Συνέντευξη παραχώρησε στην εφημερίδα “Στο Καρφί” και τον δημοσιογράφο Χρήστο Δρούζια, η Χαρά Κεφαλίδου, βουλευτής Δράμας και υπεύθυνη Τομέα Παιδείας και Θρησκευμάτων του Κινήματος Αλλαγής.
Πώς κρίνετε τη μέχρι τώρα διαχείριση της κυβέρνησης στο κομμάτι της πανδημίας; Έκανε κάτι λιγότερο από αυτό που μπορούσε;
Φιλότιμη προσπάθεια μεν, σχετικά αποτελεσματική στην υγειονομική αντιμετώπιση του πρώτου κύματος της πανδημίας, ανεπαρκή και ελλειμματική στο σύνολο της, όπως απέδειξε η σκληρή πραγματικότητα των κρουσμάτων και των αριθμών. Η κυβέρνηση, το έχω ξαναπεί, δεν εκμεταλλεύτηκε το διάστημα ύφεσης των κρουσμάτων της πανδημίας το περσινό καλοκαίρι. Επαναπαύτηκε με αφέλεια στις δάφνες της, άφησε τον χρόνο να περάσει χωρίς καμιά ουσιαστική προετοιμασία για το φθινόπωρο του 2020, παρά τις φωνές ανησυχίας από την επιστημονική κοινότητα.
Στην οικονομία, ενήργησε με προχειρότητα, επιφανειακά, προσφέροντας πρόσκαιρη μόνο ανακούφιση στην αγορά που στενάζει, αφήνοντας για αργότερα την αντιμετώπιση των μεγάλων ζητημάτων στην κοινωνία και την εργασία που φέρνει η νέα πρωτόγνωρη κανονικότητα. Το αργότερα είναι ήδη εδώ, μαζί με όλες τις δυσκολίες που φέρνει. Φοβάμαι και λυπάμαι που το σχέδιο ανάκαμψης, στο οποίο ολόκληρη η χώρα έχει εναποθέσει την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, από μόνο του δεν είναι αρκετό να στηρίξει την οικονομία και κυρίως την κοινωνία.
Ως Τομεάρχης Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής, πως κρίνετε το μέχρι τώρα έργο της Νίκης Κεραμέως; Πού εστιάζετε περισσότερο την κριτική σας;
Εγωπαθές, υπερφίαλο σε ανακοινώσεις και συχνά στενόμυαλο στο σχεδιασμό του. Από την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας λείπει το όραμα για την δημόσια Εκπαίδευση και περισσεύει η ανάγκη προβολής και το άγχος του αποτυπώματος της ηγεσίας. Βιαστικά, νομοσχέδια περνούν με την έπαρση της εξασφαλισμένης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που αδιαφορεί για την ουσία, τον διάλογο και κυρίως για το μέλλον των παιδιών, που δεν τελειώνει σε μια 4ετία διακυβέρνησης. Είναι κρίμα που ο ορίζοντας άλλης μιας ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας είναι τόσο περιορισμένος. Αυτός που δείχνει την κατεύθυνση για φυγή προς τα εμπρός οφείλει να βλέπει μακρύτερα.
Σας προβληματίζει το γεγονός ότι ένα σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων σας βλέπει θετικά κάποιες επιλογές της κυβέρνησης;
Κατ’ αρχήν με χαροποιεί το γεγονός ότι συχνά έστω ελλειμματικά και καθυστερημένα υιοθετούνται από την κυβέρνηση δικές μας προτάσεις και πάγιες πολιτικές στις οποίες στράφηκε η σημερινή Κυβέρνηση, συνειδητοποιώντας την δική της ένδεια μεταρρυθμιστικών πολιτικών, που ανταποκρίνονται στη σύγχρονη κοινωνία. Ασφαλώς με προβληματίζει, γιατί δείχνει ότι δεν έχουμε καταφέρει να επικοινωνήσουμε το έργο που παράγεται τόσο από την κοινοβουλευτική ομάδα όσο και από τα στελέχη του Κινήματος Αλλαγής.
Η σημερινή εικόνα του πολιτικού τοπίου μοιάζει σουρεαλιστική. Ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας οσφραίνεται τις ανάγκες, αναδεικνύει τα προβλήματα, προτείνει τις λύσεις και η κυβέρνηση χειροκροτείται κάθε φορά που έχει τα αντανακλαστικά να εφαρμόσει ή έστω να κάνει πως εφαρμόζει δικές μας πολιτικές.
Για τον τόπο αυτό σε πρώτη ανάγνωση είναι καλό, ειδικά μετά από την εμπειρία διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Παρόλα αυτά είναι προβληματικό η διακυβέρνηση της χώρας να καθορίζεται από την ταχύτητα και την ποιότητα αντιγραφής μέτρων και πολιτικών που το κυβερνών κόμμα «δανείζεται» σταθερά από τον προοδευτικό χώρο. Αυτό από μόνο του λέει πολλά τόσο για εμάς όσο και για τη Νέα Δημοκρατία.
Τι σημαίνει για εσάς η προοδευτική διακυβέρνηση. Χωράει ο ΣΥΡΙΖΑ κατά την άποψή σας;
Προοδευτικός είναι αυτός που αντιλαμβάνεται τις ανάγκες της κοινωνίας, βλέπει το αύριο χωρίς παρωπίδες και έχει το θάρρος να αλλάξει εγκαταστημένες νοοτροπίες ακόμη και στον εαυτό του -κυρίως σ ’αυτόν- όσο βολικές και σίγουρες φαντάζουν στον παρόντα χρόνο. Η προοδευτική διακυβέρνηση εμπεριέχει εξ’ ορισμού της, την ανάληψη της ευθύνης και του ρίσκου να δείχνεις τον δρόμο όχι μόνο για το σήμερα και το τώρα αλλά και για την κοινωνία της επόμενης γενιάς, που ενδεχομένως να μη σε περιλαμβάνει καν. Θέλει αρχές, σοβαρότητα, τόλμη και βαθύ αίσθημα ευθύνης. Χαρακτηριστικά που σε τίποτα δεν θυμίζουν ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δε χωράει ούτε τον εαυτό του. Είναι ένα μείγμα πολιτικού τυχοδιωκτισμού που ηγείται, μαζί με ξεπερασμένες από την ιστορία ιδεολογικές εμμονές, μανιχαϊσμούς που συνυπάρχουν -αναρωτιέμαι πώς και για πόσο- μαζί με πολιτικούς που βλέπουν και αναγνωρίζουν τις ανάγκες, τις αγωνίες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο σημερινός πολίτης. Αν δεν ξεκαθαρίσουν την ήρα από το στάρι και τελικά το ποιοι θέλουν να είναι, κανένα πεδίο συζήτησης δεν μπορεί να υπάρξει, γιατί δεν εκπληρώνεται ο κύριος όρος της προοδευτικής διακυβέρνησης, που μόνο στα λόγια επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να αντιλαμβάνεται το νόημα και το περιεχόμενο του τι είναι σήμερα προοδευτικό.
Μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη και εδώ.