“Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι μετά την ακρόαση φορέων είδατε όλοι ότι το ενδιαφέρον που υπάρχει σ’ αυτό το νομοσχέδιο είναι στο μέρος 1, δηλαδή, στην κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης. Γι’ αυτό και οι μόνοι φορείς που ήταν εδώ ήταν φορείς ανθρωπίνων δικαιωμάτων και γυναικείες οργανώσεις.
Αυτό, λοιπόν, δημιουργεί πάρα πολλά ερωτηματικά, κύριε Υπουργέ και ελπίζω μέχρι το τέλος αυτής της διαδικασίας να μπορέσετε να μας εξηγήσετε ουσιαστικά ποιος ήταν ο λόγος που φέρατε και ενσωμάτωση και ένα μέρος 3, που θα σας πω σήμερα επί των άρθρων πόσα κενά και πόσα ερωτήματα δημιουργεί. Να τσουβαλιάσετε, δηλαδή, σε ένα νομοσχέδιο που ήταν σίγουρο ότι θα συναινέσει όλη η Βουλή και θα είχαμε και μια πραγματικά τιμητική για το Κοινοβούλιο διαδικασία, να κλείσουμε μόνο με το μέρος 1 με τη Σύμβαση, ενώ με αυτό που κάνατε αλλοιώσατε το μήνυμα που προσπαθούσατε με τόσο αγωνιώδη τρόπο να περάσετε, ότι αυτή η Βουλή ρίχνει πραγματικά ιδιαίτερο βάρος στα ανθρώπινα δικαιώματα και στα ζητήματα της ενδοοικογενειακής βίας.
Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, επειδή είναι πολύ ανισομερές θα αναγκάσει και όλους τους εισηγητές – εγώ συμφωνώ με αυτό που είπε η κυρία Βούλτεψη – θα μας αναγκάσει να ρίξουμε το βάρος μας, στην επί των άρθρων συζήτηση, στο μέρος 2 και στο μέρος 3, το οποίο θεωρώ ότι είναι νομοθετική κακοποίηση.
Έχουμε πάρα πολλά να πούμε για το μέρος 1 και είναι από τις σπάνιες φορές που μας δίνετε η δυνατότητα να συζητήσουμε για θέματα που αφορούν την ελληνική κοινωνία, ειδικά σε μια περίοδο κρίσης με πολύ μεγάλη ανεργία που καταγράφεται κυρίως σε ό,τι αφορά τις γυναίκες και σε ό,τι αφορά τους νέους ανθρώπους.
Το μέρος 2 είναι μια ενσωμάτωση, πλην όμως έχω κάποια θέματα, τα οποία θέλω να αποσαφηνιστούν. Θα αναφερθώ στα άρθρα επί τροχάδην.
Άρθρο 6.
Άρθρο 7: εδώ λοιπόν έχουμε το πεδίο εφαρμογής της απόφασης πλαίσιο και λέτε στην παράγραφο 1: Η αναγνώριση και εκτέλεση της απόφασης προϋποθέτουν σύνδεση της απόφασης με συμπεριφορά, η οποία συνιστά ποινικό αδίκημα κατά το ελληνικό δίκαιο ανεξαρτήτως νομικού χαρακτηρισμού. Θα ήθελα να μας πείτε τι εννοούμε εδώ. Σε ποια ποινικά αδικήματα αναφέρεται η διάταξη; Το ερώτημά μου είναι, αντιμετωπίζουμε στην ελληνική έννομη τάξη ποινικά αδικήματα τα οποία δεν χαρακτηρίζονται ως τέτοια; Στην παράγραφο 2 αναφέρεται ότι: Η αναγνώριση και η εκτέλεση απόφασης επιτρέπεται χωρίς έλεγχο του διττού αξιόποινου για τις ακόλουθες πράξεις (και γίνεται αναλυτική απαρίθμηση των συγκεκριμένων αιτημάτων). Επειδή το διττό αξιόποινο ανταποκρίνεται σημασιολογικά στο ότι η πράξη θα πρέπει να είναι αξιόποινη τόσο στο κράτος έκδοσης όσο και στο κράτος εκτέλεσης του, η πρόβλεψη της συγκεκριμένης διάταξης που επιτρέπει την εκτέλεση, χωρίς τον έλεγχο του διττού αξιόποινου. Θα ήθελα λίγο να μας το εξηγήσετε, ειδικά στα πλαίσια ενός πολύ μεγάλου καταλόγου με απαρίθμηση των εγκλημάτων, στα οποία γίνεται αναφορά. Θα ήθελα να μας πείτε εάν υπάρχει πιθανότητα ελλιπούς ελέγχου.
Στο άρθρο 8 ορίζεται το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ως η κεντρική αρχή που θα επικουρεί τις αρμόδιες δικαστικές αρχές του άρθρου 9 του παρόντος σχεδίου νόμου στην αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων.
Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να μας ενημερώσετε, στα άλλα κράτη μέλη της Ε.Ε. στα αντίστοιχα Υπουργεία έχουν αναλάβει ένα τέτοιο αντίστοιχο ρόλο ή είναι κάποια ανεξάρτητη αρχή που ασχολείται με αυτό; Η σχετική διάταξη της απόφασης πλαίσιο στο άρθρο 2 παράγραφος 2 ορίζει ότι κάθε κράτος μπορεί, εάν απαιτείται από το εσωτερικό του σύστημα, να υποδείξει μια ή περισσότερες κεντρικές αρχές αρμόδιες για τη διοικητική διαβίβαση και παραλαβή των αποφάσεων και για να επικουρούν τις αρμόδιες αρχές. Υπάρχει μια καχυποψία στην ερώτηση και συγχωρήστε με γι’ αυτό, αλλά η κυβέρνηση έχει δώσει ρεσιτάλ συγκεντρωτισμού, οπότε είναι καλό, επειδή υπάρχει μια διατρανωμένη από την πλευρά σας απέχθεια στους διοικητικούς φορείς που δεν έχετε τον πλήρη έλεγχο, να μας πείτε τι απ΄ όλα ισχύει. Να δούμε, δηλαδή, εάν με την παρούσα ρύθμιση βεβαιώνετε για μια ακόμη φορά τον κακό εαυτό σας.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΝΤΟΝΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Τι θέλετε να πείτε;
ΧΑΡΑ ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ (Ειδική Αγορήτρια της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ΠΑ.ΣΟ.Κ. – ΔΗΜ.ΑΡ.): Θέλω να πω, εάν υπάρχει η δυνατότητα να υπάρχει ανεξάρτητη αρχή και για λόγους που εσείς θα μας εξηγήσετε δίνετε αυτή την αρμοδιότητα πάλι στο Υπουργείο.
Άρθρο 9. Εδώ καθορίζεται η αρμόδια δικαστική αρχή για την αναγνώριση και εκτέλεση ότι ο εισαγγελέας πρωτοδικών της περιφέρειας είναι αυτός ο οποίος θα είναι αρμόδιος για αυτό το θέμα, εκεί όπου το πρόσωπο έχει περιουσία ή εισόδημα ή συνήθη διαμονή ή σε περίπτωση νομικού προσώπου έχει την έδρα του. Θα ήθελα, λοιπόν, να διευκρινιστεί αν η απαρίθμηση είναι ελεύθερα διαζευχτική ή υπάρχει αξιολόγηση της επιλογής, δηλαδή, ο αρμόδιος εισαγγελέας πρωτοδικών είναι οποιοσδήποτε από τους ανωτέρω ή π.χ. είναι αυτός της διαμονής μόνο εφόσον το πρόσωπο δεν διαθέτει περιουσιακά στοιχεία κάπου;
Άρθρο 10. Αφορά τη διαδικασία διαβίβασης της απόφασης από το κράτος έκδοσης στο κράτος εκτέλεσης.
Άρθρο 11. το περνάω γρήγορα, άρθρο 12, ομοίως, δεν έχουμε κάποιο ερώτημα.
Άρθρο 13. Εδώ εισάγετε εξαιρέσεις και λόγους μη αναγνώρισης ή μη εκτέλεσης της απόφασης. Άλλη μια φορά θα τονίσω την παράλειψη τόσο της διαδικασίας διαβούλευσης όσο και την έλλειψη του πρωτότυπου κειμένου της απόφασης πλαίσιο, κ. Υπουργέ.
Εν προκειμένω στη μακροσκελή διάταξη του άρθρου 13 εισάγεται κατάλογος εξαιρέσεων εφαρμογής αναγνώρισης ή εκτέλεσης της απόφασης, που τις παραμέτρους εφαρμογής και τα αποτελέσματα από την υλοποίηση της διάταξης οι μη ειδικοί δεν μπορούμε να τα καταλάβουμε. Καλούμαστε, λοιπόν, να ψηφίσουμε άλλη μια φορά στο πόδι και το ερώτημα είναι γιατί. Παράγραφος 1, ορίζεται ο υποχρεωτικός λόγος άρνησης της εκτέλεσης. Παράγραφος 2, οι δυνητικοί λόγοι. Παράγραφος 3, εισάγεται η δυνατότητα διαβούλευσης της αρχής εκτέλεσης με την αρμόδια αρχή του κράτους έκδοσης, ώστε να αποφανθεί για την ολική ή μερική μη αναγνώριση ή μη εκτέλεση της απόφασης.
Περνάω γρήγορα τα άρθρα 14,15, 16,17, 18 και 19 και πάμε στο 20. Το άρθρο 20 δεν αποτελεί πιστή μεταφορά του άρθρου 15 της απόφασης πλαίσιο. Αφορά τις συνέπειες της διαβίβασης της απόφασης. Παράγραφος 2, εδάφιο 2, όταν εγείρεται ζήτημα πιθανής παραβίασης θεμελιωδών δικαιωμάτων ή αρχών που κατοχυρώνονται στο άρθρο 6 της Συνθήκης για την Ε.Ε., όλο αυτό δεν ταυτίζεται με το κείμενο της απόφασης πλαίσιο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΝΤΟΝΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Δεν είναι υποχρεωτικό.
ΧΑΡΑ ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ (Ειδική Αγορήτρια της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ΠΑ.ΣΟ.Κ. – ΔΗΜ.ΑΡ.): Δεν ξέρω εάν είναι υποχρεωτικό, μπορείτε να μας εξηγήσετε τι έχει αφαιρεθεί, τι έχει προστεθεί, ποια είναι η δική σας δημιουργική παρέμβαση στο κείμενο της ενσωμάτωσης, είναι καλό να το ξέρουμε. Η διάταξη, προφανώς, περιλαμβάνει τη διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 20, με τίτλο «εφαρμογή της απόφασης – πλαίσιο».
Άρθρο 21. Όπως καταλαβαίνετε, είναι δύσκολο να παρακολουθήσουν και οι συνάδελφοι γιατί αυτή η κουβέντα, ούτε χρόνο έχει, ούτε δυνατότητα να μιλήσουμε επί της ουσίας και αυτό είναι το θέμα για το οποίο έγινε εξαρχής η πρότασή μας, κύριε Υπουργέ, δεν θέλατε να το πάμε με κανονικές διαδικασίες, θα το πάμε με ακαταλαβίστικες διαδικασίες και ό,τι βγει. Η διάταξη, λοιπόν, προβλέπει μετάφραση στην ελληνική γλώσσα του πιστοποιητικού, δεν περιλαμβάνει λοιπά στοιχεία και προϋποθέσεις που ορίζονται στην αντίστοιχη διάταξη του άρθρου 16 της απόφασης – πλαίσιο, π.χ. δεν γίνεται αναφορά στο υπόδειγμα που περιέρχεται στο παράδειγμα. Επίσης, δεν γίνεται αναφορά στο ζήτημα της αναστολής εκτέλεσης της απόφασης για όσο διάστημα απαιτείται η μετάφραση της, παράγραφος 2 άρθρο 16 απόφαση – πλαίσιο.
Για να μην τρώω άλλο χρόνο με το μέρος 2, πάμε στο μέρος 3, που, εξαρχής, σας είπα ότι είναι το άκρον άωτον της κακής νομοθέτησης κι εκεί, σ’ ένα πάρα πολύ κακογραμμένο κείμενο, προσπαθούμε να περάσουμε διατάξεις οι οποίες, πραγματικά, θα χαρώ πάρα πολύ να μας πείτε ότι λύνουν προβλήματα και δεν δημιουργούν περισσότερα.
Άρθρο 24. Τροποποιήσεις του ν. 3663/2008. Είναι τροποποιήσεις που αφορούν την Ευρωπαϊκή Μονάδα Δικαστικής Συνεργασίας, την Eurojust. Έρχεται, λέτε, να ενισχύσει τον ρόλο και το έργο του εισαγγελικού λειτουργού εθνικού μέλους με τον ορισμό, με διάταγμα, αναπληρωτή και βοηθού, που εκδίδεται κατόπιν πρότασης των Υπουργών Δικαιοσύνης και Εξωτερικών, ύστερα από απόφαση του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου. Να τα ξαναπούμε άλλη μια φορά. Όπως και στις κρίσεις των ανωτάτων δικαστικών λειτουργών, η εκτελεστική εξουσία έχει βάλει εδώ και πάλι το χεράκι της. Άλλωστε, αυτό το νιώσαμε σε όλο το μεγαλείο, σε όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησής σας. Παρόλα αυτά, εγώ επιμένω να το λέω διότι είναι καλό, υπάρχει κάποια ελπίδα κάποια στιγμή να βελτιωθούμε, να μη ξεχνάμε τα κακώς κείμενα.
Το ερώτημα λοιπόν είναι:
Παράγραφος 1. Γιατί ο αναπληρωτής, τουλάχιστον, του εθνικού μέλους πρέπει να είναι οπωσδήποτε νεότερος κατά αρχαιότητα; Είναι αναπληρωτής, δεν είναι βοηθός!
Παράγραφος 2. Η θητεία του εθνικού μέλους, του αναπληρωτή και βοηθού, ορίζεται τετραετής με δυνατότητα ισόχρονων ανανεώσεων με την ίδια διαδικασία. Θα ήθελα να παρατηρήσω ότι η διατύπωση αυτή παραπέμπει τελικά σε μονιμοποίηση της αρχικής επιλογής. Δηλαδή, τι λέει η διάταξη; Ότι μπορούμε να παρατείνουμε διαρκώς τη θητεία αυτών των ανθρώπων. Άρα, χωρίζουμε τους Εισαγγελείς σε δύο κατηγορίες: Τους εκλεκτούς, οι οποίοι μπορούν συνεχώς να ανανεώνουν την παραμονή τους και σ’ αυτούς, οι οποίοι θα κάνουν την όποια εργασία υπάρχει, με μεγάλο φόρτο, θα έλεγα, χωρίς να τους δίνεται ποτέ η δυνατότητα συμμετοχής σε τέτοια όργανα. Γιατί να μην αποκτούν περισσότεροι την απαραίτητη εξειδίκευση; Γιατί να μην υπάρχουν θητείες;
Επιπλέον, αδυνατούμε να κατανοήσουμε γιατί στις νέες αυξημένες θέσεις εθνικού μέλους και αναπληρωτών θα πρέπει να υπηρετούν μόνο εισαγγελικοί λειτουργοί. Σήμερα, στο ισχύον δίκαιο, προβλέπεται η δυνατότητα να οριστεί Δικαστής στη θέση αυτή. Με το άρθρο αυτό, η θέση, πλέον, επιφυλάσσεται μόνο σε Εισαγγελείς. Γιατί αυτή η αλλαγή; Υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι ή πρόκειται για μια ακόμη παραχώρηση του Υπουργείου στον Αναπληρωτή Υπουργό και τέως Εισαγγελέα;
Άρθρο 25. Διατάξεις που αφορούν την ποινική δικαιοσύνη. Εδώ, λοιπόν, τι μας λέτε; Ότι, σύμφωνα με την Αιτιολογική Έκθεση, με την προτεινόμενη ρύθμιση ενσωματώνεται στη νομοθεσία η ορθή ερμηνεία κι εφαρμογή από τη νομολογία των διατάξεων αναφορικά με το επιτρεπτό ή μη άσκησης αναίρεσης από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κατά βουλευμάτων, με τα οποία τα αρμόδια δικαστικά συμβούλια αποφαίνονται αμετακλήτως, σύμφωνα με την ειδική ρύθμιση. Παρόλα τα καλά λόγια της Αιτιολογικής Έκθεσης, θα ήθελα να κάνω την εξής παρατήρηση: Αναγορεύετε, ουσιαστικά, τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου σε παντοδύναμο κριτή των πάντων και εγκαθιδρύετε, επιτρέψτε μου, τέταρτο βαθμό δικαιοδοσίας; Όταν λέτε ότι μπορεί να ζητήσει την αναίρεση οποιουδήποτε βουλεύματος, ακόμη κι εκείνων με τα οποία τα Συμβούλια Πλημμελειοδικών και Εφετών αποφαίνονται αμετάκλητα, τι ακριβώς εννοείτε; Ότι εμπιστεύεστε σ’ ένα μονοπρόσωπο όργανο της δικαιοσύνης, έστω κι εάν είναι στον υψηλότερο βαθμό, την άσκηση αναίρεσης αμετάκλητου βουλεύματος δικαστικού συμβουλίου; Δηλαδή, ουσιαστικά, αποψιλώνετε από ισχύ συλλογικό όργανο της δικαιοσύνης και εμπιστεύεστε ένα μονοπρόσωπο όργανο όσο ψηλά κι εάν βρίσκεται; Δεν παύει να είναι μονοπρόσωπο, κ. Υπουργέ! Ποιον θα πείσετε νομίζετε για την αγαθή σας πρόθεση;
Παράγραφος 2. Τροποποιείται το άρθρο 3 παράγραφος 2 για την άρση απορρήτου των τηλεπικοινωνιών. Μ’ αυτή την διάταξη, η αρμοδιότητα για την άρση του απορρήτου, για λόγους εθνικής ασφάλειας, ανατίθεται στους εισαγγελικούς λειτουργούς, οι οποίοι, μετά από απόφαση του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου, αποσπώνται με πλήρη αποκλειστική απασχόληση στη Διεύθυνση Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ., όσο και στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών. Πρώτη παρατήρηση: Πόσο διάστημα θα διαρκεί η απόσπαση των συγκεκριμένων εισαγγελικών λειτουργών, είτε του Εισαγγελέα Εφετών είτε του Αντεισαγγελέα Εφετών, που δεν αμφιβάλλει κανείς ότι πραγματικά διαθέτουν άριστη υπηρεσιακή εμπειρία; Προβλέπεται κάποιο ανώτατο χρονικό διάστημα; Υπάρχουν θητείες ή είναι εκεί εσαεί;
Το σημαντικότερο, όμως, θεωρούμε πως δεν υπάρχει λόγος να μεταφερθεί η αρμοδιότητα έγκρισης της άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών από τον Εισαγγελέα Εφετών στους Εισαγγελείς που υπηρετούν αποσπασμένοι στην Ε.Υ.Π. Από θέση αρχής πιστεύουμε ότι ο έλεγχος πρέπει να παραμείνει στην Εισαγγελία. Δεν αμφισβητούμε την ακεραιότητα των αποσπασμένων Εισαγγελέων, αλλά οργανικά διατυπώνουμε μια επιφύλαξη τόσο η αίτηση όσο και η έγκριση άρσης απορρήτου να γίνονται εντός της Αρχής που τις ζητάει.
Παράγραφος 5. Με τη λακωνική διατύπωση της παραγράφου 5, φαίνεται ότι επιβραβεύετε την Εισαγγελέα Διαφθοράς για το τόσο αρεστό, στην κυβέρνηση, έργο της, γιατί της δίνετε τη δυνατότητα να αποσπά, κατ’ εξαίρεση των διατάξεων περί κινητικότητας δημοσίων υπαλλήλων, όποιον υπάλληλο επιθυμεί η ίδια ή επιθυμείτε εσείς στο γραφείο της. Εδώ, επειδή υπάρχει ένα προηγούμενο με τις δικονομικές ακροβασίες στην υπόθεση της Novartis, με την προφανή παραβίαση του νόμου περί ευθύνης Υπουργών, με τη μεγάλη καθυστέρηση στη διαβίβαση του φακέλου της Βουλής, ποια προβλήματα, είναι η ερώτηση, έρχεται σήμερα να λύσει το καθεστώς της κινητικότητας; Δεν μπορεί να λειτουργήσει η υπηρεσία; Δεν αναφέρεται τίποτα απολύτως στην Αιτιολογική Έκθεση και σ’ εμάς δεν αφήνετε καμία δυνατότητα από το να δυσπιστούμε για τα κίνητρά σας. Αλλά, ακόμη κι εάν δεν είναι έτσι, μια κυβέρνηση που ο Πρωθυπουργός έσπευσε να πάρει ως Προϊσταμένη του Νομικού του Γραφείου την πρώην Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, η οποία, εάν θυμόμαστε, από την προηγούμενη ιδιότητά της, εξαπέλυε διαταγές και συστάσεις προς τους εν ενεργεία Δικαστές, θεωρούμε ότι μ’ αυτή την διάταξη δεν μπορείτε να μας πείσετε ότι εμφορείστε από δημοκρατική ευαισθησία.
Άρθρο 26. Εδώ, λοιπόν, εισάγεται μια ακόμη παρέκκλιση από τις διατάξεις της κινητικότητας στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών, όπου όλοι θέλουμε την δομική της ενίσχυση, όχι, όμως, με μετακινήσεις και αποσπάσεις κατά παρέκκλιση, αλλά με συστηματική αναμόρφωση. Το Υπουργείο σας έχει στα χέρια του ολοκληρωμένο σχέδιο για τον εκσυγχρονισμό της Σχολής ήδη από το 2013. Γιατί δεν συζητούμε αυτή την ανάγκη και αναλωνόμαστε σε διοικητικές διευθετήσεις;
Τέλος, θα παραλείψω το άρθρο 27, που όποιος το διαβάσει δεν μπορεί να καταλάβει τι θέλει να πει, διότι ο τρόπος με τον οποίο νομοθετούμε είναι ακαταλαβίστικός για τον πολίτη και για εμάς, εξαιρετικά κουραστικός, διότι πρέπει να ανατρέχεις διαρκώς σε κείμενα. Σας διαβάζω κάτι το οποίο είναι μνημείο «από την υποπερίπτωση ββ της περίπτωσης α της παραγράφου 3 του άρθρου 35 του ν.4509/2017 διαγράφεται η φράση του συνολικού αριθμού οργανικών θέσεων του κλάδου αυτών οριζόμενο σε 6». Όποιος κατάλαβε να έρθει να το πει και σε εμένα. Κύριε Υπουργέ κάποια στιγμή πρέπει ο Έλληνας πολίτης όταν διαβάζει ένα νομοθέτημα να καταλαβαίνει τι του γίνεται. Να μην θέλει μετάφραση από τα σανσκριτικά.
Άρθρο 29. Εδώ κύριε Υπουργέ για να διευκολύνω πρέπει να έχει γίνει κάποιο λάθος στην διατύπωση της διάταξης της παραγράφου 1, γιατί άλλη παράγραφο έχει το προς αλλαγή κείμενο και άλλη αναφέρετε εσείς στο σχέδιο νόμου. Θα σας δώσω τις παρατηρήσεις μας γραπτώς λόγω περιορισμένου χρόνου.
Εμείς υποστηρίζουμε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στο πεδίο της διοικητικής δικαιοσύνης, την λειτουργία της πιλοτικής διοίκησης, τον διαρκή εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας. Η λύση δεν μπορεί να είναι η συνεχής αύξηση των θέσεων των δικαστών. Προφανώς, εάν χρειαστεί να το κάνουμε, υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση, το γνωρίζουμε και στη συνταξιοδοτικές υποθέσεις και γενικά νομίζουμε ότι πρέπει σε αυτό εδώ το κομμάτι να βρεθεί μία λύση γιατί ο κόσμος υποφέρει.
Δεν μιλώ για την ηλεκτρονική επιτήρηση, θα σας πω μόνο για την παράγραφο 3 του άρθρου 30. Προσπαθήσατε να δώσετε μία ερμηνεία, εγώ θα σας πω ότι σε μία εποχή που η Τουρκία κρατά δύο στρατιωτικούς μας και απειλεί πάνω σε αυτούς να παίξει ένα επικίνδυνο διπλωματικό παιχνίδι, έρχεστε εσείς και επιλέγετε την αυστηροποίηση της κράτησης. Απαγορεύετε λέει την άδεια αποφυλάκισης σε όλες τις περιπτώσεις που εκκρεμεί αίτημα έκδοσης σε τρίτη χώρα. Άρα, μέσα σε αυτές είναι και η Τουρκία, χωρίς άλλη κρίση ή αξιολόγηση. Απλώς επειδή το καθεστώς Ερντογάν ζητά την έκδοση ενός αιτούντος ασύλου, ενός Κούρδου. Γιατί αυτή η επιλογή; Έχουν λιγότερα δικαιώματα όσοι καταζητούνται από την Τουρκία ή άλλες τρίτες χώρες, συνήθως μη ασφαλείς. Δεν είναι λίγο ύποπτος ο χρόνος που εισάγεται αυτή η διάταξη; Γιατί κρίνεται προβληματική η μέχρι σήμερα πρακτική; Δεν κρατούνται όσοι έπρεπε να κρατηθούν; Τι αλλάζει σήμερα και τελικά τι έχουμε συμφωνήσει με την Τουρκία στο θέμα αυτό;
Φυσικά, η παράγραφος 4, πάλι αποσπάσεις κατά παρέκκλιση, γιατί σήμερα υπηρετούν κάποιοι στις φυλακές και αύριο δεν ξέρουμε που μπορεί να βρεθούν, συνηθισμένα πράγματα.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΥΡΙΓΟΣ (Προεδρεύων των Επιτροπών): Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΝΤΟΝΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Από την μόλις κατελθούσα από το βήμα την κυρία Κεφαλίδου αυτό το οποίο διευκρίνισα προηγουμένως στην κυρία Βούλτεψη, δεν έχει καμία σχέση η διάταξη σχετικά με την μη παροχής άδειας με αυτό που ανέφερε, διότι με τους Τούρκους αξιωματικούς, οι οποίοι έχουν ζητήσει άσυλο και γίνονται όλες οι διαδικασίες και έχουν απορριφθεί οι αιτήσεις, που έχει καταθέσει η εισαγγελία της Κωνσταντινουπόλεως για την έκδοσή τους. Ουδεμία σχέση έχει αυτή η διάταξη. Εδώ το λέει σαφώς ότι πρέπει να έχουν καταδικαστεί στην Ελλάδα και συγχρόνως να έχει αποφασίσει ελληνικό δικαστήριο να κάνει δεκτό το αίτημα της έκδοσης άλλου κράτους. Είναι αυτή η περίπτωση;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ πολύ, όταν συζητάμε για νομοθετικά κείμενα, τα οποία είναι σαφή, μπορεί να διαφωνούμε, το δέχομαι, αλλά μη βάζουμε στο μυαλό μας και μην προτάσσουμε άλλες καταστάσεις που δεν έχουν καμία σχέση. Εδώ μιλάμε για καταδικασθέντες, για κακουργήματα. Ελπίζω η παρέμβασή μου αυτή να λειτουργήσει λίγο εκτονωτικά σε παρόμοιου τύπου τοποθετήσεις. Δεν είναι δυνατόν να βάζουμε στο νου μας και να τα λέμε και από του βήματος πράγματα τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την ρύθμιση την οποία εισηγούμαστε.
ΧΑΡΑ ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ (Ειδική Αγορήτριας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ): Κύριε Υπουργέ, αυτό ας είναι ένας προβληματισμός, όταν οι συνάδελφοι επανέρχονται, εάν δεν το κατανοούμε εμείς φανταστείτε τι γίνεται με τον κόσμο που μας ακούει.
Δεν μπορούμε να συζητάμε για ισότητα ανδρών και γυναικών και ο κ. Κοντονής να θεωρεί ότι μπορεί να επιπλήττει από καθέδρας τον κάθε έναν από εμάς, ειδικά μια γυναίκα Βουλευτή, όταν του λέει ότι ναι έχει μία διάταξη που δεν την καταλαβαίνει. Δεν κατάλαβα κύριε Κοντονή μας κάνετε μάθημα από καθέδρας;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΝΤΟΝΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Κυρία Κεφαλίδου, την καταλαβαίνετε πάρα πολύ καλά την διάταξη, αλλά θέλετε να κάνετε φτηνή αντιπολίτευση.
ΧΑΡΑ ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ (Ειδική Αγορήτριας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ): Έχω δικαίωμα σε ερωτήσεις, έχω δικαίωμα να ζητώ νομοθετική ρύθμιση που δεν θα αφήνει ασάφειες.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΝΤΟΝΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων): Η διάταξη είναι απολύτως σαφής, αλλά εσείς θέλετε να κάνετε φτηνή αντιπολίτευση σε κάτι που είναι σαφές. Να διαβάζετε καλύτερα.
ΧΑΡΑ ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ (Ειδική Αγορήτριας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ): Δεν θα σας επιστρέψω τους χαρακτηρισμούς, γιατί ποιος είναι φτηνός ή όχι είναι στην κρίση του κόσμου που παρακολουθεί”.