Μετά την ίδρυση Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Κώστας Γαβρόγλου, που ονειρεύεται να μείνει στις σελίδες της ιστορίας ως εθνικός αναμορφωτής της εκπαίδευσης της χώρας στον 21ο αιώνα, εξήγγειλε την ίδρυση τέταρτης νομικής σχολής, για να αποσυμφορήσει, λέει, τα αμφιθέατρα των εν λειτουργία νομικών σχολών.
Άλλη μια «εξαμβλωματική πρωτοβουλία της κυβέρνησης» την ίδια ώρα που οι Νομικές των Πανεπιστημίων Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Θράκης βγάζουν κραυγή αγωνίας για τα προβλήματα και τις ελλείψεις σε προσωπικό. Πού να ακουστεί αυτή η κραυγή; Χάνεται στην ωμά και αισχρά ψηφοθηρική προοπτική που ονειρεύεται ο κος Γαβρόγλου να προσφέρει στην ανεκδιήγητη κυβέρνησή του.
Εξαγγέλλει τη δημιουργία άλλης μιας Νομικής σε απόσταση δυο ωρών από την Αθήνα χωρίς ίχνος στρατηγικού σχεδιασμού που να την δικαιολογεί.
Συνήθως στις κανονικές χώρες, η δημιουργία νέων τμημάτων πανεπιστημιακών σχολών έρχεται να εξυπηρετήσει μια εθνική ανάγκη που έχει διαγνωστεί, μελετηθεί και ανήκει στο πλαίσιο ενός ευρύτερου σχεδιασμού για τον εκσυγχρονισμό της παρεχόμενης εκπαίδευσης και σύνδεσής της με την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.
Τα κανονικά κράτη μελετούν, εντοπίζουν τις ελλείψεις και προχωρούν στον σχεδιασμό τους. Οι παρεχόμενες θέσεις εισακτέων ανά γνωστικό αντικείμενο στα ανώτατα ιδρύματα, η χωροθέτηση των πανεπιστημίων είναι σε άμεση συνάρτηση με τις εργασιακές και εθνικές ανάγκες της χώρας. Αυτά συμβαίνουν αλλού όμως. Στην Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ σημασία έχουν οι εντυπώσεις που αφήνουν οι εμβληματικές – εξαμβλωματικές δηλώσεις και μόνον αυτές.
Την ώρα που ο ΟΟΣΑ μας έχει ανακηρύξει σε πρωταθλητές ανέργων πτυχιούχων, η απορροφητικότητα των απόφοιτων των Νομικών Σχολών στη χώρα μας έχει πιάσει πάτο.
Αυτή την ώρα ο Υπουργός Παιδείας με περίσσια υπερηφάνεια, εξαγγέλλει άλλη μια νομική σχολή που θα προσφέρει ένα πτυχίο ανεργίας μετά από τέσσερα χρόνια φοίτησης και αντίστοιχων εξόδων.
Πρώτα προχώρησε στη βαρύγδουπη εξαγγελία του και μετά ξεκίνησε τις συζητήσεις με τους αρμόδιους φορείς των ήδη υπαρχουσών νομικών σχολών της χώρας που βρίσκονται στα κάγκελα. Κάπως έτσι εννοεί τον πολυδιαφημιζόμενο εθνικό διάλογο για την Παιδεία ο αρμόδιος Υπουργός. Πρώτα αποφασίζει μετά ανακοινώνει. Ε, και άμα τα πράγματα ζορίσουν, ανοίγει και έναν διάλογο να του βρίσκεται για να βουλώνει τα στόματα των κακόπιστων.
Οι ήδη υπάρχουσες Νομικές Σχολές του ΕΚΠΑ, του ΑΠΘ και του ΔΠΘ διακρίνονται, έστω και μέσα σε συνθήκες πλήρους ένδειας, για το εκπαιδευτικό και το ερευνητικό τους έργο σε διεθνές επίπεδο, παρά την ουσιαστική εγκατάλειψή τους από το επίσημο Κράτος. Κι αντί να στηρίξει η Πολιτεία την εύρυθμη λειτουργία τους, όταν δεν τις μεταβάλει σε δωρεάν θερινή κατασκήνωση των απανταχού αναρχικών και μπαχαλάκηδων, εξαγγέλλει τη δημιουργία άλλης μιας Νομικής χωρίς σχέδιο, χωρίς αναγνωρίσιμη ανάγκη και ασφαλώς χωρίς λεφτά.
Τι κερδίζει η χώρα από αυτή την εξαγγελία; ΤΙΠΟΤΑ, αντίθετα χάνει.
Τι κερδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ; Πολύτιμες ψήφους για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση μετρούμενες στους χιλιάδες νέων εισακτέων και τις οικογένειές τους και σε αυτές των διδασκόντων πανεπιστημιακών, που δεν θα ξοδεύουν τον μισό μισθό τους σε αεροπορικά εισιτήρια για να ανεβοκατεβαίνουν στην Κομοτηνή, έδρα της Νομικής Σχολής του ΔΠΘ. Αυτός είναι ο αναγκαίος, επαρκής και τελικά ο μόνος λόγος για τη δημιουργία άλλης μιας νομικής σχολής χωρίς σχέδιο και κυρίως χωρίς κονδύλια.
Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο εδώ.