«Κύριε Υφυπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα επιδιώκει, με χρονοκαθυστέρηση και στο παρά πέντε των εκλογών, την αντιμετώπιση αυτών που ονομάζονται εύηχα και κομψά «παθογένειες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού». Οι περισσότερες από τις διατάξεις του είτε αφορούν την κατάργηση του Οργανισμού Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης, είτε αφορούν το επίδομα υπαλλήλων Δήλου, είτε τις μετακινήσεις υπαλλήλων, είτε το Σχολείο Πανόρμου και όλα αυτά, είχαν συμπεριληφθεί σε νομοσχέδιο που είχε κατατεθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού τον Νοέμβρη του 2014.
Τότε, όμως, είχατε πάρει πολύ φορά -αν θυμάστε- και ρίξατε την κυβέρνηση χρησιμοποιώντας την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Επομένως, πού να προλάβει να συζητηθεί ένα ταπεινό νομοσχέδιο του Υπουργείου Πολιτισμού εν μέσω προϋπολογισμών και ψηφοφοριών για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας;
Από το 2015, λοιπόν, που γίνατε Κυβέρνηση, έχουν αλλάξει πολλοί Υπουργοί και Αναπληρωτές Υπουργοί. Και ξαφνικά τώρα, αντιλήφθηκε η ηγεσία του Υπουργείου -η καινούργια- ότι υπάρχουν θέματα σε εκκρεμότητα και αφορούν το προσωπικό και πρέπει να λυθούν.
Συνεπώς, επί της ουσίας σήμερα εισάγονται στη Βουλή διατάξεις που έρχονται με καθυστέρηση τεσσάρων χρόνων. Και η ευθύνη είναι όλη δική σας!
Το νομοσχέδιο σας περίμενε έτοιμο, κλειδωμένο, υπομονετικά στα συρτάρια του Υπουργείου σας. Όμως, δεν είναι άξιο απορίας, γιατί τώρα, γιατί σας έπιασε ξαφνικά αυτή η ανάγκη να υπάρξει τακτοποίηση στα θέματα του προσωπικού;
Το σχέδιο νόμου είναι μικρό και υποτίθεται εξυπηρετικό, ό,τι πρέπει για τις τελευταίες μέρες μιας κολοβής Κυβέρνησης.
Ρυθμίζονται διάφορα θέματα. Ρυθμίζονται θέματα που αφορούν στην ίδρυση Παιδικού Σταθμού, το Ταμείο Αλληλοβοήθειας Υπαλλήλων, το Νέο Μουσείο Ακρόπολης, την αύξηση των δικαιούμενων ημερών μετακίνησης εκτός έδρας, τα επιδόματα των υπαλλήλων της Δήλου. Το κατά πόσο τώρα επιτυγχάνει όλα αυτά για τα οποία δημιουργήθηκε το νομοσχέδιο, αυτό μένει να φανεί.
Πάντως για εμάς, ως Κίνημα Αλλαγής, υπάρχει ένα θεμελιώδες ερώτημα και ένα δίλημμα που καλούμαστε να απαντήσουμε κάθε φορά πριν τοποθετηθούμε στα νομοσχέδια που φέρνει η Κυβέρνησή σας. Και αυτό δεν είναι άλλο από το κατά πόσο μια Κυβέρνηση με άθλιες επιδόσεις, μπορεί να διαχειριστεί ολοκληρωμένα ένα συγκεκριμένο θέμα: Πόσο εφικτό είναι σε αυτούς τους άγριους καιρούς της πόλωσης και του διχασμού -που μην ξεχνάτε ότι πρώτη από όλους εισήγαγε η Κυβέρνηση στο πολιτικό σύστημα- ενώ διαφωνείς, ενώ αντιστέκεσαι σε μια κυβέρνηση που θεωρείς ότι καταστρέφει τη χώρα, ταυτόχρονα να διατηρείς καθαρή τη ματιά σου σε μια νομοθετική πρωτοβουλία της; Πόσο εφικτό είναι, προκειμένου να διασφαλίσεις το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία, στην ασφάλεια και στην αξιοπρέπεια των εργαζομένων που για χρόνια κάλυπταν ανάγκες του Υπουργείου Πολιτισμού και βρίσκονται σε ομηρία, να κρίνεις ότι θα ψηφίσεις ένα μέτρο, θα το δεις θετικά, ακόμη και αν διαφωνείς ριζικά με αυτήν την ανυπόληπτη κυβέρνηση;
Ως Κίνημα Αλλαγής, σε αντίθεση με άλλους χώρους και οπωσδήποτε σε πλήρη αντιδιαστολή με την Κυβέρνηση, έχουμε αποδείξει ότι διαθέτουμε και την πολιτική υπευθυνότητα και έχουμε δώσει απαντήσεις μέχρι τώρα με τη στάση μας.
Ας ξεκινήσουμε λίγο τη συζήτηση επί των άρθρων, γιατί καταλαβαίνω ότι η κουβέντα θα πάει στο σύνολο.
Ίδρυση και λειτουργία Παιδικού Σταθμού: Το θέμα του Παιδικού Σταθμού είχε ρυθμιστεί από τον Οργανισμό του 2014 με το π.δ. 104/2014. Προέβλεπε τη δημιουργία Τμήματος με αρμοδιότητα τον Παιδικό Σταθμό, αλλά δεν πρόλαβε να εφαρμοστεί μέχρι τον Γενάρη του 2015, οπότε και αναλάβατε.
Η Κυβέρνησή σας, λοιπόν, δεν ενεργοποίησε για τέσσερα χρόνια το Τμήμα αυτό, αν και το συμπεριέλαβε στον Οργανισμό του 2018, ο οποίος στην ουσία αντέγραφε τον Οργανισμό του 2014. Όμως, ούτε εκεί δεν μπορείτε να κάνετε μια αντιγραφή σωστή. Υπάρχουν ένα κάρο λάθη.
Με τη σχετική διάταξη, λοιπόν, το Υπουργείο ιδρύει και θέτει σε λειτουργία Παιδικό Σταθμό για τα παιδιά του προσωπικού του Υπουργείου και των εποπτευόμενων φορέων του, σε κτηριακές εγκαταστάσεις πλήρους κυριότητάς του. Μέχρι σήμερα ο Παιδικός Σταθμός λειτουργούσε με χρηματοδότηση από το ΤΑΠ, το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων, υπό την εποπτεία του Ταμείου Αλληλοβοήθειας των Υπαλλήλων του Υπουργείου Πολιτισμού.
Ρυθμίζονται λεπτομέρειες για τα ηλικιακά όρια των παιδιών που φιλοξενούνται, τα βιβλία τα οποία πρέπει να τηρούνται, παρέχεται η αναγκαία νομοθετική εξουσιοδότηση για τον Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας Προμηθειών του Παιδικού Σταθμού.
Όμως, -σας το είπαμε και στις Επιτροπές- δεν είδαμε πουθενά να υπάρχει μέριμνα για όλο το υπόλοιπο προσωπικό του Υπουργείου που εργάζεται στην Περιφέρεια. Καλό είναι να σκύψουμε λίγο και στα θέματα εκτός Αθήνας. Είναι η περίφημη φράση, «Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα». Ας κοιτάξουμε λίγο και τι γίνεται στις άλλες υπηρεσίες, που έχουν τόσο προσωπικό, ανά την Ελλάδα.
Άρθρα 2 και 3: Αντικαθιστάτε άρθρα που αφορούν τον Οργανισμό, ουσιαστικά, του 2018. Αυτό δεν είναι απόδειξη της προχειρότητας και του πόσο επιπόλαια νομοθετεί αυτή η Κυβέρνηση; Στο πόδι, ψηφίζω – ξεψηφίζω και κάθε φορά έρχεστε να διορθώσετε λάθη. Και Κύριος οίδε αν διορθώνετε ή δημιουργείτε νέα. Και αυτή η τακτική διατρέχει όλο το νομοθετικό σας έργο.
Άρθρο 3: Στους σκοπούς του Ταμείου περιλαμβάνεται η λειτουργία του Παιδικού Σταθμού που καταργεί το νέο νομοσχέδιο και αυτό δημιουργεί την ανάγκη να μετακινηθεί ένα προσωπικό που υπάρχει, σε νέες θέσεις που δημιουργούνται. Αντιλαμβανόμαστε την αναγκαιότητα να προβλεφθεί δυνατότητα ένταξης του προσωπικού, που είναι Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου και μέχρι σήμερα εργαζόταν στο Ταμείο, στη δομή του Υπουργείου Πολιτισμού για να συνεχίσει η εύρυθμη λειτουργία του Παιδικού Σταθμού. Θεωρούμε, όμως, ότι ο τρόπος με τον οποίο το αντιμετωπίζετε, είναι αποσπασματικός.
Άρθρο 4: Κάλυψη εξόδων φιλοξενίας σε παιδικές κατασκηνώσεις. Θα συμφωνήσουμε, λέγοντάς σας ότι οφείλει το Υπουργείο να διαθέσει επαρκή κονδύλια για την πλήρη κατασκηνωτική περίοδο, με γνώμονα τα σχετικά κρατικά τιμολόγια για το σύνολο των ημερών της κατασκηνωτικής περιόδου.
Πάμε στο άρθρο 5. Ο κ. Μπαλτάς αισθάνθηκε την υποχρέωση και την ανάγκη να απολογηθεί για τα έργα και τις ημέρες του στο Υπουργείο -το ίδιο κάνατε και εσείς- γιατί οι προτεινόμενες ρυθμίσεις για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας το καθιστούν, ουσιαστικά, μέσο άσκησης πολιτικής στα χέρια του εκάστοτε Υπουργού. Όλα όσα κατά καιρούς κατήγγειλε η Κυβέρνηση για το «αμαρτωλό Ταμείο», όπως το λέγατε, και τα διατηρεί και τα νομιμοποιεί και δημιουργεί ένα εργαλείο διαχείρισης δημοσίου χρήματος μέσω ενός φορέα που δεν ανήκει στη Γενική Κυβέρνηση. Εάν αυτό δεν είναι οπισθοδρόμηση στη χειρότερη μορφή πελατειασμού, πείτε μας τι είναι.
Και εξηγούμαι: Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Κυβέρνησή του κατήγγειλε ως παράνομο το Ταμείο, καθώς πρόκειται για ένωση προσώπων. Αυτό σήμερα έρχεται και το νομιμοποιεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Κυβέρνησή του κατήγγειλε το προσωπικό ως «ρουσφέτια του παλιού πολιτικού συστήματος» και ως «προϊόντα συναλλαγής των εκάστοτε πολιτικών και συνδικαλιστικών ηγεσιών». Σήμερα τα νομιμοποιεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Κυβέρνησή του κατήγγειλε τη διασπάθιση δημοσίου χρήματος μέσω του Ταμείου, ενώ υπήρχε συγκεκριμένο ποσοστό επί των εσόδων που έπαιρναν από το ΤΑΠΑ, το οποίο μειώθηκε σημαντικά το 2014. Και μεσολαβούσε -μην ξεχνάτε- και ένα Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΑΠΑ. Σήμερα καταργεί το ποσοστό. Άρα, όλα πάνε κατά το δοκούν και όλη η αρμοδιότητα περιέρχεται στο Υπουργείο.
Τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Κυβέρνησή του κατήγγειλε ελλείμματα στο Ταμείο. Γι’ αυτό διατάχθηκε και έλεγχος και από τον κ. Ξυδάκη και από τον κ. Μπαλτά, ο πέμπτος κατά σειρά. Τέσσερις είχαν προηγηθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και ο διαχειριστικός έλεγχος του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για την περίοδο 2005-2016. Μένει στη Δικαιοσύνη να αποφανθεί για τα πορίσματά της.
Σε εμάς τους Βουλευτές, πάντως, είναι γεγονός ότι μας περιποιήσατε ιδιαίτερη τιμή: Στο πόδι, όρθιοι να κρατάμε σημειώσεις, διότι εκρίθη -λέει- εμπιστευτικό και για λόγους χρηστής διοίκησης δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει ένα πόρισμα που φιλοξενήθηκε σε όλα τα φιλοκυβερνητικά φύλλα, σε όλο το διαδίκτυο και, μάλιστα, αποσπασματικά, ανάλογα με το τι θέλαμε να προβάλλουμε, πού θέλαμε να ρίξουμε το βάρος μας, ποιους θέλαμε να στοχοποιήσουμε.
Και όχι μόνο αυτό. Το Υπουργείο φαίνεται ότι πέρα από τον έλεγχο νομιμότητας, που είναι σε μια ένωση προσώπων ό,τι πιο λογικό, θέλει να προχωρήσει και σε έλεγχο σκοπιμότητας. Αυτό το αφήνω στην κρίση και της Αίθουσας και αυτών που μας παρακολουθούν.
Όμως, όταν έχει αναλάβει θεωρώ η Δικαιοσύνη, καλό είναι να μην ανοίγουμε κουβέντες, οι οποίες είναι για εντυπωσιασμό και, μάλιστα, με έναν τρόπο, σε ένα νομοθέτημα, το οποίο δεν μπορεί ούτε τα στοιχειώδη σε σχέση με το Ταμείο να εκσυγχρονίσει. Αν αυτό εσάς σας φαντάζει αρκούντως αριστερό, αρκούντως ηθικό και με αυτόν τον τρόπο νομίζετε ότι θα αποκαταστήσετε την τάξη και την ηθική, προχωρήστε.
Το άρθρο 6 συνεχίζει με το Ταμείο Αλληλοβοηθείας. Και ποια λύση νομίζετε ότι προτείνει το Υπουργείο; Την παλινδρόμηση στη χειρότερη μορφή πελατειακού κράτους, βάζοντας εκ νέου βάσεις για αλισβερίσι μεταξύ Υπουργείου και Ταμείου, ή μήπως με εκβιασμό των εργαζομένων; Έμεινα με την απορία.
Κεφάλαιο Γ’: Κατάργηση του Οργανισμού Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης. Εδώ θα σας πω ότι πραγματικά πρέπει να κλείσει αυτή η εκκρεμότητα. Είχε ξεκινήσει από το 1994. Το 2008 δημιουργήθηκε το νέο πρόσωπο δημοσίου δικαίου, το Μουσείο της Ακρόπολης. Η μεταφορά των υπαλλήλων προβλεπόταν από το 2014. Το γιατί καθυστερείτε και γιατί όλα γίνονται παραμονές εκλογών, το αφήνω στην κρίση του κόσμου.
Ημέρες μετακίνησης εκτός έδρας: Να σας υπενθυμίσω αυτό που είπαμε και στις Επιτροπές. Αφήσατε έξω μία ολόκληρη Εφορεία Αρχαιοτήτων, τα Ιόνια Νησιά.
Επίδομα υπαλλήλων Νήσου Δήλου: Εδώ επιτρέψτε μου να πω δυο λόγια για το νησί αυτό, που είναι ο μεγαλύτερος αρχαιολογικός χώρος των Κυκλάδων, ένας από τους μεγαλύτερους ανασκαμμένους και επισκέψιμους στη χώρα αρχαιολογικούς χώρους, ένα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και, δυστυχώς, διαχρονικά, η απόδειξη της αναξιότητας μας ως κληρονόμων του πολιτιστικού μας πλούτου. Από μόνη της θα μπορούσε να είναι μία σημαντική πηγή πλούτου στη χώρα μας και όχι για το απώτατο άδηλο μέλλον, αλλά από την επόμενη σεζόν. Και σας ρωτώ: Ποια χώρα στον κόσμο θα είχε έναν τέτοιο θησαυρό, αποτύπωμα του ανθρώπινου μεγαλείου, δίπλα σε ένα τόσο προβεβλημένο τουριστικό προορισμό και θα τον άφηνε να ρημάζει;
Η ρύθμιση είναι ένας κόκκος άμμου, μία σταγόνα στον ωκεανό σε όλα αυτά που πρέπει να γίνουν. Ξεκινάτε με ένα επίδομα 300 ευρώ. Εγώ θα σας έλεγα το εξής: Φροντίστε να υπάρχει κίνητρο για τους ανθρώπους που θα εργαστούν στη Δήλο και που μόνος σας είπατε -επειδή γνωρίζετε καλά το Υπουργείο- ότι μένουν για μήνες αποκλεισμένοι.
Άρθρο 11: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Λυρική Σκηνή, Μέγαρο Μουσικής. Από παράταση σε παράταση. Πριν βάλετε την αποκλειστική προθεσμία των έξι μηνών, γιατί δεν μας απαντάτε αν έχετε ετοιμάσει τους νέους κανονισμούς λειτουργίας; Γιατί δεν φέρνετε έστω έναν για να ψηφίσουμε;
Τα άρθρο 12 και 13 τα προσπερνώ. Πηγαίνω στο άρθρο 14, Σχολείο Καλών Τεχνών Πανόρμου Τήνου. Πραγματικά, η Τηνιακή μαρμαροτεχνία είναι ορόσημο της πολιτιστικής ιστορίας αυτού του τόπου. Πενήντα δύο χρόνια λειτουργίας, τριακόσιοι εξήντα δύο μαθητές, εβδομήντα τέσσερις από αυτούς συνέχισαν ως σπουδαστές της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, καταξιωμένοι στο είδος τους. Για άλλη μία φορά, όμως, προχωράτε σε μπαλώματα, χωρίς πραγματική αναβάθμιση του Σχολείου σε κέντρο εκπαίδευσης μαρμάρου, που και θα το αναδείκνυε και θα το εμπλούτιζε.
Και σας καταθέτω εκ νέου την πρότασή μου, που αφορά το Νομό Δράμας, του οποίου έχω την τιμή να είμαι και Βουλευτής: Να υπάρξει η σκέψη και η πρόνοια για τη δημιουργία κέντρου εκπαίδευσης μαρμάρου, γιατί ο Νομός Δράμας είναι από τις τελευταίες μαρμαροφόρες περιοχές στην Ελλάδα.
Καλό θα ήταν ο Υπουργός Παιδείας, πέρα από τις ανορθολογικές συγχωνεύσεις ΤΕΙ και ΑΕΙ που ετοιμάζεται να κάνει στην περιοχή μας, να ρίξει λίγο το βάρος του στις ιδιαιτερότητες που έχει κάθε τόπος, μπας και καταφέρουμε να συνδέσουμε τη μάθηση με τις πραγματικές ανάγκες και τις δυνατότητες που υπάρχουν.
Άρθρα 15 και 16: Τροποποιήσεις επί τροποποιήσεων. Το άρθρο 17 το αποσύρατε.
Πάμε στις παρατάσεις που δίνει το άρθρο 18 για το Ελληνικό Φεστιβάλ. Διαιωνίζετε μία κατάσταση συνεχών παρατάσεων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Δεν ξέρω πόσο μπορεί να συνεχιστεί αυτή η υπώρεια ομηρία των εργαζομένων, ενώ ταυτόχρονα κλείνετε το μάτι σε όλους αυτούς που προσδοκούν μονιμοποίηση ή και αυτούς που τους δημιουργείτε την προσδοκία για μία μελλοντική προκήρυξη προσλήψεων, για την κάλυψη θέσεων. Το Υπουργείο, όμως, οφείλει να προχωρήσει με καθαρές λύσεις και με καθαρές προτάσεις στη διαδικασία πρόσληψης τακτικού προσωπικού.
Δεν θα πω για την παράλληλη κουβέντα που γίνεται, με όλα τα τεράστια θέματα ανοιχτά και τις εκκρεμότητες που υπάρχουν στον Πολιτισμό. Μόνο θα πω ότι είναι κρίμα, γιατί αυτήν την αγωνία δεν την έχουμε δει σε κανέναν κοινοβουλευτικό έλεγχο. Βλέπουμε μόνο έλλειμμα, γιατί δεν έρχεστε ποτέ να απαντήσετε επίκαιρες ερωτήσεις και γιατί δεν απαντάτε ούτε καν στις γραπτές ερωτήσεις που κατατίθενται.
Θα σας έλεγα, όμως, το εξής: Αν ειλικρινά καίγεστε για τα φλέγοντα, μεγάλα και ηχηρά ζητήματα του Υπουργείου, αν έχετε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για το πώς η κληρονομιά του Πολιτισμού μπορεί να γίνει όχημα για την οικονομική ανάπτυξη του τόπου, αν έχετε σκεφτεί πώς μπορείτε να αξιοποιήσετε τον ΤΑΠΑ, ώστε να προβληθεί και να αξιοποιηθεί η ελληνική πολιτιστική κληρονομιά και αν είστε σίγουροι για τη δουλειά που έχει γίνει στο Υπουργείο Πολιτισμού τα τέσσερα χρόνια, ας κάνουμε μία προ ημερησίας διατάξεως κουβέντα. Θα ήταν μία καλή ιδέα, να κλείσετε τη δική σας θητεία αφήνοντας μία καλή εντύπωση.
Εμείς επιμένουμε ότι πολλές από τις ρυθμίσεις που φέρνει το Υπουργείο, διατηρούν και νομιμοποιούν όσα το ίδιο καταγγέλλει.
Επιμένουμε ότι η γκρίζα, θολή εικόνα για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας των υπαλλήλων του Υπουργείου δεν ξεκαθάρισε, δεν έγινε καμία νέα αρχή, δεν υπάρχει σαφές πλαίσιο λειτουργίας. Επιμένουμε να είμαστε θετικοί στις διατάξεις του νομοσχεδίου που αφορούν την αξιοπρέπεια και την ασφαλή συνέχιση της εργασίας των υπαλλήλων του Υπουργείου, αν και ανεπαρκείς, αν και καθυστερημένες, αν και εντελώς ελλιπείς.
Τέλος, επιμένουμε ότι δεν μας πείσατε. Κάποια ζητήματα κουτσοβολεύονται, κάποια μπαλώνονται πρόχειρα, κάποια ψιλοτακτοποιούνται.
Τα βασικά, όμως, παραμένουν κάτω από το χαλί. Και επειδή δεν βλέπουμε να υπάρχει στρατηγικό σχέδιο για τον Πολιτισμό, που να δίνει τη δυνατότητα να μας πείτε πώς το σκέφτεστε, πώς πρέπει να αναπτυχθεί και πώς να εξελιχθεί στο σύνολο των νομοσχεδίων που είδαμε μέχρι τώρα, παραμένουμε επιφυλακτικοί και ψηφίζουμε «Παρών» επί της αρχής για το νομοσχέδιο.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε».
Δείτε το σχετικό βίντεο: