Στην τρίτη συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, τη Δευτέρα 26 Ιουνίου, μίλησε η Χαρά Κεφαλίδου, βουλευτής Δράμας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Ειδική Αγορήτρια του νομοσχεδίου που κατέθεσε το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.
H βουλευτής στην ομιλία της επισήμανε ότι: “Το νομοσχέδιο αυτό είναι και αποσπασματικό και πρόχειρο. Ανοίγει μεγάλα θέματα και μεγάλες εκκρεμότητες που αφορούν την αθλητική οικογένεια, όμως, υπάρχουν προτάσεις που θα κατατεθούν από τη μεριά μας και αυτός είναι και ο λόγος της όλης διαδικασίας που γίνεται εδώ”.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
“Θα ξεκινήσω με κάποιες γενικές παρατηρήσεις. Όντως γίνεται απόπειρα τακτοποίησης αναγκαίων ζητημάτων, όπως είναι οι άδειες εγκατάστασης και τέλεσης αγώνων. Υπάρχει μία επιλεκτική διευθέτηση θεμάτων, επιτρέψτε μου να σας πω, με το βλέμμα στραμμένο στις εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές, διότι εδώ ανοίγετε θέματα με ΑμΕΑ, με Special Olympics, με προπονητές, με ολυμπιονίκες, μας βάζετε στον πειρασμό.
Επίσης, είναι βιαστική και πρόχειρη η διατύπωση των διατάξεων που προκαλούν περισσότερα προβλήματα από αυτά που επιδιώκουν να λύσουν. Ένα τελευταίο, ως παρατήρηση γενική, θεωρούμε ότι είναι προς τη γενική κατεύθυνση η προσπάθεια για τις άδειες αθλητικών χώρων και διεξαγωγής αγώνων, ιδίως το γεγονός, ότι υπάρχει και η απαιτούμενη σύμφωνη γνώμη της οικείας ομοσπονδίας, αλλά και η ανάγκη άδειας για ανοικτούς δημόσιους κοινόχρηστους χώρους.
Περνάω στα άρθρα.
Άρθρο 1. ΕΠΟ και τι δεν έχει ακουστεί σε αυτήν την αίθουσα, όχι μόνο σήμερα, όσες φορές ανοίγει αυτό το θέμα. Είναι όμως γεγονός ότι όσο ο αθλητικός νόμος δεν έρχεται και αραχνιάζει στα συρτάρια ξεχασμένος, ενώ έχει μπει σε δημόσια διαβούλευση, αγνοείται η τύχη του από τότε, μας δίνετε κάθε φορά τη δυνατότητα να σας λέμε ότι όντως και αποσπασματικά είναι τα όσα έρχονται και χάνουμε και τη συνολική εικόνα. Δηλαδή, πραγματικά θέλουμε να μάθουμε τι ακριβώς σκέφτεται η Κυβέρνηση, ποια είναι η συνολική της θέση για το ποδόσφαιρο. Περιμένουμε να δούμε πού θα καταλήξετε.
Μέχρι τώρα βλέπουμε αποσπασματικές κινήσεις και ελπίζουμε ότι κάνετε να είναι συμφωνημένο με τη FIFA, κάπου να οδηγεί. Κατά τα άλλα, ότι ξεψηφίζετε σιγά – σιγά και με έναν ανεπαίσθητο και ειρηνικό τρόπο το νόμο Κοντονή, αυτό δε χρειάζεται να το κρύψουμε, φαίνεται κάθε φορά με αυτή τη σαλαμοποίηση που προσπαθείτε να κάνετε σε έναν νόμο που απ’ ότι φαίνεται, τον ανεβάσατε πάρα πολύ ψηλά, το νόμο Κοντονή. Δημιουργήσατε τότε πάρα πολύ θόρυβο και στην πραγματικότητα βλέπετε και εσείς ρεαλιστικά ότι δεν μπορεί να δώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα ούτε φυσικά και να σας δημιουργήσει τις ευνοϊκές προϋποθέσεις που περιμένατε.
Άρθρο 2. Αθλητική Ομοσπονδία Νεφροπαθών και Μεταμοσχευμένων σε σχέση με τη χορήγηση ειδικής αθλητικής αναγνώρισης. Προφανώς και δεν είμαστε αντίθετοι, συμφωνούμε, όμως, δεν γίνεται να μη σχολιάσουμε το γεγονός ότι για πρώτη φορά με νόμο θα χορηγηθεί αθλητική αναγνώριση σε Ομοσπονδία. Να εκφράσουμε και την ανάγκη ολοκλήρωσης αυτής της πρωτοβουλίας, γιατί το άρθρο είναι και βιαστικό, είναι και πρόχειρο. Δηλαδή, έχουμε ορισμένα ερωτήματα, τι γίνεται μετά; Θα ελέγχονται οι προϋποθέσεις; Πώς το έχετε σχεδιάσει; Ακούγοντας και έμπειρους ανθρώπους της αθλητικής οικογένειας, όπως ήταν ο κ. Κολυμπάδης το πρωί, μας είπε ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι η αναγνώριση Ομοσπονδίας με νόμο δημιουργεί πρόβλημα για την περίπτωση ανάκλησης. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας το εξηγήσετε και να μας πείτε πώς θα το αντιμετωπίσετε. Θα γίνεται άρση δηλαδή, όπως και στις άλλες Ομοσπονδίες; Γιατί να μη τροποποιηθεί το άρθρο και αυτή είναι η πρότασή μας, με τις εξαιρέσεις των απαιτούμενων σωματείων για την αναγνώριση της Ομοσπονδίας αυτής;
Άρθρο 3. Εδώ νομίζω ότι όσα λιγότερα λέμε, τόσο καλύτερα. Έχει καταντήσει ιλαροτραγωδία το θέμα της κάρτας φιλάθλου. Εγώ απλά να σας θυμίσω τι έλεγε ο κ. Κοντονής το 2015 και τι έλεγε και για τις παρατάσεις. Εγώ θα σας πω, πρέπει να τελειώνουμε, αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με εσάς, αυτό έχει να κάνει και με το πόσο το πολιτικό σύστημα τελικά έχει μια αξιοπιστία και ο κόσμος μπορεί να το εμπιστεύεται. Όχι άλλη κοροϊδία, φτάνει.
Άρθρα 4, 5, 6, 7 και 8. Σε αυτά τα άρθρα γίνεται μια προσπάθεια κατηγοριοποίησης και ταξινόμησης των αθλητικών εγκαταστάσεων και απλούστευσης των διαδικασιών για τη χορήγηση των αδειών λειτουργίας των αθλητικών εγκαταστάσεων. Αν και κάτι τέτοιο είναι αναγκαίο να υπάρξει, οι συγκεκριμένες διατάξεις θεωρούμε ότι είναι αποσπασματικές, δεν έχουν συγκεκριμένη στόχευση ούτε κατεύθυνση και μπορεί να μπερδέψουν τους ενδιαφερόμενους. Τεχνικά θεωρούμε ότι θα ήταν πιο κατανοητή η κατηγοριοποίηση μόνο με βάση το είδος, το μέγεθος και τη δυναμικότητά τους με μια ενιαία αντιμετώπιση και να απαιτούνται πρόσθετες προϋποθέσεις, ανάλογα με τη δραστηριότητα ή ανάλογα με την κατηγορία αγώνων που φιλοξενούν.
Θα σας θέσω ορισμένες ερωτήσεις προσπαθώντας να καταθέσω και τη δική μας πρόταση.
Ερώτηση 1η. Γιατί να υπάρχουν διαφορετικές διάρκειες ανάλογα με την κατηγορία; Κάθε χρόνο θα απαιτούνται έγγραφα και αυτό ξέρετε σημαίνει ότι θα μπαίνουν οι φορείς σε μια ατέλειωτη ταλαιπωρία και γραφειοκρατία.
2η ερώτηση. Η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα παίξει το ρόλο του χειριστή του εθνικού μητρώου κατηγοριοποιήσεων και αδειών καταλληλότητας των αθλητικών εγκαταστάσεων; Αυτό σας το ρωτώ, γιατί όλα τα έγγραφα φαίνεται ότι πρέπει να κοινοποιούνται στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και έτσι έρχομαι και στο κομμάτι της δικής μας πρότασης, που σας λέω ότι όντως πρέπει να υπάρξει ένα εθνικό μητρώο και πρέπει να αποσαφηνιστεί και η κατηγοριοποίηση, δηλαδή, οι Δήμοι για τα δημοτικά, οι Περιφέρειες για τα περιφερειακά -που σήμερα βάζετε τους Δήμους να κάνουν αυτή τη δουλειά- και η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού για τα εθνικά.
3η ερώτηση. Είναι θετικό ότι η Περιφέρεια εκδίδει άδεια καταλληλότητας και άδεια τέλεσης αγώνων. Υπάρχει όμως ένας έντονος προβληματισμός για την έγκαιρη μεταβίβαση αρχείων από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση στις Περιφέρειες, καθώς και για τα χρονικά διαστήματα που τίθενται για την έκδοση αποφάσεων κατάταξης των εγκαταστάσεων. Έχετε δώσει, μόλις δύο μήνες. Θεωρείτε ότι είναι ένας χρόνος που θα μπορέσουν όλα αυτά να τακτοποιηθούν;
4η ερώτηση. Μήπως δεν θα έπρεπε να μεταβάλλονται συνεχώς οι κατηγορίες; Κάθε χρόνο μπορεί να αλλάζουν τα πάντα, να αλλάζουν οι κατηγορίες, τι θα κάνετε; Η πρότασή μας είναι η εγκατάσταση να κατηγοριοποιείται με βάση τα τεχνικά της χαρακτηριστικά και όχι με βάση τη χρήση.
5η ερώτηση. Γιατί μια εγκατάσταση, αν έχει τις προδιαγραφές για ανώτερη κατηγορία, να παίρνει υποχρεωτικά μικρότερη; Αυτό είναι κάτι που θα το βρίσκετε συνέχεια μπροστά σας.
6η ερώτηση. Στις μικρές κατηγορίες όλα γίνονται με ενέργεια και απόφαση Δημάρχου, είναι ο ιδιοκτήτης, είναι ο ελέγχων, είναι ο ελεγχόμενος. Έχετε ένα θέμα ότι ο ελέγχων και ο ελεγχόμενος είναι ο ίδιος. Είναι ένα πρόβλημα.
7η ερώτηση. Ενώ ζητάτε άδεια και αναλύετε πολλές περιπτώσεις σε απλές κατηγορίες, τις ειδικές κατηγορίες, όπως είναι τα χιονοδρομικά κέντρα, τα κωπηλατικά κέντρα, τις προσπερνάτε με μεγάλη ευκολία. Επομένως, για ένα γηπεδάκι μπάσκετ σε έναν οικισμό της Δράμας των 150 κατοίκων απαιτείται άδεια για μόνιμη εγκατάσταση, ενώ για μια κατάσταση μόνιμης κωπηλασίας, που θα διεξάγονται και διεθνείς αγώνες δεν το ζητάτε αυτό. Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να απαιτείται άδεια.
8η ερώτηση. Ο δήμος τελικά θα πρέπει να παρακολουθεί συνεχώς τις μεταβολές στις κατηγορίες των πρωταθλημάτων. Πιστεύετε ότι αυτό δίνει λύση; Γλυτώνει από γραφειοκρατία; Απλοποιεί;
9η ερώτηση. Τι γίνεται όταν σε ένα δημοτικό αθλητικό συγκρότημα υπάρχουν έξι ή οκτώ διαφορετικές κατηγορίες, οι οποίες πιθανά και να μεταβάλλονται κάθε χρόνο. Η πρότασή μας είναι ότι όταν υπάρχουν αθλητικά συγκροτήματα με τέτοιες πολλαπλές δραστηριότητες να δίνεται άδεια από την ανώτερη επιτροπή, δηλαδή, από την Περιφέρεια.
10η ερώτηση. Μας έχετε μπερδέψει, γιατί στο άρθρο 5 παράγραφο 6 μιλάτε για εξειδίκευση όλων αυτών μέσω μιας Κοινής Υπουργικής Απόφασης και παρακάτω με τα υπόλοιπα άρθρα έρχεστε και τα εξειδικεύετε. Άρα ή θα υπάρχει η ΚΥΑ ή θα ακολουθήσουμε αυτό το οποίο νομοθετείτε στα επόμενα άρθρα.
Για τα άρθρα 9 και 10 έχουμε ήδη μιλήσει. Για το 10 έχουμε πει ότι είναι χαριστικές οι ρυθμίσεις.
Πάμε στο άρθρο 11, Special Olympics. Ανοίγετε ένα μεγάλο θέμα, το ανοίγετε όμως πρόχειρα και για τα Special Olympics, επειδή ακριβώς το συγκεκριμένο σωματείο δεν είναι αθλητικό, η ρύθμιση γίνεται αποκλειστικά για να μπορέσει να επιχορηγηθεί και το καταλαβαίνουμε. Αντί, λοιπόν, να ειπωθεί ότι θέλουμε να το επιχορηγήσουμε, εμείς μπαίνουμε στη διαδικασία και το βαφτίζουμε και αθλητικό σωματείο. Και στη συνέχεια τι θα κάνουμε;
Πιστέψτε με, θεωρούμε ότι εξομοιώνοντας τα Special Olympics με Αθλητικό Σωματείο, περιορίζεται τη δυνατότητα να κινηθούν ευρύτερα και πιο ευέλικτα στο σημαντικό κοινωνικό τους έργο. Εμείς θεωρούμε ότι το πιο απλό που μπορείτε να κάνετε, είναι να νομοθετήσετε λέγοντας ότι τα Special Olympics μπορούν να επιχορηγούνται για τις αθλητικές τους δραστηριότητες από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Ούτε Σωματείο, ούτε Ομοσπονδία.
Άρθρο 12, φυσικά και θέλουμε να αξιοποιηθούν όλοι οι Ολυμπιονίκες μας, θεωρούμε ότι η προσφοράς τους είναι ανεκτίμητη.
Άρθρο 13, πολύς λόγος έχει γίνει για το τι τελικά μπορείς να ορίσεις ως προπονητή.
Υπάρχουν ερωτήματα για το πώς ορίζεται ως προπονητής κάποιος που δεν είχε άδεια άσκησης επαγγέλματος; Κατά δήλωση του αθλητή; Πώς ένας αθλητής προπονείτε από έναν μη προπονητή, όταν τόσο το Σωματείο, όσο και η Ομοσπονδία υποχρεούνται να έχουν; Κι επιπλέον, εδώ πρωτοτυπείτε πάρα πολύ, είναι παγκόσμια αυτή η πρωτοτυπία, γιατί απονέμεται άδεια άσκησης επαγγέλματος, σας το είπα και χθες και μάλιστα κατηγορίας Α΄, όταν νομοθετικά δεν έχετε καν ρυθμίσει τις κατηγορίες. Στη συνέχεια, η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού δεν δίνει άδειες, αλλά βεβαιώνει ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την άσκηση του επαγγέλματος, για το οποίο ο ενδιαφερόμενος έχει κάνει αναγγελία.
Συνεπώς, όπως είναι διατυπωμένο, ίσως οδηγήσει και σε διαδικαστική εμπλοκή. Μια λύση θα ήταν αν απλός διαφοροποιούσατε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά που χρειάζονται. Εμείς έχουμε να σας καταθέσουμε μια πρόταση, δεν λέω ότι είναι «Η πρόταση», θεωρούμε όμως ότι ανοίγει ένα δρόμο στον προβληματισμό που εκφράστηκε απ’ όλους τους φορείς σήμερα.
Λέμε λοιπόν ό,τι σε πρόσωπα που καθ΄ όλο το ολυμπιακό έτος, από την 1η Γενάρη έως την 31 Δεκεμβρίου, ασκούσαν κατά αποκλειστικότητα το προπονητικό έργο σε αθλητές που κατέκτησαν ολυμπιακό μετάλλιο, σε ολυμπιακούς ή παρα-ολυμπιακούς αγώνες, τα οποία δεν διέθεταν άδεια άσκησης επαγγέλματος προπονητή, του κλάδου άθλησης των ανωτέρω αθλητών ή δεν είχαν πρόσβαση σε αναγγελία άσκησης επαγγέλματος προπονητή του κλάδου άθλησης των ανωτέρω αθλητών, να δίνετε τη δυνατότητα κατ’ εξαίρεση να προχωρήσουν σε αναγγελία άσκησης επαγγέλματος το αμέσως επόμενο έτος, το οποίο θα θεωρείται, θα λογίζεται δηλαδή, ότι έχει ισχύ από 1ης 1ου του ολυμπιακού έτους.
Για τα ανωτέρω, αποκλειστικά και μόνο στην περίπτωση των συγκεκριμένων προσώπων, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, αντί του διπλώματος Σχολής Προπονητών της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, μπορούν να υποβάλουν την απαιτούμενη βεβαίωση του ετήσιου αποκλειστικού προπονητικού έργου, που έτσι κι αλλιώς προσφέρουν σε αυτούς τους αθλητές. Και φυσικά, να υπάρχει ο χρονικός περιορισμός ότι η ανωτέρω ρύθμιση θα καταργηθεί, όπως είπατε πολύ καλά, μετά την πραγματοποίηση των χειμερινών ολυμπιακών αγώνων.
Εμείς θέτουμε την πρότασή μας στην σκέψη και στις δυνατότητες που έχει το επιτελείο του Υπουργού και το Υπουργείο και η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και κλείνοντας, για να μην τρώω περισσότερο χρόνο, ευελπιστούμε ότι οι προτάσεις που έχουμε καταθέσει είναι στη συλλογική του να δώσουμε διέξοδο σε ορισμένα άρθρα, ειδικά σε ό,τι αφορά στις αδειοδοτήσεις που είναι ουσιαστικά και κρίσιμα και περιμένουμε από τον κ. Υπουργό, για τις δικές του πρωτοβουλίες. Σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο τοποθετούμαστε στα άρθρα, αυτά θα τα πούμε και στην Ολομέλεια ”.
Δείτε το σχετικό βίντεο: