«Κύριε Υφυπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε με παράλληλες και αλληλοκαλυπτόμενες και σε κάθε περίπτωση ανορθολογικές διαδικασίες ένα νομοσχέδιο και νομίζω ότι από εδώ και ύστερα, αυτό θα είναι, κάτι το οποίο θα το δούμε σε όλα τα νομοσχέδια που θα έρχονται. Αυτό, λοιπόν, το νομοσχέδιο στον πυρήνα του, θέτει ζητήματα αθλητικής βίας.
Μέσα στο Σαββατοκύριακο, λοιπόν, -κοιτάξτε τώρα την μεγάλη αντίφαση- ζούμε σοβαρά επεισόδια με συμπλοκές, τραυματισμούς, καταστροφές περιουσιακών των στοιχείων των πολιτών, ανομία και έκτροπα σ’ έναν αγώνα που γίνετε μεταξύ Νίκαιας και Ιωνικού. Και δεν φτάνει αυτό, στη συνέχει αυτά τα 30 άτομα με μαύρα ρούχα, κράνη, ρόπαλα και όλα αυτά, εισβάλλουν και σε ένα κολυμβητήριο και συγκεκριμένα σε έναν αγώνα πόλο γυναικών, όπου το μεγαλύτερο ποσοστό στις κερκίδες, είναι γονείς με παιδιά και κυρίως μητέρες με παιδιά και ακούμε από τον Υπουργό, ότι εκφράζει τον αποτροπιασμό του για τα επεισόδια.
Το θέμα της αθλητικής βίας, φαίνεται ότι είναι σε έξαρση και όχι μόνο είναι σε έξαρση, αλλά φαίνεται ότι γιγαντώνετε και το να εκφράζετε τον αποτροπιασμό σας, είναι σεβαστό, είναι αναγκαίο και έτσι πρέπει να γίνει, αλλά το ερώτημα είναι, φτάνει; Δεν φτάνει κύριε Υπουργέ.
Το ίδιο και η πρόθεση της πολιτείας, που λέτε ότι δεν θα αφήσουμε τους λίγους να επιβάλλουν το νόμο στους πολλούς. Σωστή και ολοκληρωμένη νομοθέτηση, καθώς και οι προβλέψεις που έχει ένα νομοσχέδιο, θεωρούμε ότι είναι το μόνο εργαλείο που προσφέρει τη δυνατότητα να θωρακιστούμε απέναντι στη βία και γι’ αυτό θεωρούμε τον τρόπο με τον οποίο νομοθετείτε, απαράδεκτο. Δεν γίνεται να έρχονται οι φορείς και να περιμένουμε να μας καταθέσουν υπομνήματα. Είμαστε μία μέρα πριν από την Ολομέλεια και υπομνήματα δεν έχουμε στα χέρια μας. Δεν είναι δυνατόν να έρχονται 34 φορείς και να λένε όλοι – και μπράβο σας για αυτό – ότι έχουν συναντηθεί μαζί σας και ότι υπήρξε ένας εξαντλητικός διάλογος, όμως να θυμίσω σε όλους, ότι ο διάλογος γίνεται στη Βουλή και όχι σε κλειστά υπουργικά γραφεία. Επίσης, να σας θυμίσω ότι τα 3 λεπτά δεν επαρκούν, σε ένα τόσο εξειδικευμένο αθλητικό νομοσχέδιο, για να καταλάβουμε και εμείς οι αδαείς, που τυχαίνει να είμαστε μηχανικοί και όχι του αθλητικού χώρου, τι θέλει να πει ο ποιητής πίσω από όλες αυτές τις πολύ ωραία εκφρασμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες σας. Ευτυχώς – και αυτό το λέω με πολύ μεγάλη ανακούφιση – στην Επιτροπή μας υπάρχουν άνθρωποι από το χώρο του αθλητισμού, οι οποίοι έχουν πολύ μεγαλύτερη από εμένα εμπειρία και μας βοηθούν στο έργο μας, το οποίο εσείς δεν κάνετε καθόλου εύκολο.
Καταθέσαμε μία πρόταση, σε μία προσπάθεια αλλαγής του οπαδικού κατεστημένου. Είπαμε μήπως για παράδειγμα, μπορεί η λειτουργία κλειστών ομίλων φιλάθλων, όπως συμβαίνει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, να είναι μία πρόταση. Εσείς εμμέσως, παραδέχεστε ότι προφανώς δεν υπάρχει καμία βελτίωση στο θέμα, προφανώς η βία στα γήπεδα συνεχίζει, προφανώς δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να βρεθεί τρόπος καταπολέμησης της και να αλλάξει η εικόνα που βλέπουμε κάθε φορά σε μικρούς ή μεγάλους αγώνες. Ευτυχώς, υπάρχουν και οι αθλητές μας, που μας δίνουν πάντα την δυνατότητα να αισθανόμαστε περήφανοι, σε ένα κατά τα άλλα, πλαίσιο λειτουργίας ενός κράτους, που μάλλον μπαλώματα κάνει και μάλλον για τη φωτογραφία της στιγμής, ενδιαφέρεται.
Τέλος, όταν όλη η επιχειρηματολογία της κυβέρνησής σας για αυτό το νομοσχέδιο, αλλά και για σωρεία άλλων που έρχονται στην Επιτροπή μας, διαπνέεται από αυτό που λέτε εσείς κάθε φορά, από την προσπάθεια εκδημοκρατισμού στο χώρο του αθλητισμού, μία έννοια που έχει γίνει πανάκεια, θα σας πω εγώ σε όλες τις πρωτοβουλίες σας, είναι απορίας άξιο λοιπόν, πως επιτρέπετε να καταλύονται στη πράξη τέτοιες έννοιες. Χωρίς να έχει προηγηθεί καμία απολύτως διαβούλευση, χωρίς κανένα διάλογο με την ελληνική κοινωνία, χθες στον Πειραιά έγινε μία – πώς να την χαρακτηρίσω – πράξη εκδημοκρατισμού θα την έλεγα, για τα δικά σας πρότυπα. Αποφασίστηκε λοιπόν, σήμερα να συνεδριάσει το ΚΑΣ με θέμα – είναι απολύτως θέμα της αρμοδιότητάς σας – την ανακήρυξη όλου του δήμου Πειραιά αρχαιολογικού χώρου, χωρίς καμία διαβούλευση, χωρίς καμία συνεννόηση, χωρίς κανένα διάλογο ούτε με τα επιμελητήρια, ούτε με τους φορείς, ούτε με το δήμο, πίσω από κλειστές πόρτες όπως πάντα. Εμείς επειδή θεωρούμε, ότι το θέμα είναι πολύ σημαντικό, έχουμε καταθέσει αναφορά, έχουμε σηκώσει το θέμα, θα υπάρξει συνάντηση με τους φορείς της πόλης, αλλά αυτό θέλω να σας πω ότι είναι ένα ακόμη δείγμα, που αφήνει ανεξίτηλο το αποτύπωμα του πως εννοείτε εσείς τον εκδημοκρατισμό. Σήμερα μαθαίνω με ανακούφιση, ότι τελικά το ΚΑΣ έχει αποσύρει το θέμα νούμερο 9, γιατί υπήρξε μία παρέμβαση από τον ΟΛΠ και χάρη σε αυτή την πρωτοβουλία, μετατίθεται η κουβέντα.
Ας πάμε τώρα στο περίφημο νομοσχέδιο. Το Α΄ μέρος του νομοσχεδίου ασχολείται με τον επαγγελματικό αθλητισμό και με την επιτροπή επαγγελματικού αθλητισμού. Ο νομοθέτης πολύ σωστά εδώ σκέφτηκε, ότι επειδή είναι σε εξέλιξη ο επαγγελματικός αθλητισμός, μέσω μίας Επιτροπής και μέσω του ελέγχου που θα ασκεί, πρέπει να προλαβαίνονται φαινόμενα έκνομα, φαινόμενα ανομίας, φαινόμενα μαύρου χρήματος. Τι έρχεστε, λοιπόν και κάνετε; Αντικαθιστάτε την υφιστάμενη επιτροπή με μια άλλη, συνομολογώντας προφανώς ότι και αστοχίες υπήρξαν και αποτυχία στη λειτουργία της.
Η νέα επιτροπή φοράει και έναν «μανδύα», που επίσης σας αρέσει τελευταία, μιας Ανεξάρτητης Αρχής, αλλά είναι μόνο ο «μανδύας». Επικαλείστε την ανεξαρτησία της επιτροπής, αλλά δεν μπορείτε να πείσετε κανέναν και αυτό γιατί απλούστατα δημιουργείτε ένα Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου που επιχορηγείται από το κράτος, τα μέλη του Δ.Σ. διορίζονται από τον Υπουργό και πολύ περισσότερο, παύονται από αυτόν κατά το δοκούν, με τη θολή αιτιολογία του «σοβαρού λόγου» και επειδή είστε έγκριτος νομικός, ξέρετε ότι κάθε φορά που οι νομικοί επικαλούνται «σοβαρό λόγο», όλο αυτό το κομμάτι της ερμηνείας, της παρερμηνείας και ότι θέλει κανείς να φανταστεί, έχει ήδη ανοίξει.
Εκεί φυσικά, παύει η ανεξαρτησία και ξεκινάει η τακτική της Κυβέρνησής σας, να ελέγξει τα πάντα, γιατί κράτος και κυβέρνηση ταυτίζονται και αυτό είναι μια πολιτική θέση, σεβαστή, αλλά πείτε το ξεκάθαρα. Μην χρησιμοποιείτε έννοιες που ούτε καν πιστεύετε. ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και Ανεξάρτητες Αρχές, με κάθε πρωτοβουλία που παίρνετε και σε κάθε ευκαιρία, κατανοούμε όλοι, ότι είναι έννοιες ασύμβατες, γιατί δεν μπορείτε να τις ελέγξετε και γι’ αυτό τις μάχεστε.
Δείτε, λοιπόν, στο άρθρο 6. Ορίζετε τα μέλη της Επιτροπής, απολαμβάνουν πλήρους προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας και στη συνέχεια δεν αναλαμβάνουν, λέτε, δεσμευτικές οδηγίες από κυβερνητικά ή διοικητικά Όργανα, ούτε από οποιοδήποτε άλλο φυσικό ή νομικό πρόσωπο.
Για ποια ανεξαρτησία λοιπόν συζητάτε;
Μπορούν να λαμβάνουν οδηγίες, αλλά όχι δεσμευτικές, μπορείτε να μας εξηγήσετε τι σημαίνει αυτό;
Μια άλλη παρατήρηση σε ό,τι αφορά το πρώτο μέρος και αυτή την Επιτροπή Αθλητισμού. Μεγάλη γραφειοκρατία, κύριε Υφυπουργέ και μόνο ένα σχόλιο έχουμε όπου βλέπουμε να υπάρχει τόσο μεγάλη γραφειοκρατία. Η γραφειοκρατία βοηθά να κρυφτούν όλα όσα δεν θέλουμε να πούμε φωναχτά και εδώ φωναχτά δεν θέλετε να πείτε, ότι ο σκοπός των διατάξεων για την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, είναι ο απόλυτος έλεγχος από σας, τελεία και παύλα. Επειδή όμως αυτό δεν ακούγεται και πολύ δημοκρατικό, «βάλε και μια Ανεξάρτητη Αρχή να υπάρχει».
Όπως είναι τώρα δομημένη η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, δεν είναι δυνατόν να οδηγήσει σε καμιά αποτελεσματική λειτουργία και φυσικά αυτό, μέχρι τώρα από τις τοποθετήσεις σας, κατανοούμε ότι είναι το τελευταίο που σας ενδιαφέρει.
Για την παράλειψη πρόβλεψης για το Προσωπικό του νέου Φορέα, για τις αμοιβές, καθώς και για τα ζητήματα των απευθείας αναθέσεων, τα έχουμε πει εκτενώς, τα είπαν και οι Φορείς, τα είπαν και οι συνάδελφοί. Εκείνο που ενοχλεί, δεν είναι η προσπάθεια ελέγχου που κάνετε για το νέο Φορέα, με «ολίγον» από Ανεξάρτητη Αρχή. Ενοχλεί ότι μας υποτιμάτε, υποτιμάτε τη νοημοσύνη μας- και τη δική μας και των πολιτών- και τελικά η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού μετατρέπεται σε ένα όργανο επιβολής προστίμων επί παντός επιστητού.
Εμείς σας κάναμε μια πρόταση, την καταθέτουμε και πάλι, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα πάρουμε μια απάντηση. Λέμε λοιπόν, πολύ απλά, ότι τα έσοδα της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού από πρόστιμα και άλλες πηγές, ας επιστραφεί ένα μέρος κατευθείαν στις Ομοσπονδίες ως επιπλέον χρηματοδότηση και το υπόλοιπο, μέσω της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, να αξιοποιείται για την χρηματοδότηση αθλητικών υλικοτεχνικών υποδομών.
Πάμε στο δεύτερο μέρος, με τα άρθρα 25 και 32, που αφορούν τις αθλητικές Ομοσπονδίες. Εδώ σε όλα αυτά τα άρθρα αναδεικνύονται τα προβλήματα και οι παθογένειες που υπάρχουν στο χώρο. Παθογένειες και προβλήματα- για να μην αδικώ κανένα- διαχρονικά. Έρχεστε για να τα θεραπεύσετε. Έχω την εντύπωση ότι μένετε μόνο στις καλές προθέσεις. Εδώ στα θέματα που μπαίνουν με τις περίφημες ποσοστώσεις για το φύλο, με τις θητείες, με την εκπροσώπηση των δύο φύλων, με την περιορισμένη σταυροδοσία, με τα εκλογικά συστήματα της απλής αναλογικής και με όλα αυτά τα διάφορα που μέχρι τώρα πορεία αναδείχθηκαν, έχω να κάνω μια παρατήρηση που πολύ εύστοχα την είπε και ο Γενικός Γραμματέας του ΣΕΓΑΣ, ότι το νομοσχέδιο αποπνέει έναν έντονο κρατικισμό και αυτό μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει.
Θέλω να σας πω ότι σε ότι αφορά το άρθρο 25 με τις ποσοστώσεις για το φύλο, επειδή όπως καταλαβαίνετε, είμαστε και ελάχιστες γυναίκες στη Βουλή και επειδή χαιρόμαστε πάρα πολύ να ακούμε από συναδέλφους Βουλευτές πόσο αποτελεσματικές είναι οι γυναίκες, πόσο καταπληκτικά μπορούν να τα καταφέρουν σε όλα τα επίπεδα και πόσο μας χρειάζεστε σε όλες τις διαδικασίες εκπροσώπησης, θέλω να σας πω ότι αυτό πρέπει να το νομοθετούμε με έναν τρόπο που να μην καταντάει ευχολόγιο. Τις δυνατότητές μας τις ξέρουμε. Για να έχει όμως αποτέλεσμα κάτι τέτοιο, πρέπει και η Πολιτεία να μη μπαίνει σε μπακαλίστικες λογικές. Προφανώς και η Ευρωπαϊκή Ένωση το έχει δει ότι υπάρχει αυτό το πρόβλημα και προφανώς πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να συμβαδίσουμε και εμείς με τις κατευθυντήριες οδηγίες που μας δίνει η Ευρώπη και να βρούμε μία λύση. Πιστέψτε με, όμως, αυτό που προτείνεται, λύση δεν είναι.
Μάλλον σε αδιέξοδο οδηγεί, γιατί ένα πράγμα που δεν μας λέτε είναι τι ακριβώς θα συμβεί εάν δεν υπάρχουν υποψηφιότητες και αν αυτές είναι λιγότερες του κατώτερου πλαφόν για συμμετοχή του ενός από τα δύο φύλα. Άλλοι θα θεωρήσουν ότι πάνε σε προσωρινές διοικούσες επιτροπές, άλλοι ότι δεν πρέπει να υπάρξει συμμετοχή κατά το ένα τρίτο που θεωρείται υποχρεωτική γιατί η διάταξη είναι αναγκαστικού δικαίου και όλα αυτά μόνο θολούρα και μπέρδεμα. Για αυτό πρέπει να μας ξεκαθαρίσετε τι ακριβώς σκέφτεστε, βάζοντας κάτω όλα τα σενάρια, όχι μόνο το καλό σενάριο ότι θα βρεθούν οι γυναίκες, οι οποίες θα θέλουν να συμμετέχουν, γιατί μη ξεχνάτε ότι είναι διαφορετικό πράγμα να συμμετέχεις απλά ως υποψήφιος για τη θέση ενός -τι να πω τώρα- ενός αθλητικού φορέα και άλλο για τις θέσεις σε διοικητικά συμβούλια, που έχουμε γύρω στις επτά με οκτώ χιλιάδες αθλητικά σωματεία σε όλη την Ελλάδα. Είναι διαφορετική η τάξη μεγέθους, άρα διαφορετικά και τα θέματα που ανακύπτουν.
Πάω λίγο επί τροχάδην στις αρχαιρεσίες. Το είπαμε και σε προηγούμενες συνεδριάσεις. Για λόγους αρχής δεν μπορεί να υπάρχει παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο των πρωτογενών σωματείων και εδώ πάλι θα σας έλεγα να προβληματιστούμε από αυτά που ακούσαμε από τους φορείς ότι εάν θα είναι απλή αναλογική ή αν θα είναι ενιαίο ψηφοδέλτιο δεν μπορεί να κριθεί στην πορεία από τις αρχαιρεσίες και μάλιστα τελευταία στιγμή. Πρέπει να έχει αποφασιστεί από γενική συνέλευση, να υπάρχει ως καταστατική διάταξη, να έχει αυξημένη παρουσία και αυξημένη πλειοψηφία των τριών τετάρτων και εκεί και με αυτό το εκλογικό σύστημα να προκηρυχθούν οι εκλογές. Δεν μπορούν να προκηρύσσονται εκλογές χωρίς να είναι ξεκάθαρο με τη εκλογικό σύστημα πάμε. Σεβόμαστε τα δικαιώματα των μειοψηφιών, αλλά παραείναι μειοψηφία τα επτά σωματεία. Θέλει πολύ προσοχή, γιατί αν ισχύσει ο νόμος όπως είναι, θα μας οδηγήσει σε περιπέτειες. Θα έχουμε ενστάσεις, θα έχουμε αλλοίωση αποτελεσμάτων. Μερικά πράγματα βγάζουν μάτι, είστε πάρα πολύ έμπειρος.
Πάμε λίγο στο άρθρο 29. Λοιπόν, το ίδιο απαράδεκτη και η ποσόστωση στο συγκεκριμένο άρθρο, εμμονική με την κρατική παρέμβαση, καπελώνετε και τις θητείες της ανεξάρτητης ομοσπονδίας. Προτείνουμε να αφαιρεθεί. Επίσης, η πρόβλεψη προέδρων μισθοφόρων, που εξυπηρετούν μόνο τους ίδιους και ενδεχομένως και αυτούς που τους ελέγχουν, εμάς δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Συνολική απόσυρση λοιπόν του άρθρου 29.
Θέλω δύο λόγια να πω για τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης. Εδώ πιστεύουμε ότι ο ουσιαστικός έλεγχος τήρησης της νομιμότητας από ένα όργανο που φέρει όλα τα εχέγγυα γνώσης και εμπειρίας αποτελεσματικού ελέγχου, όσο και αν μπορεί στην αρχή να δημιουργήσει πρόσθετες υποχρεώσεις στους αθλητικούς φορείς, κυρίως σε θέματα τυπικότητας και τήρησης διαδικασιών, μακροπρόθεσμα είναι προς όφελος και των ίδιων των αθλητικών σωματείων και της Πολιτείας και θεωρώ ότι είναι θετικό και πρέπει να προχωρήσουμε στην ολοκλήρωση του.
Κλείνοντας αυτό το κεφάλαιο, που νομίζω είναι η καρδιά του νομοσχεδίου και αφορά τις ομοσπονδίες, θέλω να σας πω ότι ό,τι κι αν νομοθετήσουμε, ό,τι σύστημα και αν εφαρμόσετε στις αθλητικές ομοσπονδίες, στα αθλητικά σωματεία, στην αυτοδιοίκηση, στις εθνικές εκλογές, εάν δεν υπάρχουν οι συσχετισμοί, εάν δεν υπάρχει η ωριμότητα στο πολιτικό προσωπικό και αν δεν υπάρχει ωριμότητα και στον κόσμο, δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσετε να προστατεύσετε κανένα δικαίωμα μειοψηφίας, που διατείνεστε ότι προσπαθείτε να κάνετε με αυτό.
Κατά βάση, τον αθλητικό χώρο προσπαθείτε να ελέγξετε και αυτή η αλλαγή συσχετισμών αυτήν την αγωνία δείχνουν που όμως έχω την αίσθηση ότι ούτε εδώ θα σας βγει.
Επειδή μεγάλο κομμάτι του νομοσχεδίου είναι οι τροποποιήσεις του 2725 και του θέματος του ιπποδρόμου, αλλά έχω ξεπεράσει κατά πολύ τον χρόνο, θα επιφυλαχθώ στην Ολομέλεια λέγοντας μόνο ότι είναι ένα νομοθέτημα το οποίο μας δημιουργεί πολλές απορίες, θολή εικόνα, ασάφειες, γι’ αυτό κρατάμε επιφύλαξη στην ολομέλεια.
Και θέλω να σας πω, για να μην αιφνιδιάσω, ότι θα καταθέσουμε και για το άρθρο 42 πρόταση και για το άρθρο 35 που αφορά την συμμετοχή μεταναστών στα αθλητικά σωματεία αντίστοιχη τροπολογία για την βελτίωση αυτής της διάταξης.
Ευχαριστώ πολύ».
Δείτε το σχετικό βίντεο: