«Κύριε Υπουργέ, αντιλαμβάνομαι, μετά την ολοκλήρωση της συζήτησης με τους φορείς, ότι το πόρισμα για το οποίο γίνεται όλη αυτή η κουβέντα θα είναι κάτι το οποίο θα μπορέσει να δοθεί στους συναδέλφους Βουλευτές για να έχουμε πλήρη εικόνα και ευχαριστούμε θερμά.
Στο νομοσχέδιο τώρα, για το οποίο νομίζω ότι η κουβέντα γίνεται και εξαντλητική και επί της ουσίας.
Το βασικό ζήτημα που μπαίνει στο άρθρο 1 είναι ότι τίθεται σε λειτουργία ο παιδικός σταθμός και ρυθμίζονται και τα ηλικιακά όρια, διασφαλίζεται ο αριθμός των εξυπηρετούμενων παιδιών και ελπίζουμε ότι όλο αυτό θα γίνει χωρίς εκπτώσεις στην ποσότητα και στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Το βασικό που αναδείχθηκε από την συζήτηση με τους φορείς είναι ότι πρέπει να υπάρξει μέριμνα για την ελληνική Περιφέρεια και να διορθωθεί ένα έλλειμμα που υπάρχει μέχρι σήμερα. Οι υπάλληλοι του Υπουργείου κάνουν εξίσου σημαντική δουλειά και αυτοί που δουλεύουν στην ελληνική Περιφέρεια και νομίζω ότι θα έπρεπε να έχουν την ίδια πρόσβαση στις παροχές του Υπουργείου. Θεωρώ, λοιπόν, ότι καλό είναι να γίνει η αναγκαία νομοθετική ρύθμιση που θα τους συμπεριλάβει, αυτό μπορείτε να το κρίνετε εσείς, είτε με μια μορφή επιδόματος, είτε με μια πάγια επιχορήγηση, δεν ξέρω, υπάρχουν χιλιάδες τρόποι. Πρέπει να βρούμε, πάντως, τη δυνατότητα να δώσουμε και στους υπόλοιπους μια ευκαιρία τα παιδιά τους να πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό, ειδικά – και αυτό θέλω να το πω γιατί θεωρώ ότι είναι το νούμερο ένα εθνικό μας πρόβλημα – όταν υπάρχει τέτοιο τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα στην Ελλάδα, για το οποίο έχουν γίνει κουβέντες, συζητήσεις. Είναι, λοιπόν, στοιχειώδης υποχρέωση της πολιτείας να σκύψει σε θέματα που αφορούν τόσο ευαίσθητες χορδές της καθημερινότητάς μας.
Το θέμα του παιδικού σταθμού, αναδείχθηκε ότι σε ένα βαθμό ήταν κάτι που ξεκίνησε και από το 2014 με τον Οργανισμό που προέβλεπε τη δημιουργία τμήματος με αρμοδιότητα τον παιδικό σταθμό. Δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί, είναι αλήθεια. Ελπίζουμε ότι με τη σημερινή νομοθετική πρωτοβουλία αυτό θα κλείσει και θα κλείσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και είναι πολύ σωστό να γίνεται με όλους τους τύπους, δηλαδή να υπάρχουν και οι Κανονισμοί Λειτουργίας, να υπάρχουν και οι Κανονισμοί Προμηθειών, να ρυθμίζονται τα θέματα μ’ έναν τρόπο ώστε να υπάρχει διαφάνεια και διαύγεια.
Βέβαια, εδώ λέτε ότι ο εξοπλισμός του βρεφονηπιακού σταθμού, των αυτοκινήτων του Ταμείου κ.λπ., περιέρχονται αυτοδικαίως, χωρίς την τήρηση οποιουδήποτε τύπου, πράξης ή συμβολαίου, χωρίς ανταλλάγματα, στο Υπουργείο Πολιτισμού για την εύρυθμη λειτουργία του τμήματος παιδικού σταθμού.
Εδώ, έχουμε μια παρατήρηση, τι ακριβώς εννοείτε όταν λέτε «χωρίς τήρηση οποιουδήποτε τύπου», για ποιο λόγο επιλέγεται αυτή η τακτική; Πρώτα από όλα είναι σύννομο αυτό και ποιοι είναι οι σοβαροί λόγοι που επιβάλλουν τη θεσμοθέτηση με νόμο του να καταστρατηγούμε, ας πούμε, μια νόμιμη διαδικασία μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων; Μήπως πρέπει να το δούμε και να το ρυθμίσουμε, ώστε να μην υπάρχει αυτή η ασάφεια που νομίζουμε ότι δημιουργείται;
Αναγνωρίζουμε ότι η κατάργηση της λειτουργίας του βρεφονηπιακού σταθμού συνεπάγεται και τη de facto κατάργηση κάποιων θέσεων εργασίας και αντιλαμβανόμαστε ότι πρέπει να υπάρξει αναγκαιότητα για την εύρυθμη λειτουργία του παιδικού σταθμού. Επομένως, η ένταξη του προσωπικού που είναι τώρα με καθεστώς ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, πρέπει να γίνει και σε αυτό και από τώρα σας λέμε ότι θα είμαστε θετικοί.
Το ίδιο θετικοί θα είμαστε και σε ό,τι αφορά στις παιδικές κατασκηνώσεις. Το παρόν νομοσχέδιο μπορεί να καλύπτει στους δικαιούχους έξοδα για τη φιλοξενία στις παιδικές κατασκηνώσεις, αυτών φυσικά που έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν, όμως το ζητούμενο είναι να παρέχονται στα παιδιά των εργαζομένων ίδιες ή τουλάχιστον και καλύτερες υπηρεσίες από αυτές που μέχρι σήμερα έτσι και αλλιώς δίνονταν.
Πρέπει να σας πω, ότι υπάρχει μια ανησυχία για την ποιότητα των υπηρεσιών και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να δείτε στην πορεία, όπως, επίσης υπάρχει και μια ανησυχία, μήπως η τάξης μεγέθους των οικονομικών και τα προβλήματα που έχουμε, ίσως σε σχέση με αυτή την περίοδο κρίσης που περνάμε, δημιουργήσουν μια μείωση των ημερών φιλοξενίας των παιδιών στις κατασκηνώσεις. Είναι θέματα όμως, που λύνονται και νομίζω ότι μπορείτε να τα δείτε και να ξεπεραστεί το όποιο πρόβλημα.
Όσον αφορά στο άρθρο 5, έχω τοποθετηθεί και επί της αρχής, όμως, το μόνο που θα ήθελα να πω, είναι ότι υπάρχει μια ανησυχία και την είδα από τη μεριά των εργαζομένων λέγοντας, ότι το Υπουργείο ζητά να γίνει έλεγχος σκοπιμότητας. Εάν όντως συμβαίνει αυτό, αυτό είναι εντελώς παράνομο, διότι το Ταμείο Αλληλοβοηθείας ως ένωση προσώπων, υπόκειται μόνο σε έλεγχο νομιμότητας και όχι σε έλεγχο σκοπιμότητας. Αυτό, λοιπόν, θέλει μεγάλη προσοχή, γιατί και παράνομο είναι και πρωτάκουστο είναι και δεν νομίζω ότι είναι και «ψιλά» γράμματα για να το περνάμε έτσι.
Όσον αφορά στο άρθρο 8, είναι η κατάργηση του Οργανισμού Ανέγερσης του νέου Μουσείου της Ακρόπολης και η απορρόφησή του από το νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Νομίζω ότι μετά από τη συζήτηση που έχει γίνει, θα ψηφίσουμε θετικά ως προς αυτό, όμως υπάρχει ένα ερωτηματικό, γιατί οι εργαζόμενοι του Μουσείου της Ακρόπολης, άργησαν τόσο πολύ να τοποθετηθούν. Εγώ θυμάμαι ότι το 2018 είχε έρθει μια ρύθμιση, η Κυβέρνηση τότε την πήρε πίσω, δεν ξέρω για ποιους λόγους έγινε αυτό και δεν ξέρω ποιοι και γιατί τότε έθεσαν εμπόδια στην τακτοποίηση των υπαλλήλων. Έτσι και αλλιώς έχει ολοκληρωθεί η όποια ανάγκη υπήρχε για τον Οργανισμό Ανέγερσης από το 2009 και προχωράμε πια στο Μουσείο της Ακρόπολης, μέσω της καθολικής διαδοχής στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις και νομίζω, ότι όντως συντελείται και μια εξοικονόμηση πόρων και διοικητικών λειτουργιών.
Η χρονοκαθυστέρηση όμως, είναι ένα δείγμα γραφής, που δεν μπορείτε ούτε εσείς να μου το εξηγήσετε, γιατί φαίνεται ότι τα πράγματα κινούνται πολύ αργά και φαίνεται ότι και εσείς τα θυμάστε και τα φέρνετε με μεγάλη καθυστέρηση για να τα νομοθετήσετε.
Επίσης, δόθηκαν εξηγήσεις για τις 130 προσωποπαγείς θέσεις και για τις άλλες 233 οργανικές.
Όσον αφορά στη Δήλο, θα ήθελα να κάνω μια ιδιαίτερη αναφορά και να πω ότι η Δήλος είναι ο σημαντικότερος αρχαιολογικός χώρος σε ό,τι αφορά στην Εφορία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, από τους μεγαλύτερους ανασκαμμένους και επισκέψιμους αρχαιολογικούς χώρους της χώρας, Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Είναι ένα κραυγαλέο παράδειγμα πόσο υπεύθυνη στάση, στα θέματα πολιτισμού, διαχρονικά έχουμε κρατήσει και αυτό φαίνεται, διότι όταν δεν μπορεί να λειτουργήσει η Δήλος με όλες τις ιδιαιτερότητές της, όχι μόνο από την παρούσα Κυβέρνηση, αλλά και διαχρονικά, είμαστε ίσως πολύ εύκολοι στα μεγάλα λόγια και δύσκολοι στο να κάνουμε πράξεις κάποια πράγματα, που είναι σημαντικά και ουσιαστικά για το χώρο του πολιτισμού.
Τελικά, δεν μπορώ να καταλάβω ποια χώρα στον κόσμο θα είχε έναν τέτοιο θησαυρό, ένα τέτοιο πολιτιστικό μνημείο, αποτύπωμα του ανθρώπινου μεγαλείου και θα το άφηνε να ρημάζει με αυτόν τον τρόπο. Θεωρώ ότι πρέπει να εξαντληθούν όλα τα περιθώρια, προκειμένου να υπάρξει κίνητρο στους ανθρώπους που θα είναι στη Δήλο είτε ως φύλαξη είτε ως προσωπικό καθαριότητας είτε ως νυχτοφύλακες. Η πρόταση που έκανε ο Σύλλογος των Εργαζομένων, θεωρώ ότι μπορεί να εξεταστεί από το Υπουργείο σας, γιατί όχι; Και όχι μόνο για τη Δήλο, νομίζω ότι αυτό σιγά – σιγά μπορεί να επεκταθεί και σε μνημεία που υπάρχουν διάσπαρτα ανά την Ελλάδα και χρήζουν μια ιδιαίτερης φύλαξης και ιδιαίτερης προσοχής.
Όσον αφορά στις αμοιβές των Διευθυντών Κρατικών Ορχηστρών, υπάρχει ένα νομοθετικό κενό, πραγματικά. Ποιος ευθύνεται για αυτό; Έχετε νομοθετήσει το 2015 και στη νομοθέτηση που κάνατε, δημιουργήσατε θέματα, τα οποία έρχεστε τώρα να συμπληρώσετε. Όταν λέμε, ότι η Κυβέρνηση νομοθετεί βιαστικά και στο «γόνατο» και μας παρεξηγείτε, αυτό ακριβώς εννοούμε. Φέρνετε νομοθετήματα και μετά χρειάζεται είτε να τα πάρετε πίσω και να τα αποσύρετε είτε να τα τροποποιήσετε είτε να τα βελτιώσετε, διότι υπάρχει αυτή η ανάγκη να είστε διαρκώς σε μια κεκτημένη ταχύτητα, που δεν έχουμε καταλάβει τι ακριβώς εξυπηρετεί, και για να το καταλάβετε αυτό, πέρασαν άλλα 4 χρόνια. Παρόλα αυτά, θεωρούμε ότι όντως, γίνεται μια ρύθμιση που αποκαθιστά αυτούς τους ανθρώπους, αμειβόμενους με ειδικά μισθολόγια, που θα έπρεπε εδώ και καιρό να μην τους έχετε ξεχάσει και να έχετε καταφέρει να το εναρμονίσετε.
Όσον αφορά στο Σχολείο Καλών Τεχνών στον Πάνορμο της Τήνου, 52 χρόνια λειτουργίας, 362 μαθητές, 74 από αυτούς συνέχισαν μετά στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, καταξιωμένη, είναι μια σημαντική σχολή, δίνει εφόδια, πρέπει να αναδειχθεί και πρέπει επιτέλους να προχωράμε χωρίς «μπαλώματα». Πρέπει να αναβαθμιστεί και να γίνει ένα κέντρο εκπαίδευσης μαρμάρου και επειδή προέρχομαι από μια μαρμαροφόρο περιοχή, ξέρετε ο νομός Δράμας, έχει ταυτιστεί με τα μάρμαρα, θα σας έλεγα ότι καλό είναι σε περιοχές που υπάρχει μια ανάγκη από την τοπική κοινωνία να επιβιώσει, να σκεφτόμαστε και λίγο ευρύτερα. Εκτός από την Τήνο δεν είναι κακό να σκεφθεί κανείς στην πηγή, δηλαδή, σε μαρμαροφόρες περιοχές να δώσει μια δυνατότητα στον πληθυσμό, στον κόσμο που έτσι κι αλλιώς ασχολείται με αυτό, να κινηθεί λίγο ευρύτερα.
Όσον αφορά στο άρθρο 16, τροποποιείτε ξανά τον Οργανισμό του 2018 και προσπαθείτε να διορθώσετε τα λάθη που έχετε δημιουργήσει.
Κλείνω, με το άρθρο 18, με τις παρατάσεις που δίνετε στο Ελληνικό φεστιβάλ. Νομίζω ότι αυτή η ιστορία παράταση της παράταση, πρέπει επιτέλους να τελειώνει, πρέπει να τελειώνει η ομηρία των εργαζομένων, πρέπει να σταματήσετε και εσείς να κλείνετε το μάτι σε αυτούς που προσδοκούν μια μονιμοποίηση και να σταματήσετε να δημιουργείτε και προσδοκίες, ότι με μια μελλοντική προκήρυξη θα καλύψει τις οργανικές θέσεις.
Θα έλεγα ότι στους καιρούς που ζούμε και με όλα όσα τα τελευταία δέκα χρόνια της κρίσης έχουμε βιώσει, η σοβαρότητα και η υπεύθυνη στάση είναι κάτι που εκτιμάται από τον κόσμο.
Κύριε Πρόεδρε, επιφυλασσόμαστε επί των άρθρων στην Ολομέλεια.
Σας ευχαριστώ».
Δείτε το σχετικό βίντεο: