Συνέντευξη παραχώρησε στην εφημερίδα “Στο Καρφί” και τον δημοσιογράφο Χρήστο Δρούζια, η Χαρά Κεφαλίδου, βουλευτής Δράμας και υπεύθυνη Τομέα Παιδείας και Θρησκευμάτων του Κινήματος Αλλαγής.
1. Κυρία Κεφαλίδου, το Κίνημα Αλλαγής ασκεί σκληρή κριτική στην κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Μήπως είστε υπερβολικοί στην κριτική σας, με δεδομένο ως πρόκειται για μια πρωτόγνωρη κατάσταση, ανάλογη με αυτή των άλλων χωρών της ΕΕ;
Το Κίνημα Αλλαγής ασκεί στοχευμένη κριτική στις παραλήψεις, τις αστοχίες και ολιγωρίες της Κυβέρνησης. Έχουμε αποδείξει ότι σε όλα τα μεγάλα εθνικά ζητήματα είμαστε παρόντες, έτοιμοι να συμβάλλουμε στην εθνική προσπάθεια. Με την πανδημία να σαρώνει κάθε πρόβλεψη, είναι έλλειψη στοιχειώδους σοβαρότητας η επένδυση σε πολιτικά τερτίπια με βραχύβια οφέλη. Οι αμετροεπείς εντυπωσιασμοί, και οι κραυγαλέες αντιπολιτευτικές κορώνες υπηρετούνται επαρκώς από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Η δική μας δουλειά είναι να επισημαίνουμε τα λάθη, να προτείνουμε λύσεις, να είμαστε η φωνή του πολίτη, που ζει σε τραγική καθημερινότητα, γεμάτος φόβο για τη ζωή και την υγεία του και ανασφάλεια για την οικονομική κατάσταση, τη δική του και της χώρας. Την ώρα που οι ΜΕΘ των νοσοκομείων μας είναι πλήρεις, ο επιδημιολογικός χάρτης στο κόκκινο και υψηλό ποσοστό εργαζομένων εκτός αγοράς, η κυβέρνηση θα προσέφερε πολύ καλύτερες υπηρεσίες στη χώρα αν αντί να αναλώνεται σε εντυπωσιακές δηλώσεις, φαντασμαγορικές επεμβάσεις–φούσκες, άκουγε και υιοθετούσε ψύχραιμες προτάσεις της αντιπολίτευσης.
2. Ως τομεάρχης Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής, πως κρίνετε το έργο και τους μέχρι τώρα χειρισμούς της Νίκης Κεραμέως. Τι διαφορετικό θα έκανε το Κίνημα Αλλαγής αν ήταν κυβέρνηση;
Η ηγεσία του Υπουργείου δείχνει να αντιλαμβάνεται τον χώρο της Παιδείας ως οχυρό προς κατάκτηση. Με αυτή τη λογική προχωρά στοχοπροσηλωμένη σε έναν σχεδιασμό «μυστικό», πίσω από πολυδιαφημιζόμενες εύηχες γενικότητες, στις οποίες όλοι, οι πράγματι προοδευτικοί χώροι και φορείς θα συμφωνούσαν.
Στην πράξη, φροντίζει μεθοδικά και υλοποιεί αποσπασματικά ένα οικοδόμημα αυταρχικής εκπαίδευσης για λίγους, φέρνοντας νομοσχέδια με δανεισμένους από εξαιρετικά νομοθετήματα τίτλους, χωρίς περιεχόμενο, ή ακριβέστερα, με περιεχόμενο παρωχημένο, που συχνά παραπέμπει σε εποχές του ‘70 όταν στην εκπαίδευση επικρατούσε η αυθεντία του διδάσκοντος, η βαθμοθηρία των εκλεκτών ενώ η μεγάλη μάζα των μαθητών αφηνόταν στην τύχη της. Δεν είναι αυτό που χρειαζόμαστε στη χώρα.
Η εκπαίδευση, για να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης, απευθύνεται σε όλους, στοχεύει στα μεγάλα σύνολα μαθητών. Τους άριστους ασφαλώς τους χρειαζόμαστε και γι’ αυτό επιμένουμε στην έννοια της αριστείας. Εκείνο όμως που χρειαζόμαστε περισσότερο, είναι πολλούς, καλούς, καταρτισμένους, σκεπτόμενους, μορφωμένους και ολοκληρωμένους ενήλικες. Αυτούς, οφείλει να παράγει ένα πετυχημένο μοντέλο εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης σε όλες τις βαθμίδες της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Ο δογματισμός, η παράλειψη του εθνικού διαλόγου ως περιττού, η αντίληψη αυθεντίας που χαρακτηρίζει την δράση της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας μας βρίσκει και θα μας βρίσκει απέναντι, γιατί στερεί τη χώρα από μια μοναδική ευκαιρία ανάπτυξης, βασισμένης στο ανθρώπινο δυναμικό του αύριο, που σήμερα σακατεύεται στο όνομα μιας πρόσκαιρης δόξας.
3. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν στασιμότητα, σε χαμηλά ποσοστά για το ΚΙΝΑΛ. Πού οφείλεται κατά τη γνώμη σας; Δεν εμπνέει η ηγεσία, οι πολιτικές, τα πρόσωπα;
Σε μια εποχή που ευδοκιμούν οι μονομαχίες, η λογική του άσπρου-μαύρου και στον πολιτικό διάλογο οι ακρότητες, επειδή ως θέαμα «κόβει εισιτήρια», είναι δύσκολο να ακουστεί η φωνή της λογικής γιατί δεν κραυγάζει. Αυτό, ειδικά μετά από την τετραετία διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, όπου μεγάλο μέρος της κοινωνίας εθίστηκε στον άκρατο λαϊκισμό, είναι ένα πρόβλημα για κάθε πολιτικό χώρο που συχνά βρίσκεται προ του διλλήματος: να ακολουθήσει τις αρχές του ή να παίξει το έργο που θα φέρει γρήγορα κέρδη; H επιλογή δεν είναι εύκολη. Το Κίνημα Αλλαγής ασφαλώς δεν αρκείται να αποτελεί τη στέγη όσων κάηκαν από την αλλοπρόσαλλη πολιτική ΣΥΡΙΖΑ, ούτε αυτών που είναι βαφτισμένοι αντι-δεξιοί από κούνια.
Τα καθηλωμένα ποσοστά είναι απόδειξη πως δεν έχουμε καταφέρει να φτάσουν οι προτάσεις μας για την διακυβέρνηση του τόπου και τα προβλήματα του κόσμου στον πολίτη. Η δουλειά που γίνεται σε κοινοβουλευτικό επίπεδο είναι εξαιρετική. Το φάντασμα όμως της κομματικής εσωστρέφειας που σκιάζεται από την συνοδή νόσο των χαμηλών ποσοστών, λειτουργεί ως φαύλος κύκλος στέλνοντας τελικά το λάθος μήνυμα στους πολίτες. Η αντιστροφή αυτού του κλίματος είναι ευθύνη και στοίχημα της εκάστοτε ηγεσίας που οφείλει να έχει επίγνωση των ορίων και δυνατοτήτων της και ταυτόχρονα να μπορεί να βάζει ως προτεραιότητα τις ανάγκες του χώρου.
4. Κίνημα metoo, κυρία Κεφαλίδου. Πώς σχολιάζετε τα όσα βλέπουν τα φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα για τις παρενοχλήσεις στον καλλιτεχνικό χώρο;
Σήμερα τρομάζουμε με αυτά που η κοινωνία μας έθρεψε, γιγάντωσε και επιμελώς έκρυβε στα σπλάχνα της.
Όσα είδαν το φως της δημοσιότητας είναι μόνο η αιχμηρή κορυφή του παγόβουνου. Η σεξουαλική βία, η παρενόχληση, η αισχρή κατάχρηση εξουσίας αρρωστημένων νάρκισσων βρίσκεται στο περιθώριο κάθε κοινωνικής συνύπαρξης.
Μέσα από τον πόνο και τον τραυματισμό της ψυχής των θυμάτων τουλάχιστον ας μείνει ένα μεγάλο κέρδος για την κοινωνία μας: Το τέλος της σιωπής, της ανοχής και κυρίως του φόβου. Το ελληνικό κίνημα MeToo, ήρθε για να μας πάει όλους ένα μεγάλο βήμα μπροστά αντιστρέφοντας τον φόβο και αποδίδοντάς τον εκεί που ανήκει, στους θύτες.
5. Σε σχέση με την περίφημη «προοδευτική διακυβέρνηση» για την οποία μίλησε το κόμμα σας, χωράει ο ΣΥΡΙΖΑ κατά την άποψή σας;
Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η κατάκτηση της εξουσίας με κάθε τρόπο και στη συνέχεια η ακύρωση της δημοκρατικής δομής του. Αυτό προσπαθούσε εναγωνίως τεσσεράμισι χρόνια και παρά τις τιτάνιες προσπάθειες, δεν το κατάφερε. Του ξέφυγαν «οι αρμοί της εξουσίας». Τα έργα και οι ημέρες τους, τους στοιχειώνουν.
Η τελευταία συνήθεια της συνεχούς επανάληψης περί «προοδευτικής διακυβέρνησης» στον δημόσιο λόγο του Προέδρου, των στελεχών και των παραγόντων του ηττημένου ΣΥΡΙΖΑ είναι η γνωστή τακτική Γκαίμπελς: «πες, πες, κάτι θα μείνει». Θέλω να πιστεύω ότι ο χώρος μου, το Κίνημα Αλλαγής θα τη διαψεύσει.
Μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη και εδώ.