Ομιλία της Χαράς Κεφαλίδου, βουλευτού Δράμας και υπεύθυνης Τομέα Παιδείας και Θρησκευμάτων του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, στην Ολομέλεια της Βουλής, κατά τη συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων: «Σπίτι μου – στεγαστική πολιτική για τους νέους, αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας για κοινωνική κατοικία, στεγαστική αποκατάσταση πυρόπληκτων στην περιοχή «Μάτι» και άλλες διατάξεις».

Η Χαρά Κεφαλίδου κατά την ομιλία της υπογράμμισε ότι: «Το μεγάλο πρόβλημα της στέγασης των νέων ανθρώπων και της ανάγκης απογαλακτισμού τους από την γονεϊκή οικογένεια είναι ζήτημα που το συζητάμε χρόνια, διογκώθηκε στην χώρα μας τη δεκαετία της οικονομικής κρίσης και συνεχίζει ακάθεκτο».

Στη συνέχεια η βουλευτής, ανέφερε ότι τα αναιμικά μέτρα – ημίμετρα στήριξης των νοικοκυριών, η εκτίναξη των αξιών σε ακίνητα, που η κυβέρνηση βάφτισε ανάπτυξη, η πολιτική που άφησε ανεξέλεγκτη και αυτορυθμιζόμενη την τουριστικοποίηση των αστικών κέντρων με τη ραγδαία ανάπτυξη της βραχυχρόνιας μίσθωσης, οδήγησε σε απλησίαστα ενοίκια και εξαφάνισε τις αστικές μισθώσεις. Αποτέλεσμα, το 48% των ενοικιαστών, αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιό τους.

«Έστω και τώρα αξιοποιήστε την πρόταση του ΠΑΣΟΚ που αντιμετωπίζει συνολικά και διεξοδικά το ζήτημα της πρόσβασης σε αξιοπρεπή, προσιτή στέγη για νέους και ευάλωτα νοικοκυριά» επισήμανε στην ομιλία της η Χαρά Κεφαλίδου.

Τέλος η βουλευτής, κλείνοντας την ομιλία της τόνισε ότι : «Ο δύσκολος δρόμος προς τις κάλπες, είναι αυτός της ψυχραιμίας, της συνέχειας και της συνέπειας. Ο εύκολος, ο συνήθης, είναι η πεπατημένη της παροχολογίας και των νομοθετικών πρωτοβουλιών της τελευταίας στιγμής. Αν η κυβέρνηση απαλλασσόταν από το προεκλογικό ‘ντελίριουμ’ θα είχε νομοθετήσει ένα ισχυρό στεγαστικό πρόγραμμα για τη νέα γενιά».

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία:

Κυρία Υπουργέ, Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

20 Δεκεμβρίου σήμερα:

Πέντε ημέρες πριν τα Χριστούγεννα, λίγο πριν κλείσει η Βουλή για τις αργίες των εορτών, λίγους μήνες πριν λήξει παρούσα Κυβέρνηση τη θητεία της, στην αρχή μιας μακράς ή πιο σύντομης προεκλογικής περιόδου, ελεύθεροι ή σχετικά ελεύθεροι Μνημονίων και Επιτήρησης, συζητάμε μέσα σε τρεις μέρες, μετά τον Προϋπολογισμό 2023, τρία διαφορετικά νομοσχέδια.

Σήμερα αυτό που αφορά την κοινωνική κατοικία.

Η νομοθετική πρωτοβουλία δεν ήρθε παραμονές Χριστουγέννων για να συζητήσουμε και να λύσουμε ένα ζήτημα που προέκυψε ξαφνικά και η κυβέρνηση (ως οφείλει) έσπευσε να αντιμετωπίσει.

Το μεγάλο πρόβλημα της στέγασης των νέων ανθρώπων (στην πιο παραγωγική τους ηλικία) και της ανάγκης απογαλακτισμού τους από την γονεϊκή οικογένεια είναι ζήτημα που:

• το συζητάμε χρόνια
• διογκώθηκε στη χώρα μας τη δεκαετία της οικονομικής κρίσης και
• συνεχίζει ακάθεκτο, με την έναρξη της ενεργειακής κρίσης και την εκτίναξη του πληθωρισμού να παίρνει απειλητικές διαστάσεις.

Οι Έλληνες νεαρής ηλικίας ιδιοκατοικούν σε ποσοστό 74%, αλλά εγκαταλείπουν την οικογενειακή εστία στα 31 τους χρόνια, έχοντας την 5η χειρότερη επίδοση στην Ευρώπη, όπου ο μέσος όρος στεγαστικής ανεξαρτητοποίησης είναι τα 26 χρόνια.

Φυσικό επακόλουθο του δυσθεώρητου κόστους στέγασης, που στη χώρα μας υπολογίζεται ότι «τρώει» περίπου το 37% του εισοδήματος των πολιτών, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος (αν και με χαμηλότερα ποσοστά ιδιοκατοίκησης) δεν ξεπερνά το 20%.

Την ίδια ώρα, υπάρχουν 770.000 κλειστές κατοικίες, εκ των οποίων οι 200.000 βρίσκονται στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και ταυτόχρονα, τα τελευταία χρόνια, σημειώνεται αύξηση στις τιμές των ενοικίων.

H Κυβέρνηση, στο Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (τη μόνη πρόταση που περιλαμβάνει πρόγραμμα στεγαστικής πολιτικής), προτείνει την ανακαίνιση 100 διαμερισμάτων σε όλη την Ελλάδα, για 250 δικαιούχους, συνολικού κόστους 1,3 εκατ. ευρώ!

Και αυτό, όταν σύμφωνα με τη Eurostat, για το 2019, το 62,1% των ενοικιαστών στη χώρα δαπάνησε πάνω από το 50% του εισοδήματός του για το κόστος στέγασης.

Μόλις τον Απρίλιο του 2022, μετά την ολοκληρωμένη πρόταση που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ για τη στεγαστική πολιτική της χώρας, ψηφίζονται μόλις 2 διατάξεις που αφορούν το θέμα, στο Ν.4921/2022.

Εκεί εξαντλήθηκε το ενδιαφέρον της Κυβέρνησης για ένα θέμα που:

• μαστίζει τους νέους συμπολίτες μας
• καθυστερεί & σαμποτάρει την ανεξαρτητοποίησή τους και άρα
• την προσωπική, επαγγελματική και οικογενειακή τους εξέλιξη και προοπτική, ένα θέμα που συνδέεται, νομίζω, άρρηκτα και με το ‘Δημογραφικό’.

Είναι τυχαίο που το 48% των ενοικιαστών δυσκολεύονται ή ακόμη και αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιό τους; Τι νομίζετε ότι θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι;

Αφού το παλέψουν όσο γίνεται, θα τα μαζέψουν και θα επιστρέψουν στην πατρική οικογένεια για να ζήσουν με τους γονείς.

• Αυτή είναι η εικόνα της πραγματικότητας.
• Αυτά είναι τα αποτελέσματα των αναιμικών μέτρων – ημίμετρων ουσιαστικά, στήριξης νοικοκυριών, όταν έρχονται κατόπιν εορτής, γιατί είναι ανίκανα να αντιμετωπίσουν τη λαίλαπα των αυξήσεων.
• Αυτά είναι τα αποτελέσματα της εκτίναξης των αξιών σε ακίνητα, που δυστυχώς εσείς βαφτίζετε ανάπτυξη. Αυτά που κλονίζουν ενοικιαστές, αφαιρώντας σημαντικά ποσοστά από τα πενιχρά τους εισοδήματα.
• Αυτά είναι τα αποτελέσματα μιας πολιτικής που άφησε ανεξέλεγκτη και αυτορυθμιζόμενη την τουριστικοποίηση των αστικών κέντρων, με τη ραγδαία ανάπτυξη της βραχυχρόνιας μίσθωσης, που οδήγησε σε απλησίαστα ενοίκια και εξαφάνισε διαθέσιμες κατοικίες για αστικές μισθώσεις.

Παρ όλα αυτά, ούτε σήμερα, σε αυτό το νομοσχέδιο που συζητάμε για την κοινωνική κατοικία, υπάρχει έστω ένα δείγμα ρύθμισης αυτής της ανεξέλεγκτης κατάστασης.

Σε αυτή την πραγματικότητα η κυβέρνηση με:

• τσαλακωμένη εικόνα από τα θεσμικά της ατοπήματα
• θολή την λάμψη του αφηγήματος επιτυχίας και
• θορυβημένη από τις συνέπειες των επιλογών της

τρέχει και βιάζεται να αποκαταστήσει όπως-όπως το χαμένο κύρος της, απαντώντας με αυτό το νομοσχέδιο, στο πρόβλημα της στεγαστικής πολιτικής του κράτους για νέους και για ευάλωτες ομάδες.

Λέτε: «Είναι μόνο η ‘επανεκκίνηση’».

Έτσι είναι όμως;

O αρμόδιος Υπουργός διατείνεται πως «ναι». Λέει ότι είναι ένα πολυεπίπεδο πρόγραμμα στεγαστικό, που αφορά περισσότερους από 137.000 δικαιούχους και επικεντρώνεται στους νέους, προσφέροντας τη δυνατότητα να αποκτήσουν πρόσβαση σε προσιτή και ποιοτική στέγη.

Πίσω όμως από το αστραφτερό περιτύλιγμα κυβερνητικής επιτυχίας, τα πράγματα δεν είναι τόσο λαμπερά όσο ακούγονται:

• Για το πρόγραμμα «Σπίτι μου»,διατίθενται από τον προϋπολογισμό της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης (ΔΥΠΑ) 375 εκατ. Ευρώ, ενώ οι δικαιούχοι δεν μπορούν να ξεπεράσουν τους 000-4.000.
• Για το πρόγραμμα «Ανακαινίζω–Ενοικιάζω», διατίθενται από τον Κρατικό προϋπολογισμό 50 εκατ. ευρώ και υπολογίζεται να ενταχθούν το πολύ 000-8.000 ιδιοκτήτες κατοικιών.
• Για το πρόγραμμα «Κάλυψη», διατίθενται 23 εκατ. Ευρώ:
• 2 εκατ. ευρώ για επισκευές φθορών και
• 21 εκατ. ευρώ για την καταβολή μισθώματος 3 ετών

που σύμφωνα με την Κυβέρνηση θα αξιοποιηθούν 1.000 ακίνητα και θα στεγαστούν 2.500 δικαιούχοι του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, ηλικίας 25-39 ετών.

Δηλαδή, από τα 1,8 δις ευρώ και τους 137.000 ωφελούμενους των μέτρων του νομοσχεδίου, που ισχυρίζεται η Κυβέρνηση, μας λείπουν οι 123.000 δικαιούχοι!

Τι τους κάνει η νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης; Ή τους ξεχνά στη βιασύνη της, ή τους «τσουβαλιάζει» ανέλεγκτα στο πρόγραμμα “κοινωνικής αντιπαροχής”.

Ένα πρόγραμμα:

• χωρίς υπολογισμό αριθμού κατοικιών
• χωρίς κανένα σαφές χρονοδιάγραμμα
• χωρίς προϋποθέσεις
• με ένα τεράστιο εύρος του ποσοστού κατοικιών που ο ανάδοχος θα πρέπει να ενοικιάζει με χαμηλό μίσθωμα, από 30% έως το διπλάσιο 60%.
• χωρίς να αναφέρεται συγκεκριμένος χρόνος εκμετάλλευσης, αλλά αντίθετα θα αποφασίζεται κατά περίπτωση, καθώς προβλέπεται ότι ο μέγιστος χρόνος εκμετάλλευσης του ακινήτου από τον ανάδοχο, θα προσδιορίζεται μετά από μελέτη.

Αυτή λοιπόν η μελέτη θα τεκμηριώνει τον χρόνο που απαιτείται για την ανάκτηση των δαπανών κατασκευής και για το εύλογο εργολαβικό κέρδος.

Ξέρετε πολύ καλά ότι έστω και τώρα θα μπορούσατε να αξιοποιήσετε να οικειοποιηθείτε, να δανειστείτε, με όποιο τρόπο κι αν θέλετε, την επεξεργασμένη πρόταση του ΠΑΣΟΚ, που αντιμετωπίζει συνολικά και διεξοδικά το ζήτημα της πρόσβασης σε αξιοπρεπή, προσιτή στέγη για νέους και ευάλωτα νοικοκυριά.

Μιλάμε για το Ταμείο Ανάκαμψης, μιλάμε για ένα πρότυπο, τύπου Πορτογαλικού Προγράμματος:

• Με ίδρυση Οργανισμού Στέγασης
• Με κίνητρα
• Με πρόγραμμα κατασκευήςνέων φοιτητικών εστιών
• Με διεύρυνση επιδότησης ενοικίουμε κοινωνικά κριτήρια
• Με επαναφορά της έκπτωσης φόρου ενοικίου
• Με νέο θεσμικό πλαίσιο για τις βραχυχρόνιες μισθώσεις, και σαφείς κανόνες, όρια και περιορισμούς στα αστικά κέντρα αλλά και για τις ευκαιριακές επενδύσεις.

Κλείνοντας Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

Ο δύσκολος δρόμος προς τις κάλπες, είναι αυτός της διατήρησης της ψυχραιμίας, της συνέχειας και της συνέπειας.

Ο συνήθης, ο εύκολος, είναι η πεπατημένη της παροχολογίας και των νομοθετικών πρωτοβουλιών της τελευταίας στιγμής.

Αν η κυβέρνηση έστω και τώρα απαλλασσόταν από το προεκλογικό «ντελίριουμ» που ξεκίνησε νωρίς, τότε και το παρόν νομοσχέδιο έστω και αργά, θα είχε:

• μια άλλη αρχιτεκτονική
• διαφορετική κατανομή των διαθέσιμων πόρων
• σαφή προσανατολισμό στην αναδιοργάνωση της στεγαστικής πολιτικής της χώρας και
• πραγματικό ενδιαφέρον προγραμματισμού οικοδόμησης ενός ισχυρού στεγαστικού προγράμματος, κυρίως για τη νέα γενιά συμπολιτών μας, που η έως σήμερα αδιαφορία της πολιτείας τους στερεί την ευκαιρία να κάνουν όνειρα.

Σας ευχαριστώ.

Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ: