Κάποιες σκέψεις με αφορμή τη σημερινή Επέτειο…

Αξία ανεκτίμητη η δίψα για μάθηση και πρόοδο όπως αυτή αποτυπώνεται στο παράδειγμα των νέων παιδιών, μαθητών από δυο ελληνικά, δημόσια γυμνάσια που με τη βοήθεια των δασκάλων τους, την καθοδήγηση ενός Καθηγητή Πανεπιστημίου και τη συνεργασία μεγάλης αεροδιαστημικής εταιρείας των ΗΠΑ, θα προσπαθήσουν να φτιάξουν στο διάστημα, σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας, ελαιόλαδο από ελληνικό καρπό ελιάς.

Αξία ανεκτίμητη η πολύτιμη γνώση και η επιστημονική πρωτοπορία των ερευνητών του Ινστιτούτου Τεχνολογίας και Έρευνας της Κρήτης που θα ταξιδέψουν μέχρι το μακρινό Πεκίνο για να δώσουν τα φώτα τους και να φροντίσουν σπάνιες αρχαιότητες του κινεζικού πολιτισμού, όπως έκαναν με τις δικές μας Καρυάτιδες.

Για όλες αυτές τις αξίες, τις αξίες της γνώσης, της προόδου, της επιστήμης, της ελευθερίας, της παιδείας, του πνεύματος αγωνίστηκαν οι προηγούμενες γενιές.

Για όλες αυτές τις αξίες θυσιάστηκαν οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι, οι Μικροί Μεγάλοι ήρωες του έπους του ’40.

Για όλες αυτές τις αξίες που διατηρούν στη ζωή την ‘άλλη’ Ελλάδα… την Ελλάδα που επιμένει, που προσπαθεί, που αγωνίζεται, που κοπιάζει, που αντιστέκεται στη μελαγχολία των τελευταίων ετών… την Ελλάδα που τελικά ανταμείβεται, προοδεύει, ευημερεί, και αριστεύει.