Στις ώρες του μεγάλου φόβου, βεβαιότητες και δεδομένα ανατρέπονται με ταχύτητα, δημιουργώντας μια διάχυτη διαρκή ανασφάλεια, άγνωστη στη γενιά μας.
Η ελληνική κοινωνία, τα τελευταία δώδεκα χρόνια, ήρθε αντιμέτωπη με πρωτόγνωρες καταστάσεις, αγωνιζόμενη να σταθεί όρθια σε μια δύσβατη πραγματικότητα, με τον πολίτη να γίνεται όλο και συχνότερα, αμέτοχος θεατής μιας τετριμμένης πολιτικής αντιπαράθεσης όλο και φτωχότερης επιχειρημάτων και κατώτερης των περιστάσεων.
Η φετινή εθνική επέτειος γιορτάζεται στη σκιά ενός παράλογου πολέμου που κανείς δεν είχε προβλέψει. Ενός πολέμου που τις χειρότερες συνέπειές του δεν τις έχουμε δει ακόμη. Η γεμάτη Έλληνες Μαριούπολη καταστράφηκε και εξαφανίζεται μπροστά στα μάτια μας. Οι εικόνες χιλιάδων ξεριζωμένων να ψάχνουν καταφυγή δεν είναι σκηνές ευφάνταστης ταινίας τρόμου. Είναι η σφοδρή πραγματικότητά μας.
Φέτος, σήμερα, τώρα περισσότερο από ποτέ είναι αδήριτη ανάγκη, να πιαστούμε από την εμπειρία μας, να αποδείξουμε στο πεδίο τι μάθαμε από την ιστορία του έθνους μας, να αποκτήσουμε επιτέλους ένα κοινό βηματισμό, μία κοινή σταθερή εθνική στρατηγική και στόχευση. Να τολμήσουμε την αναγέννησή μας με τις δικές μας δυνάμεις, όταν όλα έξω τα σκιάζει η φοβέρα της πανδημίας και του πολέμου.
Η Ευρώπη για πρώτη φορά στέκεται ενωμένη, απέναντι στην παραφροσύνη της ακραίας προκλητικής εισβολής των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία. Εκατομμύρια πρόσφυγες, γυναίκες και παιδιά, αναζητούν καταφύγιο μακριά από τον τόπο που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν. Η Ελλάδα, γνωρίζοντας από προσφυγιά, ανοίγει τις πόρτες της και τους υποδέχεται με μια ζεστή αγκαλιά.
Η διπλή γιορτή της 25ης Μαρτίου, της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ημέρα εθνικής μνήμης και υπερηφάνειας, μας στέλνει μήνυμα για ενότητα, ομοψυχία και αλληλεγγύη, πάντα επίκαιρο και ισχυρό́, γραμμένο με το αίμα όλων αυτών, που θυσίασαν τη ζωή τους για ένα όνειρο αξιοπρέπειας και ελευθερίας σε μια Ελλάδα κυρίαρχη, ανεξάρτητη, με παθιασμένους πολίτες για την προκοπή της.
Σήμερα θυμόμαστε πώς ό,τι ακόμα μπορούμε να απολαμβάνουμε, μας χαρίστηκε απλόχερα από εκείνους που έδωσαν το αίμα τους για να υπάρχουμε. Η φετινή 25η Μαρτίου είναι μέρα υπόσχεσης για τους απανταχού Έλληνες να τιμήσουμε αυτή τη θυσία.
Ο πίνακας “Greek boy defending his wounded father” (μεταφρ. Ελληνόπουλο υπερασπίζεται τον τραυματισμένο πατέρα του) είναι του Γάλλου ζωγράφου Ary Scheffer (1827).
