“Κύριε Πρόεδρε, μετά την ομιλία του πρώην Υπουργού Παιδείας κ. Φίλη, τα ερωτηματικά είναι πολύ περισσότερα από τις απαντήσεις που έχουν δοθεί μέχρι σήμερα. Προσπαθώ ανατρέχοντας στο Νόμο, να καταλάβω το θέμα το οποίο μπαίνει σήμερα. Νομίζω ότι μας έχει αιφνιδιάσει όλους, για την αναγνώριση τίτλων από ιδιωτικά πανεπιστήμια. Το άρθρο 19 λέει ότι οι τίτλοι σπουδών Ανώτατης Εκπαίδευσης διεθνών οργανισμών, στους οποίους μετέχει η Ελληνική Δημοκρατία, είναι ισότιμοι με τους τίτλους σπουδών των ελληνικών δημόσιων Ανώτατων Εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, χωρίς να απαιτείται η έκδοση Πράξης Αναγνώρισης, στις λοιπές διατάξεις.
Αυτή η ‘φάμπρικα’ των λοιπών διατάξεων, είναι μια ιστορία που έχει εκθέσει το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του. Ό,τι δεν ξέρουμε πού να το βάλουμε ή ό,τι θέλουμε να το βάλουμε για να περάσει νύχτα, μπαίνει εκεί!
Με φοβίζει περισσότερο η προχειρότητα και η βιασύνη με την οποία φέρνετε ένα νομοσχέδιο, που και εσείς, αλλά και η αίθουσα εδώ, θεωρεί εμβληματικό. Και όχι μόνο θεωρεί εμβληματικό, θεωρεί ότι είναι οδηγός για το πώς θα πορευθούμε στις ανωτατοποιήσεις των Τ.Ε.Ι., γιατί όντως είναι μια αδήριτη ανάγκη. Πολύ ωραίο και κατανοητό το σκεπτικό, όμως ο τρόπος, η μεθοδολογία και τα βήματα έχουν πάρα πολύ μεγάλη σημασία.
Δεν είναι κάτι που γίνεται εν κενώ. Θέλει προγραμματισμό, σύνδεση με την τοπική κοινωνία και τους αναπτυξιακούς στόχους των Περιφερειών. Με ποια στόχευση γίνεται όλο αυτό; Με τι οικονομικό αντίκτυπο; Και τελικά επιτυγχάνεται ο στόχος να έχουμε πτυχία με αντίκρισμα στην αγορά; Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, ιδιαίτερα όταν αυτό το νομοσχέδιο είναι ο οδηγός, ο ‘πιλότος’ που θα προδιαγράψει την πορεία των υπολοίπων κινήσεων του Υπουργείου. Για αυτό, αν μη τι άλλο, περιμένει κανείς να υπάρχει χρόνος, να υπάρχει σοβαρή αντιμετώπιση, να υπάρχει εξαντλητικός διάλογος. Τι έχουμε δει μέχρι σήμερα; Παραμονή Καθαρής Δευτέρας, να συμπτύσσονται διαδικασίες και να θέλουμε με fast-track τρόπο να περάσουμε το Νομοσχέδιο. Οι φορείς ήταν 23. Στην εκπαίδευση όμως τα θέματα είναι ποιοτικά, δεν είναι ποσοτικά.
Βλέπετε πόσα θέματα ανακύπτουν σήμερα; Επιτρέψτε μου να σας πω μια μικρή πικρή εμπειρία που έχω από το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, στην ιδιαίτερη πατρίδα μου τη Δράμα. Σε μια σύσκεψη φορέων της Περιφέρειάς μας για τις διαδικασίες που γίνονται για την συγχώνευση, αναβάθμιση όπως θέλετε πείτε το, του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου. Εκεί, λοιπόν, θα ήθελα να σας το πω γιατί έχει σημασία να καταλάβουμε λίγο το πώς κινούμαστε, αιφνιδιαζόμενοι οι φορείς της τοπικής κοινωνίας, μαθαίνουμε ότι υπάρχει σε εξέλιξη μία συζήτηση στο Υπουργείο Παιδείας, από το οποίο απουσιάζουν οι Βουλευτές της αντιπολίτευσης. Η συζήτηση αυτή γινόταν μόνο με τους Βουλευτές ΣΥ.ΡΙΖ.Α., όπου βγήκαν μάλιστα και ανακοινώσεις. Προσωπικά διάβασα την ανακοίνωση του συναδέλφου Βουλευτή Δράμας κ. Καραγιαννίδη, όπου έλεγε ότι έγινε συνάντηση των Πρυτανικών φορέων, παραγωγικών φορέων στο Υπουργείο με εσάς, για να συζητηθούν τα θέματα του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου και το πώς θα εξελιχθεί.
Αυτό είναι μια συζήτηση που δεν αφορά την υπόλοιπη κοινωνία; Δεν αφορά τους Βουλευτές των υπολοίπων κομμάτων; Έχω πραγματικά πολύ μεγάλο προβληματισμό, κ. Υπουργέ και θα πω δύο λόγια για το νομοσχέδιο. Υπάρχουν θέματα που θέλουν σοβαρή αντιμετώπιση, θέλουν πολύ μεγάλη προσοχή, θέλουμε πραγματικά να σκύψει το Υπουργείο και να δώσει λύσεις. Ξεκινώ με το άρθρο 2: συγχωνεύσεις τμημάτων. Ό,τι θέλεις να συγχωνεύσεις, δεν πρέπει να το απαξιώσεις κιόλας και ό,τι είναι συνδεδεμένο με την αναπτυξιακή προοπτική ενός τόπου και έχει δώσει μέχρι τώρα δείγματα γραφής, έχει δώσει καρπούς, αυτό θα πρέπει να το ενισχύσεις.
Παίρνω αφορμή από το Τμήμα Κλωστοϋφαντουργίας Μηχανικών, το οποίο πραγματικά είναι συνδεδεμένο με την εθνική οικονομία και σας λέω ότι αντίστοιχο παράδειγμα έχουμε στη Δράμα, με το Τμήμα Οινολογίας, το οποίο καρκινοβατεί και η πορεία του είναι προδιαγεγραμμένη από το Υπουργείο σας. Είναι ένα Τμήμα συνδεδεμένο με την αναπτυξιακή πορεία του τόπου μας, έχουμε εξαιρετικά οινοποιεία. Το Τμήμα έχει έναν διδάσκοντα, ίσως και κανέναν μετά τις τελευταίες αλλαγές που έχουν γίνει. Πηγαίνω στα άρθρα 3 και 4: Όργανα Διοίκησης, κ. Υπουργέ, εσείς ειδικά πιστεύω ότι δεν έχετε καμία ανάγκη από περισσότερες εξουσίες. Επομένως, το ερώτημα είναι γιατί η Διοικούσα Επιτροπή που την ορίζει ο Υπουργός να μην υπάρχει δημοκρατικά εκλεγμένη ανεξάρτητη Σύγκλητος, που θα προκύψει από εκλογές; Γιατί το προσωπικό και η όλη διαδικασία που γίνεται για τον έλεγχο των δικαιολογητικών των καθηγητών, που είναι προς κρίση, να διενεργείται από Επιτροπή που διορίζεται από εσάς και όχι από το ίδιο το Ίδρυμα; Γιατί δεν δίνουμε στα Πανεπιστήμια το χώρο που χρειάζονται να κάνουν τις αξιολογήσεις, πολύ καλύτερα από ό,τι μια Επιτροπή την οποία θα συστήσετε εσείς;
Άρθρο 5. Ερώτημα: είναι δυνατόν οι φοιτητές που σήμερα φοιτούν στα δυο Τ.Ε.Ι., στο Τ.Ε.Ι. Αθήνας και στο Τ.Ε.Ι. Πειραιά, προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί να λάβουν τίτλο σπουδών από Ιδρύματα τα οποία εσείς θα καταργήσετε;
Τι θα γίνει λοιπόν με όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχουν επενδύσει, έχουν προσπαθήσει, οι οικογένειές τους έχουν καταξοδευτεί σε μια Ελλάδα καθημαγμένη, για να μπορέσουν τα παιδιά τους να αποκτήσουν έναν τίτλο που να έχει αξία στην αγορά; Είναι λάθος! Φτιάχνουμε κάτι καινούργιο με στρεβλώσεις. Δημιουργούμε θύματα και σε αυτήν τη λογική των στρεβλώσεων, βάζω και το ζήτημα των μαθητών των ΕΠΑΛ, στους οποίους λέτε ότι θα μειωθούν οι θέσεις των ΕΠΑΛ και δεν ξέρω τι σκοπεύετε να κάνετε. Γιατί εδώ δείχνετε ότι έχετε παντελή έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού. Τι θα γίνει με τους μαθητές των ΕΠΑΛ, τους οποίους τελικά, αποκλείετε από το να μπορούν να φοιτήσουν στην Αττική. Προκύπτουν δύο πράγματα και είναι διαζευκτικά:
Είτε ο σχεδιασμός σας για την πανεπιστημιοποίηση των Α.Τ.Ε.Ι. εξαντλείται στην Αττική, οπότε για ποιο στρατηγικό σχεδιασμό μας λέτε; Μάλλον, κάτι άλλο υποκρύπτει: ψηφοθηρική εξυπηρέτηση φίλων ακαδημαϊκών και μελλοντικών φοιτητών της Αθήνας, που μην ξεχνάτε ότι είναι και η μισή Ελλάδα. Αυτό είναι το ένα είτε, η πανεπιστημιοποίηση των Α.Τ.Ε.Ι. των Αθηνών και Πειραιά, όντως λειτουργεί ως πιλότος για την αντίστοιχη προσπάθεια που θα γίνει στην Περιφέρεια και σε αυτή την περίπτωση, βγείτε και πείτε στον κόσμο των ΕΠΑΛ και στις οικογένειές τους ότι οι απόφοιτοί του δεν θα έχουν καμιά προοπτική, εκτός κι εάν υπονοείτε ότι όλα αυτά τα παιδιά θα τσουβαλιαστούν στα τμήματα 2ετους φοίτησης που θα δημιουργήσετε. Οι επιλογές σας είναι στην κρίση των πολιτών. Αλλά βγείτε και πείτε το καθαρά, όχι να λέτε ότι οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ θα μπορούν να πάνε στα Τ.Ε.Ι. της Περιφέρειας.
Σχετικά με τα επαγγελματικά δικαιώματα, έγινε άλλη μία εξαγγελία κενό γράμμα. Κατηγορούσατε τις προηγούμενες κυβερνήσεις, ότι δεν έκαναν τίποτε. Εγώ να κάνω την αυτοκριτική μου και να πω ότι είχαμε πάρα πολλά κενά, αλλά πείτε μου τι κάνετε εσείς στο παρόν σχέδιο νόμου; Δεν λέτε κουβέντα, για τις στρατιές πτυχιούχων χωρίς αντίκρισμα. Βάζετε πηχυαίους τίτλους σε θέματα που χρονίζουν και σίγουρα θέλουν πολιτική βούληση, σίγουρα θέλουν συναινέσεις, αποφάσεις για να λυθούν και μένουμε μόνο στην περιγραφή προβλήματος χωρίς καμία λύση. Είναι γνωστή η εργαλειοποίηση των μεγάλων ζητημάτων που κάνετε. Κάντε μια πρόταση για να μπορέσουμε να τη συζητήσουμε. Τουλάχιστον, προβλέψτε την αναγραφή της κατεύθυνσης στα πτυχία των παιδιών.
Όσον αφορά στα προγράμματα σπουδών, είναι πολύ σημαντική η πιστοποίηση και είναι ζήτημα το οποίο πρέπει να δούμε με σοβαρότητα, γιατί είναι εξαιρετικά σημαντικό.
Στο άρθρο 13, δεν υπάρχει καμία εξήγηση για τον τρόπο με τον οποίο προσπαθείτε να συγχωνεύσετε ή να μετακινήσετε τμήματα. Δεν μπορώ να καταλάβω την επιστημονική σκοπιμότητα αυτής της διάταξης και πάλι. Με αφορμή το Τμήμα Αρχιτεκτονικής Τοπίου στο Τ.Ε.Ι. Δράμας, που είναι αυτή τη στιγμή ενταγμένο στη Σχολή Τεχνολογίας, Γεωπονίας και εσείς το μετακινείτε στη Σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών, που είναι άσχετο αντικείμενο. Θα σας παρακαλούσα παρά πολύ, να ρίξετε μια ματιά στο υπόμνημα που έδωσε το ΓΕΩΤ.Ε.Ε., γιατί φαίνεται η ένταξη αυτή να γίνεται μόνο για συνδικαλιστικούς λόγους. Δεν εξυπηρετεί τίποτε και κανέναν. Είναι κρίμα ένα τόσο μεγαλεπήβολο και εμβληματικό νομοσχέδιο, όπως το διακηρύσσετε, να χάνεται σε τόσο στενά και συντεχνιακά πλαίσια.
Οι μεταγραφές φοιτητών είναι ένα θέμα που έχει προβληματίσει το σύνολο της ελληνικής οικογένειας. Μετά τα νέα δεδομένα της 10ετούς κρίσης, υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα με τα παιδιά, που πολλές φορές αναγκάζονται να σταματήσουν τις σπουδές τους. Δεν θέλω να επεκταθώ, γιατί έχουν ειπωθεί τα πάντα. Σαφώς, πρέπει να δοθεί προσοχή στις μονογονεϊκές οικογένειες και στις οικογένειες των παιδιών που δεν έχουν καθόλου γονείς. Υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα ένδειας. Για λόγους ισονομίας θα έλεγα να προβλέψουμε και για τις οικογένειες με απόλυτη ένδεια, που υπάρχει ένα παιδί μακριά από την εστία του.
Σχετικά με τις τελευταίες ρυθμίσεις, επειδή ο κ. Φωτάκης δεσμεύτηκε ότι θα είναι πιο αναλυτικός στην Ολομέλεια, θέλω να σας πω ότι όντως στο άρθρο 20 που υπάρχουν οι ρυθμίσεις, να υπάρξει συγκέντρωση όλων των ερευνητικών κέντρων και των ινστιτούτων. Η ερευνητική δραστηριότητα δηλαδή, να μην είναι διασπασμένη σε διάφορα Υπουργεία και υπηρεσίες. Όλο αυτό είναι ένα μεγάλο πισωγύρισμα. Είναι καλό να μπορέσει να υπάρξει μια ενιαία αρχή, ένα ενιαίο θεσμικό πλαίσιο.
Ένα θέμα που έχουμε θίξει πάρα πολλές φορές και το βλέπουμε να επαναλαμβάνεται είναι το εξής: Μην αποψιλώνετε την Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, στέλνοντας ανθρώπους με προσόντα, με διάθεση προσφοράς ξανά στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Εδώ το κάνετε στα ερευνητικά ιδρύματα. Εάν όντως πρέπει να βάλουμε βάσεις στην εκπαίδευση μας, θέλουμε στην Πρωτοβάθμια στη Δευτεροβάθμια ανθρώπους άξιους, με προσόντα. Μην συνεχίζετε αυτό το λάθος, που νομίζω ότι το βρίσκουμε συνέχεια μπροστά μας. Είναι σχεδόν εμμονικό, αυτό που κάνει η κυβέρνηση.
Κύριε Υπουργέ, όταν ανοίγετε την πόρτα και λέτε σε αυτούς τους ανθρώπους «είστε στην πρωτοβάθμια και στην δευτεροβάθμια και παρόλο που προσφέρετε στα παιδιά μας, σας δίνουμε τη δυνατότητα να πάτε στην τριτοβάθμια», εσείς τι πιστεύετε;
Η λογική είναι ότι πρέπει να ενισχυθούν η Πρωτοβάθμια και η Δευτεροβάθμια. Υπάρχει έτσι και αλλιώς, μεγάλη συγκέντρωση διδακτορικών τίτλων στη νέα γενιά. Αξιοποιήστε τους επιστήμονες, οι οποίοι φεύγουν σωρηδόν στο εξωτερικό. Βγάλτε προκήρυξη για νέες θέσεις. Γιατί να υπάρξει μετακίνηση από την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια; Αν υπάρχει ένδεια πτυχίων να το καταλάβω, αλλά εδώ δεν μπορούμε να απορροφήσουμε τα παιδιά και τους λέμε, η πόρτα του εξωτερικού είναι εκεί, φύγετε για να υπάρχει καλύτερη προοπτική. Τόσο απλά!”
Δείτε στο σχετικό βίντεο εδώ: