Άφωνη έμεινα με τις πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου της Επιτροπής Εθνικού διαλόγου για την παιδεία κ. Αντώνη Λιάκου. Στην αρχή νόμισα πως δε βλέπω καλά. Προσπάθησα να συγκεντρωθώ στο κείμενο: “Η Ελλάδα άντεξε ενάμιση εκ. πρόσφυγες με πέντε εκ. πληθυσμού το 22, άντεξε άλλο ένα εκ. εσωτερικών προσφύγων στον εμφύλιο, και επίσης άλλο ένα περίπου εκ. πρόσφυγες από τις Ανατολικές χώρες στη δεκαετία του ’90. Όλες αυτές οι ροές σε 20 χρόνια αφομοιώνονται”. Kαι συνεχίζει: “Οι προσφυγικές ροές δεν απειλούν την ελληνική κοινωνία, την εμπλουτίζουν”.
Συνειρμικά ήρθαν στο μυαλό μου τα λόγια μιας μητέρας από τη Δράμα, μέλους εθελοντικής οργάνωσης και ανθρώπου της δουλειάς, που πιστεύει βαθιά στην κοινωνία των πολιτών, την ώρα που ξεχώριζε είδη για τα παιδιά των προσφύγων και παραμιλούσε: “Έχω δυο αγόρια που είναι και τα δύο στη Γερμανία, έναν γιατρό και έναν μηχανικό. Φύγανε από τη χώρα γιατί εδώ κανείς τους δεν θα μπορούσε να επιβιώσει αξιοπρεπώς. Συμπάσχω ενεργά με την αγωνία αυτών των ανθρώπων αλλά δεν θέλω το δημογραφικό της χώρας μου να το λύσουν μετανάστες εγκλωβισμένοι. Θέλω τα παιδιά μου να έχουν λόγο να γυρίσουν στη χώρα τους και να ζήσουν με αξιοπρέπεια”.
Ανατρέχοντας στην ειδησεογραφία, ανακάλυψα κι άλλες δηλώσεις πρωτοκλασάτων της 2ης φοράς αριστερά, όπως αυτή του αναπληρωτή υπουργού εξωτερικών κ. Ν. Ξυδάκη: “Το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι τεράστιο. Μακροπρόθεσμα μπορεί να ωφεληθεί η Ελλάδα από την ενσωμάτωση ανθρώπων που θέλουν να μπουν στην κοινωνία, να εργαστούν, να ενσωματωθούν”.
Φαίνεται πως έχουμε να κάνουμε με άλλη μια ρηξικέλευθη ιδεολογική προσέγγιση του προσφυγικού ζητήματος αλά ΣΥΡΙΖΑ, που κάποια στελέχη της Κυβέρνησης αποφάσισαν να σερβίρουν ως εθνική πολιτική. Το τραγικό είναι όταν τέτοιες προσεγγίσεις του σύγχρονου μεταναστευτικού – προσφυγικού ζητήματος γίνονται από επιστήμονες που γνωρίζουν πως η επιστήμη της Ιστορίας δεν λειτουργεί με μοντέλα. Η αδυναμία για χάραξη οποιασδήποτε στρατηγικής ντύνεται νύφη πολύφερνη με άλλο ένα εύηχο ιδεολόγημα περί αλληλεγγύης, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ισότητας των λαών κλπ.
Κι ας μην προτρέξουν κάποιοι πονηροί να κολλήσουν την ταμπέλα του αναίσθητου ή του χρυσαυγίτη σε όσους αγωνιούν και προβληματίζονται με την κατάσταση όπως εξελίσσεται. Πόσο ανθρώπινη είναι η Ειδομένη με παιδιά να γεννιούνται σε χαρτόκουτα, μέσα στις λάσπες και τη βροχή;
Είναι όντως απίστευτο: κάποιοι της Κυβέρνησης να μιμούνται τα “ηρωικά” δεκαπενταμελή του ’90, όπου επαναστατημένοι έφηβοι καλούσαν σε 2μηνη αποχή ενάντια στην καταπάτηση των δικαιωμάτων των πιθήκων του Αμαζονίου, επειδή δεν είχαν διαβάσει για το διαγώνισμα!
Τι λέει δηλαδή η Κυβέρνηση; Λέει ότι η χώρα μας είναι μικρή και γερασμένη. Το δημογραφικό είναι μεγάλο πρόβλημα. Τα παιδιά μας ξενιτεύονται στο εξωτερικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τη λύση εδώ και τώρα. Θα ενσωματώσει στην ελληνική κοινωνία πρόσφυγες και κάθε λογής μετανάστες αδιακρίτως, κι έτσι θα εμπλουτίσει με νέο αίμα την γηράσκουσα ελληνική κοινωνία! Καλό;
Τόσα χρόνια δεν βρέθηκε ούτε ένας πολιτικός, ούτε ένα φωτεινό μυαλό που να μπορεί να σκεφτεί διαφορετικά και να δώσει λύση άμεση και ριζική στο δημογραφικό πρόβλημα. Σύμπασα η Ελλάς περίμενε τους θεωρητικούς του ΣΥΡΙΖΑ να κάνουν τη διαφορά!
Μετά την αριστερή ιδεοληψία περί ανοικτών θυρών, μετά την πλέρια ανθρωπιά και την αλληλεγγύη στα λόγια απέναντι σε εξουθενωμένους ανθρώπους, μετά τα λιάσματα, τις εξαφανίσεις και τις άλλες ανοησίες που κατέληξαν στα κλειστά σύνορα και το αίσχος της κρατικής ανυπαρξίας στα νησιά, τις πλατείες και την Ειδομένη, η Κυβέρνηση, για μια ακόμη φορά, ποιεί την ανάγκη ιδεολογία: μια και δεν έχουν κάνει τίποτε για το προσφυγικό και μεταναστευτικό, ευκαιρία να λύσουν το δημογραφικό!
Κρατάς σήμερα στη χώρα 50.000 μετανάστες και πρόσφυγες, μέσα σε δυο-τρεις μήνες έρχονται άλλοι 150.000. Δεν αρκείσαι σε ολιγοήμερη φιλοξενία, δεν κάνεις τα πάντα για να αποτρέψεις τη ροή προς τη χώρα. Δε σχεδιάζεις, δεν παίρνεις έγκαιρα όλα τα μικρά και μεγάλα μέτρα που θα επιβάλουν στους εταίρους την ενεργό συμμετοχή τους στην αντιμετώπιση μιας βόμβας για την Ευρώπη.
Ως κυβέρνηση της αριστεράς, τους εγκαθιστάς (στις Ειδομένες;) τους ενσωματώνεις (μετά από ολιγόχρονη παραμονή τους δίνεις και πλήρη δικαιώματα) και σε 15 χρόνια έχεις λύσει δια παντός το δημογραφικό της χώρας!
Εξαιρετικό, αλλά ποιας χώρας;
Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο και εδώ.