Τοποθέτηση στην 4η συνεδρίαση – β΄ανάγνωση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, κατά την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων «Εκσυγχρονισμός της ιδιωτικής εκπαίδευσης και άλλες επείγουσες διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων».

«Θα πω μόνο μια κουβέντα για τις τροπολογίες, μια που έβαλε αυτό το θέμα ο καλός συνάδελφος, κύριος Φίλης.

Είναι εντυπωσιακό, επειδή κάθε Κυβέρνηση μέμφεται την προηγούμενη για το πόσο άθλια νομοθετεί. Θα πω μία αλήθεια, κανένας τελικά δεν ξεφεύγει από αυτή τη μοίρα, η μοίρα είναι κοινή και όσο και αν ξεκινήσατε προσπαθώντας να πείτε ότι τα πράγματα θα αλλάξουν, εδώ σήμερα, τι βλέπουμε;

Έχουμε ένα νομοσχέδιο που στη διαβούλευση είχε δεκαπέντε άρθρα.

Ήρθε και τα άρθρα, έγιναν 25 και έρχεστε με δύο σετ τροπολογιών, επτά τροπολογίες του Υπουργείου Παιδείας και αυτό είναι το εντυπωσιακό.

Επαναλαμβάνω, είναι επτά, είναι επτά οι ρυθμίσεις σε μια τροπολογία, είναι 7 άρθρα. Όταν όλο-όλο το νομοσχέδιο ήταν 13 άρθρα, μπορώ να το θεωρήσω ένα μίνι νομοσχέδιο. Έχουμε και άλλα τρία άρθρα, από το Υπουργείο Εσωτερικών.

Καταλαβαίνετε τι γίνεται;

Χωρίς διαβούλευση, το οποίο, τι δείχνει;

Μια προχειρότητα, μια αγωνία, μια τσαπατσουλιά, μια έλλειψη οργάνωσης, μια έλλειψη σχεδίου.

Και θα ξεκινήσω από το θέμα, το οποίο έφερε στην Επιτροπή μας την Παρασκευή, ο κ. Φίλης και αφορά, τα όσα λέχθηκαν από άνθρωπο της εκπαίδευσης, που διαφημίζει στο βιογραφικό του ότι διδάσκει στο ΕΚΠΑ και ήταν ο Συντονιστής στην δομή φιλοξενίας προσφύγων στη Μαλακάσα

Στη ζωή αλλά κυρίως στην πολιτική, είναι γεγονός, ότι συμβαίνουν, κάθε στιγμή απρόβλεπτα.

Αυτό, δεν εξαρτάται, ούτε από εσάς, ούτε από εμάς.

Αυτό, όμως, που σίγουρα εξαρτάται από σας, αποκλειστικά, γιατί είστε Κυβέρνηση, είναι η διαχείρισή τους.

Η κυρία Υπουργός, με απόφασή της τον απομάκρυνε άμεσα. Κατήγγειλε και τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί η απόφαση του κυρίου Γαβρόγλου, το 2017 τοποθέτησε τον συγκεκριμένο εκπαιδευτικό ως Συντονιστή στην Μαλακάσα, και όλα τακτοποιήθηκαν. Είναι όμως έτσι;

Η κυρία Υπουργός, ξέρει πολύ καλά, ότι κάθε κυβέρνηση έχει μια διττή αποστολή: σχεδιάζει το μέλλον, διοικεί το παρόν, και αυτό δεν είναι θέμα επιλογής. Χρειάζονται και τα δύο και τελικά, όλοι κρινόμαστε από το αποτέλεσμα. Γι’ αυτό και η κυρία Υπουργός, ξέρει πάρα πολύ καλά ότι είναι εκτεθειμένη.

Στην  πρώτη συνάντηση που είχαμε, επισκεφθήκαμε την κυρία Κεραμέως, ως Κίνημα Αλλαγής -ήταν νομίζω, τέλη Οκτώβρη, αρχές Νοέμβρη του 2019- μας ενημέρωσε επίσημα παρουσία και όλων των συνεργατών της, ότι μέχρι το τέλος του 2019 θα ερχόταν ένα συνολικό νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, όπου θα ορίζονταν και το νέο σύστημα επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης. Έχει φτάσει τέλος Ιουλίου. Η Βουλή σε λίγες μέρες κλείνει, εμείς νομοσχέδιο δεν έχουμε δει. Προφανώς, ακόμη στο Υπουργείο το συζητάτε και το μελετάτε.

Προσωπικά, έχω καταθέσει στην κυρία Υπουργό τέσσερις Ερωτήσεις, η τέταρτη είναι σήμερα. Η πρώτη ξεκινάει στις 12 Νοεμβρίου του ‘19 . Η δεύτερη είναι 21/1/2020, πάμε, στη συνέχεια, στις 10 Μαρτίου του 2020, και σήμερα, 27 Ιουλίου του 2020. Οι Ερωτήσεις όλες έχουν έναν κοινό στόχο: να μας πει το Υπουργείο, τι σκέφτεται να κάνει με τις δομές διοίκησης. Τις τρεις προηγούμενες, η κυρία Υπουργός, απαξίωσε να της απαντήσει- είναι και αυτό στα πλαίσια της καλής κοινοβουλευτικής πρακτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση.

Η ερώτηση είναι πολύ απλή: Ρωτάμε την, κυρία Υπουργό, γιατί δεν κατήργησε ποτέ το ν. 4547/2018. Και τη ρωτήσαμε αν θα προχωρήσει με όλα τα στελέχη που «κληρονόμησε» από το ΣΥΡΙΖΑ, που όλοι γνωρίζουμε, με τι διαδικασίες αναδείχθηκαν, και μάλιστα, θυμάμαι σ’ αυτήν εδώ την αίθουσα την ίδια την κυρία Κεραμέως, να καταδικάζει αυτές τις μεθοδεύσεις.

Μπορεί η τακτική της μόνιμης αυθαιρεσίας σε θέματα εξέλιξης και επιλογών εκπαιδευτικών, να ξεκίνησε από την προηγούμενη κυβέρνηση αλλά εσείς, είστε ένα χρόνο τώρα και εφαρμόζετε την ίδια τακτική. Είτε από αμέλεια, είτε από σκοπιμότητα. Τρία χρόνια έχουν λάβει παράταση της θητείας τους αυτοί οι εκπαιδευτικοί, που σημαίνει και τρία χρόνια παραμονής τους σε θέσεις ευθύνης. Μια φορά, επί κυρίου Γαβρόγλου, δύο φορές επί θητείας κυρίας Κεραμέως, τελικά είστε πιο ΣΥΡΙΖΑ και από το ΣΥΡΙΖΑ.

Θυμάστε, τι σας είπα, στο νομοσχέδιο για την αναβάθμιση του σχολείου; Μόλις πρόσφατα. Ιούνιος του 2020. Σας είπα, ότι δυστυχώς, αυτή η στρεβλή ιεράρχηση στην πολιτική του Υπουργείου Παιδείας, η ανικανότητα και η ατολμία του θα είναι κάτι που θα το πληρώσουμε όλοι. Θα την πληρώσει ξανά ακριβά η διοίκηση της εκπαίδευσης, τα σχολεία, οι μαθητές και οι πολίτες. Δεν πέρασε ένας μήνας και επιβεβαιώνομαι.

Καταλάβατε, γιατί σας λέμε, ότι «σέρνεστε» πίσω από τα γεγονότα;. Γιατί, νομίζετε ότι σας το ζητάμε τόσο επιτακτικά; Μόνο και μόνο επειδή οι σημερινοί υπηρετούντες διευθυντές εκπαίδευσης, έχουν επιλεγεί από Σύνθεση Εκλεκτορικού Σώματος, που έχει κριθεί αντισυνταγματική; Επειδή, έχουν υπάρξει σοβαρές καταγγελίες για σειρά αυθαιρεσιών και παραβάσεων της νομιμότητας από την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, σε ότι αφορά τη διαδικασία αξιολόγησης; Επειδή, υπάρχουν 5 αποφάσεις του ΣΤΕ, που ξεκάθαρα λένε ότι όφειλε να έχει υπάρξει ΦΕΚ για κάθε περιφερειακό διευθυντή- που δεν υπάρχει φυσικά- διότι, με άλλο τρόπο δεν μπορεί να είναι νόμιμη η ονομαστική Διαπιστευτική Πράξη Διορισμού, και επομένως, συμπαρασύρει και όλο το σύνολο των επιλογών στελεχών που έχουν γίνει από την προηγούμενη κυβέρνηση; Ή σας το λέμε επειδή κάποια στιγμή, τι πιο αυτονόητο, η πολιτεία οφείλει να αποκαταστήσει τη νομιμότητα και τη διαφάνεια;  Δεν τα λέμε όμως μόνο γι’ αυτό,  κυρία Υπουργέ. Τα λέμε, κυρίως, για το θέμα της αξιολόγησης που η κυβέρνηση σας το «έχει κάνει σημαία».

Όταν λειτουργούμε σε καταστάσεις κρίσιμες, καλούνται όλοι να υπερβούν τον εαυτό τους για να κρατήσουν το σύστημα όρθιο. Σε αυτή την περίσταση οι εκπαιδευτικοί για εκπαίδευση χρειάζεται: στελέχη και δομές. Με μια διαφορά: αξιολογημένες.

Σας κάνω την πολύ απλή ερώτηση: Έχετε, για παράδειγμα, έναν εκπαιδευτικό αυτή τη στιγμή που δεν κάνει καλά τη δουλειά του και σας έρχεται μια καταγγελία. Θεσμικά δεν υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί να μπει μέσα στην τάξη και να δει και να αξιολογήσει πώς γίνεται το μάθημα. Ποιος θα ελέγξει τον εκπαιδευτικό; Αυτή ήταν αρμοδιότητα του Σχολικού Συμβούλου κι αυτή η αρμοδιότητα της εποπτείας έχει φύγει, διότι έχει καταργηθεί ο θεσμός του Σχολικού Συμβούλου. Θα έμπαινε, λοιπόν, με βάση τις προηγούμενες συνθήκες, μέσα την ώρα του μαθήματος, θα παρακολουθούσε τη διαδικασία, θα έβλεπε τις αδυναμίες, θα τις διαπίστωνε, θα καθοδηγούσε τον εκπαιδευτικό και, προφανώς, θα τον κατεύθυνε σε κάποιου είδους επιμόρφωση. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει αξιολόγηση! Πρέπει να προηγηθούν αυτά τα στάδια, το στάδιο της εποπτείας, της καθοδήγησης, της επιμόρφωσης και, στο τέλος, ναι, η αξιολόγηση. Για τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν έχουμε καμία απορία, συνειδητά διέλυσε αυτήν την υπόθεση των Σχολικών Συμβούλων. Είναι απλή η σκέψη! Αφού ο Σχολικός Σύμβουλος μπαίνει στην τάξη, κάνει εποπτεία, άρα θα κάνει και αξιολόγηση. Υπάρχει εκείνο το Π.Δ. 152/2013 που λέει πολύ σαφώς ότι ο εκπαιδευτικός στην τάξη από δύο μόνο μπορεί να αξιολογηθεί, είτε από τον Διευθυντή του, είτε από τον Σχολικό Σύμβουλο. Άρα, τι έπρεπε να κάνουν αφού ξορκίζαν την αξιολόγηση; Να τσακίσουν τους Σχολικούς Συμβούλους, πράγμα που έκαναν! Τι περιμέναμε να κάνετε με το που ήρθατε εσείς στην εξουσία; Εάν θέλετε, επειδή μιλάτε και για συμβολισμούς, η πρώτη συμβολική σας κίνηση θα ήταν να επαναφέρετε, εάν όχι το θεσμό του Σχολικού Συμβούλου, έναν θεσμό που να καλύπτει όλες αυτές τις δυνατότητες. Γιατί, κακά τα ψέματα, πρώτα καθορίζεις τις δομές, τη διοίκηση, την εποπτεία, την καθοδήγηση, τα περιεχόμενα και μετά προχωράς στη συνολική λειτουργία του σχολείου, στα προγράμματα, στις σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας, στις πρωτοβουλίες στα σχολεία και στα ευέλικτα προγράμματα και επειδή, δεν σας το κρύβω, ακούγονται ψίθυροι στους διαδρόμους ότι ετοιμάζεστε να φέρετε τροπολογία για τα στελέχη διοίκησης, για να είμαστε συνεννοημένοι σας λέμε ότι οποιαδήποτε πρωτοβουλία φέρετε δεν μπορεί να ξηλώνει τους προηγούμενους και να βάζει τους δικούς σας και να μην υπάρχει καμία αξιοκρατία, διαύγεια και νόμιμες διαδικασίες σε όλο αυτό. Το θέμα είναι σίγουρο ότι πρέπει να λυθεί, γιατί ήδη έχει κακοφορμίσει πολύ καιρό τώρα.

Όπως καταλάβατε, κάνοντας όλη αυτή την εισαγωγή, έχω ήδη μπει στην ανάλυση του άρθρου 2 του παρόντος νομοσχεδίου που μιλάει για αξιολόγηση δομών, εκπαιδευτικού έργου και εκπαιδευτικών ιδιωτικών σχολείων. Όταν έχει καταργηθεί κάθε μορφή αξιολόγησης στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, δημόσιο και ιδιωτικό, τι ακριβώς νομίζετε ότι κάνετε με τη διάταξη που λέτε ότι ακολουθούνται ό,τι στο δημόσιο σχολείο κι εάν δεν ισχύει αυτό, τότε υπεύθυνος για την αξιολόγηση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών θα είναι ο ιδιοκτήτης του ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου; Μάλιστα, αναρωτηθήκατε, κυρία Υπουργέ και μας είπατε εάν εμείς, το Κίνημα Αλλαγής, είμαστε αντίθετοι με την αξιολόγηση. Είναι ενδιαφέρον να διερωτάσθε εάν ο πολιτικός χώρος που εισήγαγε την έννοια της αξιολόγησης, που επανέφερε την ανάγκη αξιολόγησης και, τελικά, την εφάρμοσε στα Πρότυπα και Πειραματικά με το ν. 3848/2010, σήμερα τη στηρίζει! Εσείς, εδώ κι ένα χρόνο, την παραπέμπετε στις καλένδες. Έχω, λοιπόν, να σας πω το εξής: Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα εξακολουθεί να στερείται πραγματικών αξιολογικών διεργασιών. Εσείς παλινωδείτε μεταξύ μεταρρυθμιστικών προσπαθειών και των αντιστάσεων που προβάλλονται, τόσο στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών, όσο και στην αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Η μη εφαρμογή μεταρρυθμιστικών παρεμβάσεων, συμπεριλαμβανομένης και της μη αξιολόγησης, είναι, ουσιαστικά, αδυναμία της δικής σας πολιτικής ηγεσίας να προγραμματίσει και να υλοποιήσει ολοκληρωμένες ποιοτικές παρεμβάσεις στη δομή, στο περιεχόμενο και στη διαχείριση του εκπαιδευτικού προσωπικού.

Στο δημόσιο σχολείο δε μπορέσατε να την εφαρμόσετε. Έρχεστε, τώρα και την κάνετε μπαλάκι στους επιχειρηματίες της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Τι τους λέτε; Εγώ, ως κράτος, δεν τολμώ να αξιολογήσω το εκπαιδευτικό προσωπικό, αλλά εσύ, ως επιχειρηματίας, κάνε την αρχή ελεύθερα και όπως εσύ νομίζεις και όπως συμφέρει την τσέπη σου. Φυσικά, το τελευταίο δεν το λέτε, εξυπακούεται.

Υπάρχει μια αντιφατική στάση του Υπουργείου που γίνεται φανερή μέσα από τη συγκεκριμένη διάταξη. Αξιολόγηση ιδιωτικών εκπαιδευτικών όταν δεν υπάρχει σύστημα. Πολύ απλά, απόλυτος κυρίαρχος πια, είναι ο επιχειρηματίας της εκπαίδευσης κι εγώ, σας ρωτώ Είναι παιδαγωγικά και λειτουργικά ο αρμόδιος; Περιμένω απάντηση σας. Απουσιάζει από το νομοσχέδιο και από την ίδια την ηγεσία του Υπουργείου, η συνολική προσέγγιση στο θέμα και αυτό, για εμάς, αυξάνει τους κινδύνους της αυθαιρεσίας στα ιδιωτικά σχολεία.

Υπάρχει πουθενά σύστημα επιμόρφωσης; Όχι, είναι η απάντηση. Ούτε στους εκπαιδευτικούς του δημοσίου, ούτε στους εκπαιδευτικούς των ιδιωτικών σχολείων. Ο ΣΥΡΙΖΑ το κατήργησε και εσείς, δεν κάνετε τίποτα απολύτως γι’ αυτό. Αναλώνεστε σε επιλεκτικές και αποσπασματικές ρυθμίσεις, όμως, ουσιαστικές τομές και τολμηρές προτάσεις που αυτήν τη στιγμή έχει ανάγκη η εκπαίδευση μας και όχι, προβοκατόρικα ρητορικά ερωτήματα περί προώθησης του ΚΙΝ.ΑΛ., αν θα ψηφίσει όχι, την αξιολόγηση. Δεν βλέπουμε να κάνετε.

Σε αυτό το νομοσχέδιο, όλη η κουβέντα είναι αυτά τα άρθρα που αφορούν τα εργασιακά. Όσο και αν είναι η απόλυτη στρέβλωση να μιλάς για εκπαίδευση και να μην ασχολείσαι με τα παιδιά και τους μαθητές και τους γονείς. Εμείς, λοιπόν, όλη τη στόχευση μας σε αυτό το νομοσχέδιο και αυτή είναι μεγάλη στρέβλωση και αυτό πρέπει να μας προβληματίζει ως Επιτροπή, την έχουμε ρίξει στα εργασιακά, γιατί, πραγματικά, εδώ έχετε δυναμιτίσει όλο το τοπίο.

Άρθρο 3, πρόγραμμα ιδιωτικών σχολείων. Ένα έχω να σας πω. Ουσιαστικά τι κάνετε; Περιγράφεται την καθημερινότητα των σχολείων των ιδιωτικών στη χώρα. Έχουμε αύξηση του ωραρίου που υπήρχε επί ΣΥΡΙΖΑ, διαδικασία παρεκκλίσεων, κατανομή μαθητών σε τμήματα ανάλογα με το επίπεδο, δραστηριότητες πέρα από το 40ωρο. Αυτά είναι η καθημερινότητα, αυτά ακριβώς. Δείτε τη συστέγαση, για να μην πάω μακριά, Κολλεγίου Αθηνών, Ψυχικού, Deree και ΠΥΣ και θα πάρετε την εικόνα του τι συμβαίνει στην ιδιωτική εκπαίδευση. Εγώ, έχω να σας πω ότι σε όλα τα ευρωπαϊκά και τα σύγχρονα προγράμματα σπουδών είναι λογικό να υπάρχουν διευρυμένα ωρολόγια προγράμματα που αναπτύσσουν και τις νέες γνώσεις και τις δεξιότητες των μαθητών. Λογικό, λοιπόν, να υπάρχει και η ευελιξία στα μαθήματα και στα σχολεία αυτά. Μπορούν και πρέπει να υπάρχουν δραστηριότητες, γιατί, μην ξεχνάτε, ότι αυτό το ξεκινήσαμε πρώτοι, αλλά από που; Από το δημόσιο σχολείο με τους ομίλους, όταν καθιερώθηκε το αυξημένο ωράριο 2-4 στα πρότυπα και στα πειραματικά. Δεν είμαστε αντίθετοι, λοιπόν. Συμφωνούμε, αλλά αν δούμε την ουσία των πραγμάτων, θα δούμε ότι όλα αυτά που γίνονται είναι ουσιαστικά μια συσσώρευση δραστηριοτήτων. Συσσώρευση δραστηριοτήτων που εμάς, μας προβληματίζει.

Αρκεί η ενημέρωση της διεύθυνσης; Ποιος θα ελέγχει τις απογευματινές δραστηριότητες; Το ιδιωτικό μετατρέπεται σε ένα πολυδύναμο κέντρο παροχής διαφορετικών υπηρεσιών και αυτό, όσο κι αν βολεύει τον επιχειρηματία, είναι αμφίβολο πόσο εξυπηρετεί την αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης που παρέχεται. Θεωρούμε, να σας πω και την αλήθεια, ότι ο κίνδυνος είναι υπαρκτός να υπάρξει αποπροσανατολισμός του σχολείου από τον βασικό χαρακτήρα και από την αποστολή του.

Όλα αυτά σας τα λέω, γιατί, καθώς σκεφτόμουν αυτό το άρθρο θυμήθηκα και την εξέλιξη που υπάρχουν στα εκπαιδευτήρια Ζηρίδη. Όλοι αυτοί οι εκπαιδευτικοί, όλες αυτές οι ειδικότητες, οι ηλικίες των εκπαιδευτών, τι περιθώρια μπορεί να έχουν; Πραγματικά, δεν άκουσα να λέτε κάτι, πως το Υπουργείο σκέφτεται αυτό το μεγάλο θέμα που έχει δημιουργηθεί στην ιδιωτική εκπαίδευση. Δεν μιλάμε για ένα οποιοδήποτε σχολείο, μιλάμε για ένα σχολείο που ήταν το σήμα κατατεθέν της ιδιωτικής εκπαίδευσης για πάρα πολλά χρόνια.

Άρθρο 4, εσωτερικός κανονισμός. Και τα δημόσια σχολεία έχουν εσωτερικό κανονισμό, τον οποίον επικαιροποιούν στην πρώτη συνεδρίαση του συλλόγου διδασκόντων.

Είναι σωστό να υπάρχει εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας, να ρυθμίζει και να δίνει το πλαίσιο της λειτουργίας των σχολείων.

 Άρθρο 5. Ακούστηκαν πάρα πολλά κατά τη συζήτηση και από συναδέλφους και από φορείς. Υπάρχει πρόβλεψη, από την εποχή του ΣΥΡΙΖΑ, για τη συμμετοχή του ιδιοκτήτη στις γενικές συνελεύσεις. Το νέο είναι ότι τώρα μιλάμε και για τους μετόχους, εφόσον αυτοί είναι εκπαιδευτικοί.

Υπάρχουν ανοιχτά θέματα, το καταλαβαίνετε. Θέλουμε λίγο να μας δώσετε κάποιες διευκρινίσεις.

Άρθρο 6. Αξιοποίηση κτιριακών εγκαταστάσεων. Ξέρετε πολύ καλά όλοι σας κι εδώ δεν χρειάζεται να είμαστε υποκριτές, ότι και στο δημόσιο σχολείο, μετά τη λήξη των μαθημάτων, οι σχολικές επιτροπές των δήμων διαθέτουν τις αίθουσες και τις υποδομές των σχολείων, είτε στους συλλόγους γονέων για διάφορες δράσεις είτε σε πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους.

Επίσης, οι ίδιοι οι δήμοι κάνουν προγράμματα θερινών διακοπών για τους μαθητές δημότες τους ή τα ΕΠΑΛ χρησιμοποιούν τις αίθουσες ως εργαστήρια που διατίθενται στα δημόσια ΙΕΚ.

Είναι λογικό, λοιπόν, να υπάρχει αντίστοιχη διάθεση των υποδομών των ιδιωτικών σχολείων και φυσικά είναι σωστές οι διεθνείς ανταλλαγές και φιλοξενίες, με προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων χωρών.

Δεν είναι το πρόβλημα η χρησιμοποίηση των εγκαταστάσεων αυτών καθ’ αυτών. Το πρόβλημα είναι η εμφανιζόμενη προαιρετική απασχόληση των εργαζομένων του σχολείου και η δήθεν πρόσθετη αμοιβή τους, δηλαδή το καθεστώς εργασίας, όπως προβλέπεται στα άρθρα 9 και 10.

Δεν μιλάω για τα άρθρα 7 και 8, πάω κατευθείαν στο άρθρο 9. Εξάλλου, υπάρχουν και ειδικότεροι εμού στα εργατικά για να αναπτύξουν αυτά τα θέματα, τα οποία, πραγματικά, μονοπώλησαν το ενδιαφέρον της Επιτροπής.

Εγώ θέλω να πω δύο βασικά πράγματα, ότι το ιδιωτικό σχολείο πρέπει να παραμείνει σχολείο, όπως, άλλωστε, λέει και το Σύνταγμα, άρθρο 16 παράγραφος 8. Ο ρόλος του Υπουργείου Παιδείας είναι ρυθμιστικός και αυτός ο ρόλος δεν επιτρέπει να γίνεται υποχείριο το Υπουργείο καμιάς ομάδας συμφερόντων. Δουλειά του είναι η εξασφάλιση ποιότητας στην εκπαίδευση, δημόσιας και ιδιωτικής, με ότι περιορισμούς σημαίνει αυτό.

Στο άρθρο 10, θέλω να σας πω ότι εδώ το Υπουργείο βάζει ένα τυράκι, ότι παρέχει τη δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς να αποκτήσουν πρόσθετες πηγές εισοδήματος, προφανώς για να καλύψει τη χασούρα από το επιβαλλόμενο από τον επιχειρηματία μειωμένο ωράριο, με μειωμένη αμοιβή.

Αυτή η λογική του Υπουργείου, λοιπόν, εμάς μας τρομάζει, το πως αντιμετωπίζει τους ιδιώτες εκπαιδευτικούς που εργάζονται στα ιδιωτικά σχολεία.  Θέλω να πω ότι οι εκπαιδευτικοί στους οποίους απευθύνεται το Υπουργείο, με αυτά τα άρθρα, είναι αυτοί οι εκπαιδευτικοί στους οποίους βασίστηκε, στη φιλοτιμία τους, στον αγώνα τους και στην προσπάθειά τους, για να κρατήσουν όρθιο το σύστημα της τηλεεκπαίδευσης στην περίοδο της πανδημίας.

Σε αυτούς τους δασκάλους, λοιπόν, μην ξεχνάμε ότι μιλάμε σήμερα, που έκαναν τη μέρα νύχτα για να κρατήσουν τα παιδιά μας, τα παιδιά σας εντός εκπαιδευτικής διαδικασίας και το Μάρτη και τον Απρίλη και το Μάη.

Σε αυτούς, λοιπόν, τι έρχεται να πει το Υπουργείο, σήμερα;

Τους λέει, φόρα παρτίδα, «είστε κορόιδα». Είναι κορόιδα γιατί, ουσιαστικά, κλείνει το μάτι στους ιδιώτες των εκπαιδευτηρίων, που τους μετατρέπουν κάτι μεταξύ ντελίβερι και διανομέα γνώσης.

Το άρθρο 10, ξέρετε, σας το έχουν πει και άλλοι συνάδελφοι, σας το λέω και εγώ, δημιουργεί αντισυνταγματικά ζητήματα για την ισότιμη αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών. Η ρύθμιση που φέρνετε είναι απαράδεκτη. Δημιουργεί ένα καθεστώς ανασφάλειας και άγχους στους εκπαιδευτικούς αυτούς και οι προβλέψεις σας δεν λαμβάνουν υπόψη καθόλου τη σχέση εκπαιδευτικού με τους μαθητές του και το σχολείο.

Εμείς, σε ότι αφορά αυτό το θέμα, είχαμε ρύθμιση κατατεθειμένη που δούλεψε όλο το προηγούμενο διάστημα χωρίς να δημιουργεί προβλήματα. Λαμβάνοντας υπόψη και τον επιχειρηματία της ιδιωτικής εκπαίδευσης και τον γονιό που επιλέγει από το υστέρημά του ένα ιδιωτικό σχολείο και επίσης, τον εκπαιδευτικό της ιδιωτικής εκπαίδευσης που δίνει κάθε μέρα εξετάσεις σε όλους.

Στο κεφάλαιο β και στο άρθρο 14, στην ενισχυτική διδασκαλία των ειδικών μαθημάτων. Θεσμοθετείται στα δημόσια σχολεία η συστηματική διδασκαλία των ειδικών μαθημάτων που εξετάζονται στις πανελλαδικές εξετάσεις. Κάνατε το υποτυπωδώς αυτονόητο. Έπρεπε με κάποιο τρόπο να σταματήσουν να αιμορραγούν οι γονείς, που κατέβαλαν δίδακτρα σε ιδιωτικά φροντιστήρια συνήθως πανάκριβα, για να μπορέσουν τα παιδιά τους να δώσουν αυτές τις ειδικές εξετάσεις.

Θέλω να σας θυμίσω όμως κυρία Υπουργέ, ότι υπάρχει ερώτηση γι’ αυτό σας λέω για την κοινοβουλευτική διαδικασία, από τις 19 Ιουνίου από το Κίνημα Αλλαγής, ουδέποτε απαντημένη από εσάς για το θέμα αυτό. Ίσως σας βοηθάει στη σκέψη σας το γεγονός, ότι σας καταθέτουμε προτάσεις και τις παρουσιάζετε μετά σε διατάξεις νομοσχεδίων ως δικές σας λύσεις. Δεν είναι κακό, εμείς το δεχόμαστε.

Άρθρο 18, ειδικά για το Διόφαντο, επειδή ξέρετε είναι ένα αντικείμενο που είναι πολύ συναφές με το δικό μου επάγγελμα, θέλω να πω δυο δύο πράγματα. Το ινστιτούτο τεχνολογίας υπολογιστών και εκδόσεων Διόφαντος, είναι ίσως από τα πιο σημαντικά ινστιτούτα στο χώρο του Υπουργείου Παιδείας μετά την απομάκρυνση των υπολοίπων στο Υπουργείο Ανάπτυξης και χωρίς κανονισμό εσωτερικής λειτουργίας, αντιμετωπίζει και μεγάλες καθυστερήσεις και παλινωδίες και ουσιαστικά δεν μπορεί να παράξει το έργο για το οποίο έχει κληθεί. Ήταν η πρώτη γραμμή στην πανδημία και αυτό το ξέρουμε όλοι. Στήριξε το Υπουργείο στο δύσκολο εγχείρημα και για αυτό άκουσαν από εσάς τα μπράβο και τις ευχαριστίες.

Απέδειξαν ένα πολύ υψηλό επίπεδο όλοι οι επιστήμονες που υπηρετούν εκεί και όλο αυτό το διάστημα με πολλή αφοσίωση, κατάφεραν ένα πολύ σημαντικό έργο. Έτσι και τώρα, πρέπει να μπορέσει να συνεχιστεί το έργο τους αυτό και να συνεχιστεί με αποτέλεσμα. Επειδή, κυρία Υπουργέ, έχετε τον Κανονισμό όπως έχει περάσει με σημειώσεις, βελτιώσεις και από τα άλλα Υπουργεία και αναφέρομαι στο Εσωτερικών και στο Οικονομικών από τον Ιούλιο του 2019, δηλαδή με το που αναλάβατε αυτό το Υπουργείο, νομίζω, ότι ένας χρόνος είναι υπέρ αρκετός για να μπορέσετε να κοιτάξετε έναν εσωτερικό Κανονισμό και να τον προχωρήσετε.

Επιτρέψτε μου να σας πω, ότι, επειδή βλέπω τη νομοθετική ρύθμιση, θεωρώ ότι εδώ η διάταξη είναι λάθος. Χρειάζεται νομοθετική βελτίωση. Εσείς λέτε, ότι αντικαθίσταται η παράγραφος του παλιού νόμου του 4589 του 2019 και με βάση αυτόν τον νόμο, δίνετε παράταση ενός έτους. Αυτός ο νόμος, λοιπόν, για να έχει τη δυνατότητα, ο παλιός του 2019  να έχει ισχύ για ένα χρόνο ακόμα, πρέπει να δώσετε παράταση για δύο χρόνια, όχι για ένα γιατί είναι νόμος του 2019 ή να πείτε, ότι με τη διάταξη που νομοθετούμε σήμερα ξεχνάμε το παλιό νόμο δίνουμε παράταση για ένα χρόνο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πολιτεία εν προκειμένω του Υπουργείου Παιδείας οφείλει να περιφρουρήσει και να διασφαλίσει την εκπαιδευτική διαδικασία πρώτα και πάνω από όλους τους συντελεστές της. Δηλαδή, για τα παιδιά και για τους εκπαιδευτικούς. Μετά είναι τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών, μετά είναι τα δικαιώματα του επιχειρείν για τους επενδυτές της εκπαίδευσης.  Από ότι φάνηκε, μπορεί να έχουμε επιμέρους συγκλίσεις. Οι προτεραιότητές μας όμως δεν είναι ίδιες και το ξεκαθαρίζω για άλλη μια φορά. Για μας, στο Κίνημα Αλλαγής η προτεραιότητα είναι το σχολείο της γνώσης και οι μαθητές του, που θα είναι οι αυριανοί πολίτες αυτής της χώρας, το μέλλον αυτού του τόπου.»

Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ: