξεκάθαρο με τι εκλογικό σύστημα θα πάμε.

Είναι σεβαστά τα δικαιώματα των μειοψηφιών, αλλά παραείναι μειοψηφία τα επτά σωματεία. Θέλει πολύ μεγάλη προσοχή γιατί, εάν ισχύσει ο νόμος όπως είναι, θα οδηγήσει σε περιπέτειες ενστάσεων και προβλημάτων που θα βγάζουν μάτι.

Στο άρθρο 27 οι περιορισμοί ποσοστώσεων και εδώ ακούγονται ωραία σε πρώτη ανάγνωση, αλλά δεν μας λέτε τι θα γίνει στην πράξη εάν δεν υπάρξει ενδιαφέρον ή πρόθεση κατάθεσης υποψηφιότητας. Τότε τι;

Ερώτημα: Πόσο κολλάνε όλες αυτές οι παρεμβατικές ρυθμίσεις στα διοικητικά θέματα της αυτόνομης αθλητικής ομοσπονδίας με όσα στομφώδη διακηρύσσετε περί δημοκρατικού εκσυγχρονισμού των ομοσπονδιών; Αντιλαμβάνεστε, άραγε, ότι με αυτό που προτείνετε θέτετε έναν ισχυρό περιορισμό στην ελεύθερη δημοκρατική εκλογή;

Η επιβολή σταυροδοσίας μέχρι 30% των θέσεων εκλογής είναι σαφώς παρεμβατική και περιοριστική της δήλωσης ελεύθερης βούλησης των εκλεγμένων. Δημιουργείτε ασάφεια στη νόμιμη κατάρτιση του ψηφοδελτίου και στην περίπτωση άρνησης των γυναικών να θέσουν υποψηφιότητα.

Απαράδεκτα θεωρούμε τα άρθρα 29 και 30.

Στο άρθρο 31, το θέμα του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, θεωρούμε ότι είναι μία θετική ενέργεια και ότι ο ουσιαστικός έλεγχος τήρησης της νομιμότητας από ένα όργανο που φέρει όλα τα εχέγγυα γνώσης και εμπειρίας αποτελεσματικού ελέγχου, όσο και αν συχνά δημιουργεί πρόσθετες υποχρεώσεις στους αθλητικούς φορείς, κυρίως σε θέματα τυπικότητας και τήρησης των διαδικασιών, έχει ένα μακροπρόθεσμο όφελος που είναι ουσιαστικό για όλους, πρωτίστως, όμως, για τα αθλητικά σωματεία.

Στο άρθρο 33 η διάταξη, παρά τις εξηγήσεις που μας δώσατε, δεν μπορεί να βγάλει από πάνω της τη ρετσινιά της εξυπηρέτησης. Η τροποποίηση που φέρνετε ελευθερώνει από οποιοδήποτε κώλυμα συμμετοχής στο διοικητικό συμβούλιο των ΠΑΕ ορίζοντας πλαφόν βασικού μετόχου σε στοιχηματική εταιρεία το 15% και κάτω. Δεν υπάρχει πια καμία απαγόρευση ενασχόλησης.

Κατανοούμε όσα είπατε στις εξηγήσεις που δώσατε. Κατανοούμε ότι μας λέτε ότι αυτό ισχύει στο εξωτερικό. Όμως θέλουμε να παρατηρήσουμε ότι παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πουθενά άγγελοι, στη χώρας μας ειδικά δεν έχει αναπτυχθεί ένα ισχυρό θεσμικό πλαίσιο κανόνων που να δημιουργεί την απαραίτητη κουλτούρα, ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί με ασφάλεια μια τέτοια διάταξη.

Το άρθρο 35, εξαιρετικά ενδιαφέρον, νομίζω ότι έρχεται και αποτυπώνει αυτό που το ολυμπιακό ιδεώδες προσπαθεί, δηλαδή αθλητισμό χωρίς διακρίσεις για ανήλικους και ενήλικους αλλοδαπούς που ζουν στη χώρα.

Θεωρούμε, όμως, ότι έχει ένα κενό και γι’ αυτό καταθέσαμε την τροπολογία 2006/47 και προτείνουμε τη δυνατότητα εγγραφής αλλοδαπών ή ανιθαγενών στα αθλητικά σωματεία με την προσκόμιση τίτλου μόνιμης διαμονής στη χώρα.

Στο άρθρο 42 ορίζετε την αθλητική συνάντηση. Όμως σας προτείνουμε την κατάργηση της παραγράφου 4 γιατί δημιουργεί μεγάλες παρενέργειες στον μαζικό αθλητισμό, σε όσους ασχολούνται περιστασιακά, αλλά πολύ συχνά και σε όσους συμμετέχουν ως αθλούμενοι στα διάφορα αθλήματα σε όλη την Ελλάδα.

Νομίζω ότι το ξέρετε -έχετε ενημερωθεί- αλλά εμείς πρέπει να καταθέσουμε στην Ολομέλεια μια απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Είναι η υπόθεση C-49/07 του τμήματος μείζονος συνθέσεως της 1ης Ιουλίου 2008. Αφορά διαφορά μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Μοτοσυκλετιστικής Ομοσπονδίας Ελλάδος με προεδρεύοντα τον καθηγητή κ. Βασίλειο Σκουρή. Την καταθέτω στα Πρακτικά.

Τι απεφάνθη; Απεφάνθη, λοιπόν, ότι τα άρθρα 82 και 86 απαγορεύουν εθνική ρύθμιση η οποία απονέμει σε νομικό πρόσωπο το οποίο διοργανώνει αγώνες, εν προκειμένω μοτοσυκλέτας, και συνάπτει στο πλαίσιο αυτό συμβάσεις χορηγιών, διαφημίσεων και ασφαλίσεων την εξουσία παροχής σύμφωνης γνώμης επί των υποβαλλομένων αιτήσεων χορηγήσεως άδειας για τη διοργάνωση τέτοιων αγώνων χωρίς η εξουσία αυτή να υπόκειται σε περιορισμούς, δεσμεύσεις και έλεγχο.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Κυρία Κεφαλίδου, σας παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΧΑΡΟΥΛΑ (ΧΑΡΑ) ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ: Υπό το πρίσμα αυτής της δεσμευτικής για την Ελλάδα απόφασης της…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Ακριβώς, υπό αυτό το πρίσμα αυτό, ολοκληρώστε.
ΧΑΡΟΥΛΑ (ΧΑΡΑ) ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Ξεκινήσατε με την εξωτερική πολιτική και είναι φυσικό να ασχοληθείτε με τα άρθρα όταν τελειώνει ο χρόνος.
ΧΑΡΟΥΛΑ (ΧΑΡΑ) ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, λογοκρίνετε την ομιλία μου;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Όχι, καθόλου δεν λογοκρίνω.
ΧΑΡΟΥΛΑ (ΧΑΡΑ) ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ πολύ.
Πόσο σώφρον είναι να νομοθετούμε κόντρα σε αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων; Η συγκεκριμένη διάταξη πρέπει να αποσυρθεί άμεσα και να μην ξεφτιλιζόμαστε ως χώρα με την πρόχειρη νομοθέτησή μας. Μετά, δε, και τη βροχή τροπολογιών, δεν θα αναφερθώ σε αυτήν του Υγείας, διότι αυτή είναι απαράδεκτη έτσι κι αλλιώς.
Βλέπω, όμως, τον Υφυπουργό Πολιτισμού. Πριν δύο ημέρες δεν ήμασταν εδώ, κύριε Υφυπουργέ; Και τώρα βλέπουμε ότι νομοθετείτε -γιατί με άλλον τρόπο δεν ξέρετε φαίνεται- θέματα που αφορούν το Υπουργείο Πολιτισμού, αφορούν το θέμα της χορηγίας πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης και αναφέρεστε στην Ελευσίνα.
Εγώ ξέρετε τι σας προτείνω; Επειδή ο κ. Πολάκης πραγματικά θεωρεί πως ό,τι νομοθετεί αυτή η Κυβέρνηση είναι ιστορικής σημασίας, συνεχίστε έτσι, συνεχίστε να νομοθετείτε μόνο μέσω τροπολογιών. Έτσι κι αλλιώς έχετε καταλύσει κάθε έννοια κοινοβουλευτισμού, κάθε έννοια ορθής νομοθέτησης. Συνεχίστε έτσι, γιατί εκτός του ότι μας διαλύετε ό,τι έχουμε μέχρι σήμερα ως ήθος κοινοβουλευτικό, αυτά είναι ψιλά γράμματα για εσάς και επομένως, κλείνω λέγοντας ότι…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Μάλιστα, μεταξύ των άλλων διαλύουμε και την έννοια του χρόνου εμείς εδώ, από το Προεδρείο. Αυτό κάνουμε.
ΧΑΡΟΥΛΑ (ΧΑΡΑ) ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ: Έχουμε πάρει παράταση. Έχουν μιλήσει είκοσι επτά λεπτά…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Από πού την έχετε πάρει την παράταση;
ΧΑΡΟΥΛΑ (ΧΑΡΑ) ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ: Δεν θα μιλήσω ξανά, κύριε Πρόεδρε. Έχετε συμπτύξει τη διαδικασία, αν δεν κάνω λάθος. Έχουμε και δευτερολογία, έτσι δεν είναι;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Τι σημαίνει αυτό;
ΧΑΡΟΥΛΑ (ΧΑΡΑ) ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ: Διαλύετε τη διαδικασία. Θα πω αυτά που έχω να πω. Θεωρούμε ότι…
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: (Δεν ακούστηκε)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Κυρία Μπακογιάννη, εσείς το λέτε αυτό, αντί να βοηθήσετε λίγο;
ΧΑΡΟΥΛΑ (ΧΑΡΑ) ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ: Δεν βοηθάτε εσείς, κύριε Πρόεδρε.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Κύριε Πρόεδρε, δεν βοηθάτε με τον τρόπο που την διακόπτετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Δεν βοηθάμε; Δώσαμε δέκα λεπτά παραπάνω!
ΧΑΡΟΥΛΑ (ΧΑΡΑ) ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ: Επιτρέψτε μου να σας πω πώς τοποθετούμαστε στο νομοσχέδιο. Θεωρούμε ότι το νομοσχέδιό σας…
Μου επιτρέπετε, κύριοι συνάδελφοι; Ξέρω ότι δεν θέλετε να ακούσετε, κύριοι συνάδελφοι.

Είστε έτοιμοι να τα ψηφίσετε όλα αμάσητα, αδούλευτα, αρκεί να έχουν σφραγίδα ΣΥΡΙΖΑ!

Θεωρούμε ότι με το νομοσχέδιό σας, λοιπόν, θίγεται κατά κόρον ο ερασιτεχνικός αθλητισμός και βάλλονται οι αθλητικοί σύλλογοι. Ο αθλητικός νόμος που φέρατε δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Καταψηφίζουμε επί της αρχής, εκτιμώντας ότι θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα απ’ ότι θα λύσει.
Ευχαριστώ πολύ.

Η ανοχή σας στον διάλογο είναι εξαιρετικό δείγμα! Συνεχίστε έτσι! Ευχαριστώ πάρα πολύ!».

Δείτε το σχετικό βίντεο: