«Να καλωσορίσω και εγώ με τη σειρά μου τους φορείς. Είναι ίσως η πιο σημαντική συνεδρίαση στις επιτροπές, όταν έχουμε τη δυνατότητα να ακούμε από τους ανθρώπους, για τους οποίους πρόκειται να νομοθετήσουμε, την άποψή τους και γι’ αυτό έχει μεγάλη σημασία για μας να έχετε χρόνο να απαντήσετε στα ερωτήματά μας, σας ευχαριστούμε λοιπόν για την παρουσία.
Αυτό που θέλω να πω είναι, ότι σε αυτό το νομοσχέδιο υπάρχει ένα νομοθετικό πλαίσιο και υπάρχει και μια παράλληλη συζήτηση και τελικά νομίζω, ότι η παράλληλη συζήτηση κινδυνεύει να επισκιάσει το ίδιο το νομοσχέδιο, γιατί η παράλληλη συζήτηση πάει να αναδείξει μια οσμή σκανδάλου, που όλοι την περιτριγυρίζουν – ο ΣΥΡΙΖΑ πάει να την κάνει παντιέρα σε ό,τι αφορά στα θέματα του Υπουργείου Πολιτισμού – και δεν ξέρω εάν η κουβέντα πρέπει να έχει το κέντρο βάρους της εκεί, όταν έχουμε εργαζόμενους που μετά από τόσα χρόνια και με τόσο μεγάλες εκκρεμότητες, διαχρονικά θα έλεγα – είναι η αυτοκριτική που κάνω και στο δικό μας χώρο – έχουν αφήσει ένα κόσμο σε καθεστώς ομηρίας και ανασφάλειας.
Σε ό,τι αφορά, και θέλω να είναι σαφές από τη μεριά τη δική μας, την εκκρεμότητα που πρέπει να κλείσει και αφορά την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια κάθε ενός ανθρώπου που εργάζεται σε αυτές τις δύσκολες εποχές, δεν μπορεί να είναι παρά θετική η στάση μας, όπως έχει γίνει και στο σύνολο νομοσχεδίων, που έχει φέρει η Κυβέρνηση, με εκβιαστικό τρόπο θα σας έλεγα τις περισσότερες φορές και με ελλείψεις, παρόλα αυτά είμαστε θετικοί, γιατί πρέπει να κλείνει αυτό το κεφάλαιο και να το αφήσουμε πίσω μας.
Σχετικά με τις ερωτήσεις.
Κύριε Υπουργέ, θέλω πραγματικά ό,τι υπάρχει, γιατί αυτή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ότι εδώ υπάρχει κακοδιαχείριση, τα νούμερα, το έτσι το αλλιώς, πρέπει να τελειώνει. Εάν υπάρχει πόρισμα, θέλω να μας πείτε τι έδειξε ο διαχειριστικός έλεγχος; Είναι εντάξει τα στοιχεία ή έχουμε θέμα; Αυτό είναι το μείζον, πρέπει να το ξέρουμε. Εγώ ξέρω ότι ο διαχειριστικός έλεγχος και το πόρισμα που υπάρχει δείχνει ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο, καμία σκιά, σε ό,τι αφορά στη λειτουργία. Θέλω να μας το επιβεβαιώσετε.
Οι εργαζόμενοι και συνδικαλιστές έχουν το δικό τους ρόλο και από τη δική τους θέση, πολύ καλά κάνουν και προσπαθούν να υπερασπιστούν αυτά που θεωρούν ότι είναι τα κεφαλαιώδη και τα σημαντικά για το χώρο τους. Εσείς, λοιπόν, χθες στη δευτερολογία σας μας είπατε «Ρωτήστε τους εργαζόμενος του Υπουργείου» και αυτό θα κάνω σήμερα.
Ξεκινώ από τον παιδικό σταθμό, που είναι ένα κρίσιμο θέμα, πολύ ευαίσθητο. «Με ποιον τρόπο επιλέγονταν στο παρελθόν και πώς επιλέγονται τώρα τα παιδιά, που πάνε στο παιδικό σταθμό, ρωτήστε τους για τα έξοδα..» – mot a mot το διαβάζω – «.. και ζητήστε αναλυτικά στοιχεία για το τι γινόταν πριν και τι γίνεται μετά».
Εγώ θέλω, λοιπόν, στην Πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων να απευθύνω αυτό το ερώτημα. Μπορείτε να μας δώσετε μια εικόνα; Για πόσα παιδιά μιλούμε; Για τι ποιότητα υπηρεσιών μιλούμε; Για τι ετήσιο κόστος ανά παιδί; Με τι υπηρεσίες; Δηλαδή, έχουμε σχολικά λεωφορεία, που μεταφέρουν τα παιδιά; Τι μέριμνα; Επίσης, αυτό που είπατε, που είναι πολύ βασικό, τι γίνεται στην Περιφέρεια, τι γίνεται στην υπόλοιπη Ελλάδα; Καλά η Αθήνα έχει ένα παιδικό σταθμό, το Υπουργείο Πολιτισμού και υπηρεσίες σε όλη την Ελλάδα, στις υπόλοιπες υπηρεσίες τι γίνεται, πώς καλύπτονται οι ανάγκες αυτών των παιδιών;
Το ίδιο και για τις παιδικές κατασκηνώσεις. Όταν μιλάμε για τις παιδικές κατασκηνώσεις, τι έξοδα φιλοξενίας υπήρχαν; Σε τι κατασκηνώσεις; Πόση είναι η κατασκηνωτική περίοδος, ένα παιδί; Πραγματικά θέλω να μου πείτε, εάν πιστεύετε ότι θα αλλάξει κάτι με το νομοσχέδιο, έτσι όπως έρχεται τώρα. Πώς επιλέγονται οι κατασκηνώσεις; Τι πλαφόν υπάρχει; Υπάρχει διαφοροποίηση;
Δώστε μας μια εικόνα σ’ αυτό, που είναι ένα πολύ ευαίσθητο σημείο, γιατί κακά τα ψέματα όλη προσπάθεια που γίνεται από τους γονείς είναι για τα παιδιά τους, να έχουν μια καλύτερη προοπτική, ένα καλύτερο μέλλον.
Θέλω να μου πείτε, αυτό το θέμα, το οποίο υποτίθεται ότι έρχεται και λύνει και νομοθετικά το ρυθμίσουμε με τον παιδικό σταθμό για να συνεχίσει τη λειτουργία του, εάν θεωρείτε ότι αυτό δημιουργεί μια έξτρα ποιότητα, λύνει θέματα, τα οποία στο παρελθόν έχουν ανακύψει και με ποιο τρόπο;
Οργανισμός Λειτουργίας του 2014. Υπήρχε πρόβλεψη κι εκεί μεταφερόταν το σύνολο του προσωπικού. Θέλω να μου το επιβεβαιώσετε, το είπε λίγο ο Πρόεδρος των Εργαζομένων, θέλω μια απάντηση συνολική.
Κάτι το οποίο πραγματικά θέλω να το θέσω προς το Ταμείο Αλληλοβοήθειας: Ο Υπουργός εχθές άφησε να αιωρείται μια ιστορία ότι έχοντας, ουσιαστικά, πάρει το σύνολο των αρμοδιοτήτων αυτού του Ταμείου, δηλαδή τον παιδικό σταθμό, την κατασκήνωση, δεν έχετε λόγο ύπαρξης. Άρα, πλανάται κι ένα ερώτημα κατάργησής σας. Λέτε κι εσείς, λοιπόν, ότι και μέσα από τα Σωματεία μπορεί να μπει ένα τμήμα κάλυψης κάποιων κοινωνικών αναγκών. Εσείς συμφωνείτε να καταργηθεί το Ταμείο Αλληλοβοήθειας; Επειδή το κυκλώνουμε, το κυκλώνουμε και στην ουσία δεν ερχόμαστε! Είπε ο κύριος Υπουργός εάν υπάρχει η πολιτική συναίνεση, το βλέπουμε.
Ένα τελευταίο. Θέλω, πραγματικά, να μου πείτε τι γίνεται με αυτή την ιστορία του 40% που πηγαίνει απευθείας στο Υπουργείο Πολιτισμού μέσω του ΤΑΠΑ. Εδώ, καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουν δύο Ταμεία. Το ΤΑΠΑ, του οποίου τα έσοδα αυξάνουν, ο κ. Μπαλτάς ήταν σαφέστατος χθες, όταν μας είπε ότι έχει αυξηθεί ο τουρισμός, έχουν αυξηθεί τα έσοδα, το ΤΑΠΑ είναι ένα εύρωστο Ταμείο, συνεχίζετε να δίνετε, λοιπόν, στο Ταμείο Αλληλοβοήθειας, υποτίθεται, χρήματα, αλλά τώρα δεν πάνε εκεί, πάνε κατευθείαν στον Υπουργό. Το 40% πηγαίνει εκεί. Τι αλλάζει με το νομοσχέδιο; Γίνονται πιο διαφανείς οι διαδικασίες; Γίνεται πιο αποτελεσματική η λειτουργία; Έχουμε καλύτερες ποιότητες στις υπηρεσίες που προσφέρουμε στον πολίτη; Διοικητικό Συμβούλιο θέλω να μου πείτε, δηλαδή, τι είναι το πριν και τι είναι το μετά κι εάν αν πιστεύετε ότι όλο αυτό το πράγμα έχει μία βελτίωση στις υπηρεσίες, μία διαφάνεια, μία περισσότερο οργανωμένη δομή, εάν όλο αυτό το πράγμα που νομοθετούμε σήμερα μας αναβαθμίζει ως Υπουργείο Πολιτισμού.
Ως προς το ερώτημα το οποίο βάζετε γιατί προσωποπαγείς και όχι οργανικές θέσεις, επιτρέψτε μου να σας πω ότι απαντάται πολύ εύκολα. Δείτε λίγο τι γίνεται στο Μουσείο της Ακρόπολης: 130 είναι οι προσωποπαγείς θέσεις και 225 οργανικές θέσεις δημιουργούμε! Άρα, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί πάμε σε προσωποπαγείς.
Ακούω με πάρα πολύ ενδιαφέρον αυτό που λέτε για τη Δήλο. Η Δήλος είναι η κορωνίδα, το σήμα κατατεθέν μιας ολόκληρης δικής μας παρουσίας στον πολιτισμό. Πραγματικά ακούω με πολύ ενδιαφέρον αυτό που λέτε για το εάν μπορούν να δοθούν κίνητρα επιπλέον και, φυσικά, εγώ θα σας έλεγα ότι εμβληματικές τέτοιες περιοχές, χωρίς να γίνονται συμψηφισμοί, υπάρχουν και αλλού. Μήπως πρέπει να το δούμε ευρύτερα;
Επίσης, αυτό που ειπώθηκε για τα Ιόνια Νησιά, δεν είναι δυνατόν να μένουν εκτός, περιοχές που δεν έχουν καλυφθεί.
Ευχαριστώ πάρα πολύ».