«Φίλες και φίλοι,

Είμαστε εδώ, τρεις μήνες μετά τις εθνικές εκλογές, για να βγάλουμε ψύχραιμα και νηφάλια συμπεράσματα για το εκλογικό αποτέλεσμα και τη δυναμική του χώρου μας. Σε αυτό το ικανό διάστημα, ακούστηκαν και γράφτηκαν αρκετά χωρίς να αποφύγουμε την εσωτερική φαγωμάρα, την γκρίνια, την αμφισβήτηση προσώπων και επιλογών, αφήνοντας χώρο και δίνοντας τροφή στους κομματικούς μας αντιπάλους και στον Τύπο για σενάρια.

Στο ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ, χρειαζόμαστε όσο τίποτα τη δημοσιότητα και την ενασχόληση των ΜΜΕ για να κρατιόμαστε στο προσκήνιο, αλλά όχι με την εικόνα της διάλυσης, της συρρίκνωσης και του μαρασμού. Μέχρι σήμερα μόνο αυτό έχουμε καταφέρει! Δεν είναι και για να το υπερηφανευόμαστε!

Η εικόνα μας προς τα έξω (και αυτό δεν αφορά τα πρόσωπα αλλά το ίδιο το κόμμα) είναι από κακή έως ανύπαρκτη.

Η πραγματικότητα εδώ και καιρό μας χτυπάει κουδούνα, όχι καμπανάκι, ότι δεν είναι μακριά η στιγμή που κανείς δεν θα ασχολείται ούτε με το ΠΑΣΟΚ, ούτε με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, ούτε με το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ.

Το «περιτύλιγμα» όσο φανταχτερό κι αν είναι, προϋποθέτει ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο με σαφές σχήμα και όρια που στην περίπτωσή μας απουσιάζουν.

Αυτό είναι και το καίριο ζήτημα.

Ποιος είναι σήμερα ο χώρος της Δημοκρατικής παράταξης;

• Μεποιες πολιτικές με ποιες πρωτοβουλίες το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ εκφράζει τη σημερινή κοινωνία;
• Μεποιο τρόπο διεκδικούμε να είμαστε ο θεματοφύλακας των Δημοκρατικών θεσμών του μέλλοντος, ως δύναμη ευθύνης, σοβαρότητας και κοινής λογικής;
• Μεποιες πολιτικές θέσεις και με ποιο εκλογικό ποσοστό διατρανώνουμε ότι είμαστε ο χώρος αυτός που καθοδηγεί τα πράγματα σε μία κατεύθυνση που δίνει νόημα για τον τόπο; Με το 8,1%!

Όσο καλύτερο κι αν είναι από το 4% (που κουβαλά όμως το βάρος που επωμιστήκαμε γιατί τολμήσαμε να πούμε τα πράγματα όπως ήταν, σε μια χώρα που ζούσε στο ψέμα και την ψευδαίσθηση μιας ανύπαρκτης ευμάρειας, με δανεικά που τέλειωσαν, όταν όλοι οι άλλοι έσκιζαν μνημόνια, καταργούσαν νόμους, και στήνανε κρεμάλες στο Σύνταγμα και λαΐκιζαν με τα Ζάππεια 1,2,3) ΔΕΝ παύει το 8% να είναι ένα ΜΙΚΡΟ ποσοστό, ενδεικτικό της ελάχιστης διείσδυσης που έχουμε σήμερα στην ελληνική κοινωνία.

Τι κάνουμε γι αυτό;

Μέχρι σήμερα γκρινιάζουμε, πετάμε την ευθύνη στους πολιτικούς αντιπάλους και βεβαίως τρωγόμαστε μεταξύ μας. Αυτή είναι η εικόνα μας προς τα έξω.

Μπορεί αναμεταξύ μας να συνεδριάζουμε για το χρονο-προσδιορισμό δράσεων, για τη νέα επικοινωνιακή μας πολιτική (που μεταξύ μας ούτε οι ίδιοι γνωρίζουμε) γι’ αυτό και μαζεύουμε άρον- άρον αφίσες από το χρονοντούλαπο της ιστορίας και δηλώσεις μετεμφυλιακού χαρακτήρα.

Στον κόσμο όλα αυτά δεν λένε τίποτα απολύτως. Του εμπεδώνουν μόνο την πεποίθηση της ορθότητας της επιλογής του να ψηφίσει άλλα κόμματα και απογοητεύουν αυτούς που μας εμπιστεύτηκαν.

Πού οδηγούμαστε;

Με μαθηματική ακρίβεια στον μαρασμό και την αποσάθρωση. Τυχαίο είναι άραγε ότι για πρώτη φορά ξεφυλλίζοντας κυριακάτικες εφημερίδες δεν υπάρχει πουθενά το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ;

Φίλες και φίλοι,

Δεν συνωμοτούν όλοι εναντίον μας!

• Μπορείο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας να αποτελεί τρόπαιο για Δεξιά και Συριζαική Αριστερά
• Μπορείοι άλλοι να μας βλέπουν (και ορθώς κάνουν) ως δεξαμενή σπουδαίων ιδεών για το μέλλον του τόπου, ως τη δεξαμενή άξιων στελεχών, που θα ήθελαν να έχουν στους κόλπους τους και για αυτό «ψαρεύουν» από τον χώρο μας, ΟΜΩΣ :
  • από εμάς και μόνο από εμάςτους ίδιους,
  • απότην ηγεσία μας,
  • απότο πρόγραμμά μας, τελικά
  • από τοπολιτικό στίγμα μας,

εξαρτάται το μέλλον του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ. Απλά και ξεκάθαρα, δεν θα ασχολείται μαζί μας κανείς, όσο εμείς δεν βρίσκουμε χρόνο, τρόπο και όρεξη να ασχοληθούμε στα αλήθεια και ουσιαστικά:

• με τον κόσμοτου σήμερα,
• τα προβλήματα
• τις δυνατότητεςκαι
• την προοπτικήτου τόπου.

Όποιος θέλει να είναι δύναμη ευθύνης για τη χώρα:

• έχει την τόλμη να βγει μπροστά
• να κάνει προτάσειςμε θάρρος και χωρίς ιδεοληψίες
• διεκδικείμε παρρησία την πατρότητα μέτρων που νομοθετούνται από την παρούσα Κυβέρνηση και αποτελούν δικό μας σχεδιασμό και στρατηγική.
• λέει ΟΧΙμε σοβαρότητα σε αυτά που πραγματικά διαφωνεί, καταθέτοντας παράλληλα ολοκληρωμένη πρόταση ή άποψη που υπακούει στους κανόνες της λογικής.

Μόνον έτσι οι πολίτες μπορούν να καταλαβαίνουν τη θέση μας! Πρόσφατο παράδειγμα η νομοθέτηση της κατάργησης του ασύλου της ανομίας στα πανεπιστήμια. Το “παρών” δεν αποτελεί θέση.

Κυρίες και κύριοι,

Από τη στιγμή που ο Κ. Καραμανλής μας έβαλε ως (10) δέκατο μέλος στην Ευρωπαϊκή οικογένεια:

• ΕΜΕΙΣείμαστε οι πρώτοι που αυτήν την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας την υπερασπιστήκαμε συνειδητά με τεράστιες θυσίες και κόστος
• Αυτήν την επιλογή για τη χώρα κληθήκαμενα διασφαλίσουμε στις άγριες μέρες του 1ου ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ όταν όλες οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις του τόπου το έπαιζαν αντισυστημικές.

Για αυτό οφείλουμε να είμαστε ΕΜΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ, ΠΡΩΤΟΙ, όχι μόνο

• για το εκλογικό σύστημα,
• για την αναθεώρηση του Συντάγματος,
• για την ψήφο των ομογενών,

αλλά και

• για τη στρατηγική της ελληνικής οικονομίας,
• την ανάπτυξη με γρήγορους ρυθμούςκαι
• τις πολλές επενδύσειςπου έχει ανάγκη ο τόπος.

Το χρωστάμε:

• στην ιστορίαμας,
• σε όλες τις μεγάλες τομές και μεταρρυθμίσειςπου άλλαξαν το πρόσωπο της χώρας πχ. Νόμος για τα Πανεπιστήμια, ΕΣΥ, ΑΣΕΠ, Διαύγεια, Αξιολόγηση, και
• για να μην πηγαίνουμεπολύ πίσω ας δούμε τον ενεργειακό ρόλο της Ελλάδας σήμερα.

Όλα αυτά είναι δουλειά δική μας και δεν την χαρίζουμε σε κανένα κόμμα.

Είναι η μακρά προσφορά της Δημοκρατικής παράταξης στη χώρα. Αυτό πρέπει να το γνωρίζει κάθε Ελληνίδα και Έλληνας. Κι αυτό είναι η δική μας δουλειά!

Είμαστε για ολόκληρες δεκαετίες η δύναμη:

• που έσπειρε την αισιοδοξίαστην ελληνική κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος,
• που οι πολίτες εμπιστεύονται, σχεδιάζουν τη ζωή τουςκαι τη ζωή των παιδιών τους με τη σιγουριά σταθερότητας και ανάπτυξης.

Στο ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ δεν έχουμε ανάγκη από «περιτύλιγμα».

Έχουμε ανάγκη να αναστοχαστούμε:

• ποιοι είμαστε,
• πού βρισκόμαστε,
• πως θέλουμε να προχωρήσουμε και
• πως να προχωρήσει η χώρα.

Και να αρθρώσουμε:

• έναν σύγχρονοξεκάθαρο πολιτικό λόγο για το σήμερα και το αύριο.

Η γκρίνια, η νεκρανάσταση του παρελθόντος, η ομφαλοσκόπηση, οι διαγκωνισμοί και οι αποκλεισμοί σπουδαίων στελεχών μας τους μόνους που ικανοποιεί είναι τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όσο παραμένουμε μίζεροι και λειτουργούμε συγκυριακά δικαιώνουμε:

• παροπλισμένα ή δευτεροκλασάτα πρώην στελέχηπου βρήκαν στέγη στον πολιτικό θίασο ΣΥΡΙΖΑ,
• πολιτικούς με ιστορίαπου προτίμησαν τις θέσεις ευθύνης ενός υπουργείου της παρούσας κυβέρνησης ΝΔ,
• και όλο τον κόσμοπου μας γύρισε την πλάτη στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση και
• επιβεβαιώνουμετη νέα γενιά που αγνοεί ποιοι είμαστε.

Φίλοι και φίλες

Η εξαφάνιση αυτού που δεν έχει λόγο ύπαρξης είναι νόμος της φύσης.

Δύσκολο να τον ανατρέψει το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ.

Εάν θέλει ο χώρος μας να είναι μπροστά στην πορεία προς το μέλλον, πρέπει να το δείξει. Αλλιώς ας μείνουμε στην γνωστή κατάσταση μαρασμού, διαμαρτυρόμενοι κατά παντός για την συρρίκνωσή μας.

Οφείλουμε, αν θέλουμε να υπάρχουμε όχι ως ουρά και ευκαιριακό συμπλήρωμα για να βγουν τα νούμερα, αλλά ως ο χώρος που παράγει πολιτική να υπερβούμε τη συγκυρία. (για να θυμηθούμε τον Ε. Βενιζέλο).

Αντί να κυνηγάμε την ουρά μας με την πικρή γεύση του ηττημένου να την αλλάξουμε με εξωστρέφεια, αλήθειες, πρωτοβουλίες και γενναίο πολιτικό λόγο.

Το βηματισμό θα τον δώσει πρώτη η ηγεσία. Με την προϋπόθεση ότι κοιτάζει μπροστά.

Αλλιώς δεν κινδυνεύει η ίδια. Κινδυνεύουμε όλοι.

Η επιστροφή στην κανονικότητα εμάς δεν μας φτάνει και δεν πρέπει να μας φτάνει. Το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ έχει λόγο να υπάρχει μόνο για να πάει την Ελλάδα βήμα-βήμα πιο Μπροστά.

Μπορεί. Το έχουμε ξανακάνει».