Συνέντευξη στην εφημερίδα “Μακεδονία της Κυριακής” και στο δημοσιογράφο Φίλιππο Δεργιαδέ, έδωσε την Κυριακή 25 Ιουνίου, η Βουλευτής Δράμας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Χαρά Κεφαλίδου για τη διαπραγμάτευση και την πορεία του πολιτικού χώρου.

Η βουλευτής Δράμας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης υποστηρίζει ότι η χώρα έμεινε μετεξεταστέα στην ίδια σκληρή πολιτική, διότι πήρε μεν το κλείσιμο της αξιολόγησης αλλά με μία κατάπτυστη και λεόντειο συμφωνία, που δεν αφήνει περιθώρια ανάπτυξης. Για την παράταξή της τονίζει ότι δεν αποτελεί πολιτικό συμπλήρωμα κανενός, σημειώνει πως θα ήθελε ένα συνέδριο με εκλεγμένους συνέδρους, το οποίο όμως επισημαίνει ότι είναι ένα βήμα προς τα εμπρός για την ενοποίηση του χώρου και δεν πρέπει να εγκλωβιστεί σε συζητήσεις γύρω από την τυποποίηση και τα οργανωτικά…

Κυρία Κεφαλίδου, η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι με τη συμφωνία έχει πετύχει έναν καθαρό διάδρομο για την έξοδο από τα μνημόνια και κατηγορεί την αντιπολίτευση ότι με τη στάση της υπονομεύει αυτό το στόχο. Πώς το σχολιάζετε;

“H κυβέρνηση το μόνο που πέτυχε με το κλείσιμο της αξιολόγησης είναι μία κατάπτυστη λεόντειο συμφωνία, όπου όλα τα μέρη γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι η υλοποίησή της δεν είναι εφικτή. Ταυτόχρονα κατάφερε την επιβολή των πιο σκληρών μέτρων για τους πολίτες. Πανηγυρίζει που πήραμε τη δόση του Ιουλίου, αλλά χάσαμε την ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ. Όσο για το χρέος -αυτό για το οποίο ψηφίστηκαν επώδυνα μέτρα, αυτό για το οποίο καθυστέρησε η αξιολόγηση έναν ολόκληρο χρόνο- απλά το ξέχασε. Το αριστερο-ακροδέξιο συνονθύλευμα που κυβερνά δεν χρειάζεται βοηθούς εκπλήρωσης, αυτοϋπονομεύεται μόνο του. Το σχολικό επαναστατικό παρελθόν του πρωθυπουργού τον κυνηγά. Άλλη μία φορά νόμισε ότι καθυστερώντας τη συμφωνία θα τη γλίτωνε και θα έπεφτε στα μαλακά. Αλλά εδώ δεν είναι το λύκειο της δεκαετίας του ’90. Και ο ίδιος δεν έχει το περιθώριο του ακαταλόγιστου ανηλίκου. Εδώ, όταν έρχεται η ώρα της αξιολόγησης, σε αφήνουν στην ίδια τάξη. Το κακό είναι ότι τη νοσηρά εφηβική αφέλεια του πρωθυπουργού την πληρώνει ακριβά η χώρα”.

Με δεδομένο ότι η αξιολόγηση έχει κλείσει και υπάρχει συμφωνία με τους δανειστές, τι αλλάζει για εσάς στην πολιτική αντιπαράθεση; Θα συνεχίζετε να ζητάτε εκλογές και σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ευθύνης; Να κάνει τι; Νέα διαπραγμάτευση;

“Το μνημόνιο 4 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι προϊόν μιας άθλιας διαπραγμάτευσης. Ο κ. Τσίπρας αποδέχτηκε χωρίς όρους κάθε απαίτηση των δανειστών και εκείνοι έκαναν τα στραβά μάτια για όσα δεν υλοποίησε, ώστε να μη χρειαστεί να ασχοληθούν μαζί μας στην παρούσα φάση. Αυτή η συγκυρία τελειώνει με τις γερμανικές εκλογές τον προσεχή Σεπτέμβριο. Μετά έρχονται τα σοβαρά. Ελληνική κυβέρνηση και ευρωπαίοι εταίροι, καθένας για τους δικούς του λόγους, τελείως διαφορετικούς, συμφώνησαν σε καλοκαίρι χωρίς αναταράξεις. Δεν θα κρατήσει για πάντα. Η περίοδος από τον περασμένο Ιανουάριο μέχρι το ερχόμενο φθινόπωρο ήταν η χρυσή ευκαιρία που έχασε η κυβέρνηση και μαζί της η χώρα. Μία κυβέρνηση που αποστρέφεται την ιδέα της υγιούς ανάπτυξης και επιχειρηματικότητας, στραγγαλίζει όποιες προϋποθέσεις για δουλειές και βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού μας, χρησιμοποιεί το χρόνο που μετρά αντίστροφα για τη χώρα για τη δημιουργία νέας διαπλοκής, καταργεί τη διάκριση των εξουσιών και χτίζει κομματικούς στρατούς αποτελεί τροχοπέδη για την ανόρθωση της χώρας. Όσο γρηγορότερα φύγει τόσο μικρότερη η καταστροφή για τον τόπο”.

Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν ότι η Δημοκρατική Συμπαράταξη και γενικά ο χώρος του κέντρου έχει κάνει τη στρατηγική επιλογή της σύμπλευσης με τη ΝΔ. Η αλήθεια ποια είναι; Ποιο κόμμα ταιριάζει περισσότερο με τη ΔΗΣΥ;

“Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κρίνουν εξ ιδίων. Επειδή είδαν την εξουσία ως πασαρέλα και διάλεξαν ως αναπόσπαστο αξεσουάρ της τους ΑΝΕΛ.
Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Στρατηγική μας επιλογή είναι η ανασύνταξη του χώρου του μεταρρυθμιστικού κέντρου και της σοσιαλδημοκρατίας. Δεν αποτελούμε πολιτικό συμπλήρωμα κανενός. Υπάρχει ευρύ ακροατήριο που η δυναμική του περιμένει, δεν βγαίνει στις πλατείες, δεν φωνάζει, αλλά πνίγεται από το πολιτικό παρόν. Αυτό το ακροατήριο είναι σκεπτόμενο, αγωνιά για το μέλλον της χώρας, πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις, στον εξορθολογισμό του κράτους και στην ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη έχει πρόγραμμα, θέσεις και αίσθηση καθήκοντος. Δεν έχει ανάγκη να γίνει το πολιτικό συμπλήρωμα ενός ιδιότυπου διπολισμού, ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και στη ΝΔ. Αυτό το παιχνίδι έχει παλιώσει”.

Στο τέλος του μήνα η Δημοκρατική Συμπαράταξη οδηγείται σε προγραμματικό συνέδριο. Κάποια στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της κεντροαριστεράς επιμένουν ότι το εν λόγω συνέδριο είναι άτολμο και διαδικαστικό και δεν θα πάρει αποφάσεις για ανανέωση και υπερβάσεις. Διαφωνείτε;

“Ήμουν και παραμένω θιασώτης του ουσιαστικού διαλόγου για την ανασύνταξη και την ενότητα της κεντροαριστεράς. Θεωρώ απαραίτητο ένα ανοιχτό συνέδριο με εκλεγμένους εκπροσώπους, ώστε να αφουγκραστούμε τις ανησυχίες και προσδοκίες των συμπολιτών μας. Ας μη βιαζόμαστε να το χαρακτηρίσουμε, πριν ακόμη ξεκινήσει. Οι προτάσεις μας πρέπει να είναι απλές, σαφείς, υλοποιήσιμες, χωρίς αερολογίες και να απαντούν στα πραγματικά προβλήματα. Η ανταλλαγή απόψεων, η ανοιχτή συζήτηση, τα ευήκοα ώτα είναι η αναγκαία συνθήκη για την ανάσχεση του κατακερματισμού των πολιτικών δυνάμεων του κεντρώου χώρου. Αυτό είναι ζητούμενο για τους συμμετέχοντες και απαίτηση των πολιτών. Ας μην κολλήσουμε ετικέτες υπονομεύοντας την προσπάθεια. Μπορεί να μας εκπλήξει”.

Ποια είναι η θέση σας για τη μορφή του νέου κόμματος; Ενιαίο, πολυτασικό αλλά όχι ομοσπονδιακό ή συνασπισμός αυτοτελών κομμάτων;

“Η ανάλωση στην αναζήτηση φόρμας και στα προκάτ σχήματα αποπροσανατολίζουν και στο τέλος χάνουμε την ουσία. Δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε χώρος για μαγειρέματα παρωχημένων συνταγών και ξεπερασμένων σχημάτων. Είναι καιρός να αφήσουμε πίσω μας το παρελθόν και τις πρακτικές του, κρατώντας την πείρα που μας προσέφερε, κοιτώντας μπροστά. Να τολμήσουμε μια νέα αρχή, με μόνη φροντίδα τη συγκρότηση μιας μεγάλης εναλλακτικής δύναμης εξουσίας, απέναντι στα αδιέξοδα του ΣΥΡΙΖΑ και την αγωνιώδη αναζήτηση ταυτότητας από τη ΝΔ. Ο χώρος του κέντρου είναι το μέλλον. Η εκλογή Μακρόν στη Γαλλία προσφέρει ένα παράδειγμα για τα αμέσως επόμενα βήματα. Δείχνει σε όλους μας πως αξίζει να ρισκάρουμε για μια νέα αρχή. Το πώς θα λέγεται, τι σχήμα και μορφή θα έχει είναι το τελευταίο που με απασχολεί. Το δε κόσμο δεν τον ενδιαφέρει καθόλου. Σήμερα κάθε τέτοια συζήτηση θυμίζει τη λαϊκή ρήση “εδώ ο κόσμος καίγεται…””.

Ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες για την περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης και τη Β. Ελλάδα; Σε ποια θέματα πρέπει άμεσα να δοθεί βάρος και έμφαση;

“Σύμφωνα με τη Eurostat η περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης κατέχει ένα θλιβερό ρεκόρ: Έχει το χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ ανάμεσα στις ελληνικές περιφέρειες και συγκαταλέγεται στις 20 φτωχότερες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο τόπος όμως αυτός μπορεί να γίνει ένα μεγάλο διαμετακομιστικό, ενεργειακό, τουριστικό και πολιτισμικό σταυροδρόμι με τεράστια προστιθέμενη αξία για τους κατοίκους του αλλά και τη χώρα. Το δομικό πρόβλημα στη χώρα είναι η ανάπτυξη. Είναι το μόνο κλειδί, για να βγούμε από το φαύλο κύκλο των μνημονίων και του μαρασμού. Πρέπει όμως να δοθούν κίνητρα προσέλκυσης νέων επιχειρήσεων, κυρίως στη μεταποίηση προϊόντων του πρωτογενούς τομέα στις βιομηχανικές περιοχές, ώστε να αξιοποιηθούν στο μέγιστο οι υποδομές. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν αλλά όχι με τα μυαλά που κουβαλούσαμε στο παρελθόν και σίγουρα όχι με αυτήν την κυβέρνηση”.

Μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη και εδώ.