Η Χαρά Κεφαλίδου, βουλευτής Δράμας και τομεάρχης Παιδείας και Θρησκευμάτων του Κινήματος Αλλαγής, κατά τη διάρκεια της σημερινής Συνεδρίασης στην Ολομέλεια της Βουλής, για την «Κύρωση του Προϋπολογισμού του οικονομικού έτους 2022», αναφέρθηκε στην προσπάθεια της κυβέρνησης να εμφανίσει περιβάλλον σταθερότητας και προοπτικής.
Η βουλευτής τόνισε όμως ότι στην προσπάθειά της αυτή, έκανε άλματα λογικής θεωρώντας δεδομένο ότι το 2022 είναι έτος επιστροφής σε μια επίπλαστη «κανονικότητα», στηριζόμενη σε μια αισιοδοξία που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και αφορά λίγους.
Η βουλευτής παρομοίασε τον προϋπολογισμό με βιαστική νοικοκυρά, που περιμένει επισκέψεις και κρύβει στα ντουλάπια πρόχειρα ό,τι περισσεύει και τρέμει το φυλλοκάρδι της μην τυχόν και ανοίξει καμιά παραγεμισμένη ντουλάπα και ξεχυθεί η ακαταστασία και ντροπιαστεί.
Η βουλευτής ξεκαθάρισε την θέση του ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής ως αντιπολιτευτική δύναμη ευθύνης και λογικής με συγκεκριμένες προτάσεις που πάνε τη χώρα μπροστά και καλυτερεύουν την καθημερινότητα των πολιτών.
Τέλος η Χαρά Κεφαλίδου επεσήμανε ότι το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής εγκαλεί την κυβέρνηση, όχι για αυτά που δεν μπορούσε και δεν έκανε, αλλά για όλα αυτά που μπορούσαν να έχουν γίνει, το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής τα έχει προτείνει από καιρό και η κυβέρνηση δεν τόλμησε να υλοποιήσει.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία :
«Κυρίες και κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2022 μιας κυβέρνησης που της αναγνωρίζεται ο σαφής προσανατολισμός της στη δημιουργία ενός εθνικού περιβάλλοντος σταθερότητας, δημοσιονομικής τάξης και εκσυγχρονισμού του κράτους και των υπηρεσιών του, προτάσσει τη σύγκλιση των δημοσιονομικών μεγεθών στους στόχους πλεονασμάτων που θα απαιτηθούν από το 2023 και μετά, όπου η χώρα επανέρχεται στους περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας.
Για να γίνει αυτό, όμως, προχωράτε σε ένα μεγάλο άλμα λογικής, αφήνοντας και το αντίστοιχο κενό. Παρουσιάζετε το 2022 ως έτος επιστροφής στην κανονικότητα. Και αυτό το κάνετε με έναν μεγάλο βαθμό αυθαιρεσίας, χωρίς να υποστηρίζεται από την πραγματικότητα. Η θετική προοπτική που δίνει η Κυβέρνηση για την επόμενη χρονιά είναι απολύτως υποθετική. Δύο μεγάλες απειλές στην οικονομία, η ενεργειακή και η υγειονομική κρίση, που φέρουν πληθωριστικές πιέσεις που γίνονται όλο και πιο ασφυκτικές και δημοσιονομικά περιθώρια που συνεχώς στενεύουν, ρίχνουν βαριά τη σκιά τους.
Παρά το γεγονός ότι προς το παρόν το χρονοδιάγραμμα φοροελαφρύνσεων και παροχών της Κυβέρνησης πραγματοποιείται κανονικά, αυτά τα απειλητικά μέτωπα της οικονομίας δεν αφήνουν κανένα ατάραχο. Φαντάζομαι ούτε και την ίδια την Κυβέρνηση. Άλλωστε, η εμπειρία διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει σε κανέναν το δικαίωμα να πιστεύει σε αυταπάτες.
Κατά συνέπεια, τα έκτακτα μέτρα στήριξης των ευάλωτων νοικοκυριών και επιχειρήσεων, ακόμη και αυτά που χθες προαναγγείλατε για αύξηση του κατώτατου μισθού μέσα στο 2022, έρχονται με καθυστέρηση και ναι μεν λειτουργούν πρόσκαιρα κατευναστικά, όμως ούτε δεδομένα θεωρούνται ούτε δημιουργούν εφησυχασμό. Ο Προϋπολογισμός του 2020-2022, αν και σε πρώτη ανάγνωση θετικός, βρίθει ασαφειών και ερωτημάτων που δεν απαντώνται, γιατί οι κίνδυνοι είναι παρόντες, παρ’ όλο που η Κυβέρνηση κάνει πως δεν τους βλέπει.
Και σας ερωτώ: Πόση δυνατότητα ανταπόκρισης της πολιτείας αποπνέει ο προϋπολογισμός στην αντιμετώπιση των νέων δεδομένων που θέτει η πανδημία; Ξέρετε πολύ καλά ότι οι αριθμοί των απωλειών σε ανθρώπινες ζωές έπαψαν πια να τρομάζουν και την Κυβέρνηση –φοβάμαι και την πολιτεία- γιατί πάμε καλά! Έχουμε εκατόν τριάντα νεκρούς κάθε μέρα. Μήπως συνηθίσαμε σ’ αυτά τα τριψήφια καθημερινά νούμερα;
Τα χαμόγελα ικανοποίησης για τις επιδόσεις της Κυβέρνησης, αλλά και τα τηλεοπτικά μηνύματα αισιοδοξίας με ένα ΕΣΥ που παλεύει να κρατηθεί όρθιο, με διασωληνωμένους εκτός ΜΕΘ νέους ανθρώπους που χάνουν τη ζωή τους από την αδυναμία έγκαιρης αντιμετώπισης από τα νοσοκομεία της Περιφέρειας τελικά δεν είναι τίποτα άλλο παρά κυβερνητικός μιθριδατισμός.
Είναι δυνατόν να υπάρχει στη διάθεση της Κυβέρνησης από τον Μάιο η μελέτη Τσιόδρα – Λύτρα με την πιο κρίσιμη επισήμανση ότι το 87% των διασωληνωμένων εκτός ΜΕΘ είναι καταδικασμένο και αυτό να επιτείνεται στα νοσοκομεία της Περιφέρειας και να μην έχουν παρθεί πρωτοβουλίες, έκτακτα μέτρα, να υπάρχει αυτό το κλίμα εφησυχασμού και επιστροφής στην κανονικότητα;
Καταλαβαίνετε ότι δεν διαβάζετε σωστά τα σημεία των καιρών; Να σας θυμίσω τι κάνατε στα σχολεία, πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και στα ΑΕΙ; Είναι δεδομένο ότι κανείς και πολύ περισσότερο και εμείς δεν θέλουμε να δούμε σχολεία κλειστά. Ήδη ξέρετε ότι το προτείνουν πάρα πολλοί οι ειδικοί, κυρίως στην Αμερική μετά τα δραματικά γεγονότα που έχουμε με την μετάλλαξη Δέλτα σε συνδυασμό με την Όμικρον.
Από πότε, θυμηθείτε λίγο, ζητούμε μείωση του αριθμού των μαθητών στις σχολικές τάξεις; Και υπάρχει ένα μονότονο επιχείρημα από τη μεριά του Υπουργείου Παιδείας που λέει ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει, δεν υπάρχει επάρκεια αιθουσών. Επιτρέψτε μου να σας πω ότι δυο χρόνια τώρα θα έπρεπε να έχετε σκεφτεί κάποια εναλλακτική και ούτε προς το παρόν υπάρχουν κονδύλια για περισσότερες προσλήψεις.
Εμείς τι σας προτείναμε μονότονα; Αξιοποιήστε την τηλεκπαίδευση. Αξιοποιήστε την σε σχέση και σε συνδυασμό με τη δια ζώσης διδασκαλία. Εμάς εντάξει δεν μας ακούτε, μα ούτε και τους ειδικούς; Βγαίνει χθες ο κ. Σαρηγιάννης και τι σας λέει; Επειγόντως υβριδική λειτουργία, τηλεργασία και τηλεκπαίδευση. Αυτό θα είναι αναγκαίο κακό μέσα στον Γενάρη. Γιατί; Γιατί αν επικρατήσει η Όμικρον πρέπει να γυρίσουμε αυτομάτως μέσα σε μία μέρα σε ένα υβριδικό μοντέλο, πρέπει να πάμε σε τηλεκπαίδευση γιατί η έξαρση των κρουσμάτων της Όμικρον κυρίως σε ό,τι αφορά τα παιδιά θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να συγκρατήσει τα σχολεία μας ανοιχτά, διότι υπάρχει υπερμετάδοση, τα παιδιά λειτουργούν ως δούρειοι ίπποι.
Άρα, ποιο θα είναι το μοναδικό αμυντικό όπλο σ’ αυτήν τη νέα παραλλαγή; Να μπορέσουμε να κρατήσουμε τα σχολεία μας ανοιχτά, αλλά με τους περιορισμούς που λέμε, δηλαδή με τηλεργασία, με τηλεκπαίδευση και αν μπορούμε με δια ζώσης.
Στην Όμικρον, λοιπόν, λένε δεν τίθεται θέμα περισσότερων ΜΕΘ. Πρέπει να εφαρμόσουμε τρόπους μείωσης της υπερμετάδοσης. Η Ελλάδα έχει ένα γερασμένο πληθυσμό. Δεν πρέπει αυτό να το ξεχνάμε. Και ό,τι λέμε για την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια ισχύει και για τα ΑΕΙ.
Και ακούστε τι είπε το Υπουργείο πριν από λίγες μέρες. Έβγαλε μια υπουργική διαταγή που λέει: «Αποκλειστικά διά ζώσης τα μαθήματα στα ΑΕΙ». Τώρα εδώ να μην σας μιλήσω για αυτοδιοίκητο και για όλες αυτές τις λεπτομέρειες που πάνε περίπατο μπροστά σε μία γενικότερη κατακραυγή σε ότι αφορά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούμε.
Θα σας πω και δυο λόγια για τον Προϋπολογισμό. Αποτυπώνεται για άλλη μια φορά πόσο ριγμένη είναι η επαγγελματική εκπαίδευση. Παίρνει μόνο 100 εκατομμύρια την ίδια στιγμή πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια είναι γύρω στα 4 δισεκατομμύρια και τα ΑΕΙ στο 1 δισεκατομμύριο. Αυτό το χάος, λοιπόν, είναι ενδεικτικό της σημασίας που δίνει το Υπουργείο Παιδείας και η Κυβέρνηση στην επαγγελματική εκπαίδευση που έγινε η μεταρρυθμιστική σημαία της και η εναλλακτική προοπτική που δίνει στους νέους ως αντιστάθμισμα στην οριζόντια μείωση των εισακτέων.
Ακούστε. Εμείς δεν αμφισβητούμε τις προσπάθειες της Κυβέρνησης για να κάνει αυτό που μπορεί. Αμφισβητούμε, όμως, ότι υπάρχουν πράγματα που μπορεί να κάνει και δεν τα κάνει. Και αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα. Προτείνουμε έγκαιρη επέκταση υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών, κινητοποίηση και συμπερίληψη των φορέων της κοινωνίας στην εμβολιαστική καμπάνια, μέτρα αποσυμφόρησης στα μέσα μαζικής μεταφοράς, χρήση και επέκταση της τηλεργασίας, κινητοποίηση της εκκλησίας, μείωση του αριθμού των μαθητών στις τάξεις αξιοποιώντας την τηλεκπαίδευση, πρόσβαση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στον τραπεζικό δανεισμό, εγρήγορση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας στο σχεδιασμό μέτρων.
Και φυσικά θέλω να σας πω ότι κανένας πια δεν είναι ανυποψίαστος από τους πολίτες. Όλοι κρίνουν και ξέρουν.
Και για να πω μια τελευταία κουβέντα ο Προϋπολογισμός του 2022 μοιάζει σαν μια βιαστική νοικοκυρά που περιμένει επισκέψεις. Κρύβει στα ντουλάπια πρόχειρα ό,τι περισσεύει, σπρώχνει κάτω από το χαλί και τους καναπέδες την ακαταστασία και όταν χτυπάει το κουδούνι φορά το πλατύ της χαμόγελο της επιτυχίας πάντα και τρέμοντας το φυλλοκάρδι της μη τυχόν ανοίξει καμιά παραγεμισμένη ντουλάπα και ξεχυθούν τα άπλυτα και τα ασιδέρωτα και οι σκούπες και τα φαράσια είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει κάθε κακό μην τυχόν και ντροπιαστεί.
Αυτό όμως, κυρίες και κύριοι της Συμπολίτευσης, είναι κάτι το οποίο έχει γίνει πια αντιληπτό στον ελληνικό λαό. Κι όσο κι αν ξέρουμε ότι η Αντιπολίτευση στο σύνολό της παραδοσιακά καταψηφίζει τον ετήσιο προϋπολογισμό θέλω να σας πω ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Οι αφορισμοί και ο ακραίος λαϊκισμός έχουν εκπροσώπους στο Κοινοβούλιο, δεν χρειάζονται άλλους. Φτάνει το κόμμα του κυρίου Πολάκη που ονειρεύεται την κατάργηση των Ανεξάρτητων Αρχών και τον πολιτικό τους έλεγχο.
Εμείς ως ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής επιδιώκουμε να προσφέρουμε στο δημόσιο λόγο μας προτάσεις που θα καλυτερεύουν τη ζωή των πολιτών, θα πάνε τον τόπο μπροστά. Όμως, ο Προϋπολογισμός αυτός έχει σαθρές βάσεις και έχει μία άκαιρη και αναιτιολόγητη αισιοδοξία που αφορά ορισμένους, αφορά λίγους. Την αισιοδοξία την χρειαζόμαστε. Το ίδιο και την επίγνωση ότι μπορεί να μην πάνε τα πράγματα, όπως θα θέλαμε. Εκεί, λοιπόν, η πολιτεία πρέπει να κάνει σωστά τη δουλειά της και να προβλέψει ασφαλιστικές δικλείδες που θα προστατέψουν την κοινωνία και κυρίως τους ευάλωτους. Αυτό, λοιπόν, ο δικός σας Προϋπολογισμός δεν το κάνει και μπορεί να αποδειχθεί καταστροφικός, ακυρώνοντας μια υπερδεκαετή εθνική προσπάθεια να σταθεί η χώρα στα πόδια της αφήνοντας θύματα και συνεπώς θύτες.
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίον δεν μπορούμε εμείς να ψηφίσουμε αυτόν τον Προϋπολογισμό. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τις αδυναμίες του και γι’ αυτό τον καταψηφίζουμε.
Σας ευχαριστώ.».
Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ: