Χαρά Κεφαλίδου: “Η αποδιοργάνωση που προκάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εκπαίδευση, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με πυροτεχνήματα”
Ομιλία στην Κοινή Επιτροπή Δημ. Διοίκησης & Μορφωτικών 1η συνεδρίαση (βίντεο)

Τοποθέτηση της Χαράς Κεφαλίδου στην 1η κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης και Μορφωτικών Υποθέσεων, κατά τη συζήτηση του σ/ν του Υπ.Εσωτερικών με θέμα «Ρυθμίσεις του Υπουργείου Εσωτερικών, διατάξεις για την ψηφιακή διακυβέρνηση και άλλα επείγοντα ζητήματα».

“Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Επειδή είναι η πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής, επιτρέψτε μου να ευχηθώ σε όλους καλά έργα, καλή επιτυχία προσωπικά στον καθένα και στην Κυβέρνηση.

Συζητάμε σήμερα ένα πολυνομοσχέδιο που έρχεται με τη διαδικασία του επείγοντος και θέλω να τοποθετηθώ και να μιλήσω λίγο για θέματα παιδείας. Θα ήθελα λοιπόν να τονίσω, ότι στο Κίνημα Αλλαγής είμαστε με καθαρότητα και σαφήνεια τοποθετημένοι στο μείζον ζήτημα της ασφάλειας και της εύρυθμης λειτουργίας των Α.Ε.Ι. στη χώρα. Με αυτό το σκεπτικό και αντιλαμβανόμαστε, αλλά και αποδεχόμαστε τη νομοθέτηση από την Κυβέρνηση στο ζήτημα του ασύλου, όχι της κατάργησης του ασύλου όπως άστοχα έχει επικρατήσει, αλλά της προστασίας του, κυρίως της προστασίας του δημόσιου πανεπιστημίου.

Πέρα λοιπόν όμως από αυτό το επείγον της άμεσης ρύθμισης του ασύλου, βλέπουμε τελευταία τις δύο βδομάδες να υπάρχουν πάρα πολλά δημοσιεύματα με διάσπαρτες πρωτοβουλίες του Υπουργείου Παιδείας που αφορούν όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης ενδεχομένως απαραίτητες, αλλά παρόλα αυτά ετερόκλητες. Ανακοινώσεις σχετικά με την πρωινή προσευχή, με την αναστολή των διετών προγραμμάτων, με την κατάργηση της κλήρωσης των σημαιοφόρων στα σχολεία, με την καθιέρωση της βάσης εισαγωγής, με τη δημιουργία επώνυμων εδρών, μπορεί να είναι σωστές και όλες αυτές οι πρωτοβουλίες να στέλνουν και ένα μήνυμα επικοινωνιακό αλλά το γεγονός παραμένει. Ποιο είναι αυτό; Η αποδιοργάνωση που προκάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εκπαίδευση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με πυροτεχνήματα.

Χρειάζεται να ξαναδούμε με σοβαρότητα και τη διάρθρωση της εκπαίδευσης μας, αλλά και με ενιαία συνεκτικά σχέδια νόμων, που θα τα ψηφίσουμε με τη μέγιστη δυνατή συναίνεση, ώστε να προχωρήσουμε στην επόμενη μέρα. Και αυτό το βλέπω και στο νομοθέτημα που έχουμε μπροστά μας. Δηλαδή, ενώ στο άρθρο 63 μιλάτε για τα πρότυπα σχολεία -και ορθώς λέτε ότι χρειάζεται να συζητήσουμε και να υπάρξει ολοκληρωμένη πρόταση-, παρόλα αυτά, σε ό,τι αφορά την αναστολή των διετών προγραμμάτων που αφορούν την τεχνολογική εκπαίδευση, ακολουθείτε μια άλλη αποσπασματική λογική.

Γι’ αυτό και εμείς, σήμερα, θεωρούμε ότι είναι πολύ ώριμο να ξαναθυμίσουμε την πρότασή μας. Δεν είναι άλλη από την επανίδρυση και την επαναλειτουργία του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, που κατήργησε η Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Τώρα σε ό,τι αφορά την ελευθερία της διακίνησης των ιδεών. Είμαστε πια στο 2019 και θεωρούμε ότι αυτή προστατεύεται και από το νόμο και από το Σύνταγμα και προστατεύεται παντού. Το 1982, όταν θεσπίστηκε ο πρώτος νόμος-πλαίσιο επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., από τότε και έπειτα, ούτε μια φορά δεν έχει υπάρξει περίπτωση που να λειτούργησε, προκειμένου να προστατευθεί η διακίνηση των ιδεών.

Η συζήτηση, λοιπόν, που γίνεται για το πανεπιστημιακό άσυλο, είναι μια συζήτηση για το αυτονόητο, αλλά και για την αμφισβήτησή του. Συστήθηκε για να παραχωρήσει στην πανεπιστημιακή κοινότητα – και θα σας έλεγα αποκλειστικά και μόνο σε αυτήν – απόλυτη ελευθερία στην επιλογή του προγράμματος και του τρόπου διδασκαλίας επιστημών και τεχνών. Ο αποκλειστικός του σκοπός παραμένει η προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας.

Τώρα, τι σχέση μπορεί να έχει η προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας με την ανεξέλεγκτη δυνατότητα πάσης φύσεως παρανομίας εντός των χώρων των εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, το αφήνω στην κρίση ολονών.

Όταν επιτρέπεις, δε κι ένα μόνιμο καθεστώς ανομίας και διασποράς φόβου, τότε, νομίζω ότι, ταυτόχρονα καταλύεται και η έννοια του ασύλου. Διότι, ποιος μπορεί να εκφράσει ελεύθερα ιδέες και απόψεις, υπό την απειλή λιντσαρίσματος; Το έχουμε ζήσει με χιλιάδες παραδείγματα.

Εμείς, λοιπόν, έχοντας ψηφίσει το νόμο 4009/2011, θεωρούμε ότι αυτό που συνέβη με την τροποποίηση, επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ο νόμος 4485/2017 , ουσιαστικά ήρθε και αποθράσυνε κάθε παράνομο.

Το ζήτημα, λοιπόν, της γενικευμένης ανομίας, στο όνομα μιας ελευθερίας που σε σύγχυση με την ασυδοσία δημιούργησε ένα τεράστιο πρόβλημα, τρομοκράτησε μεγάλο μέρος της κοινωνίας και παραβίασε συλλήβδην όλες τις ατομικές ελευθερίες, δεν είναι απ’ αυτά που προσφέρονται ούτε για λεονταρισμούς, ούτε για επίδειξη πολιτικής ισχύος. Πόσο μάλλον για συναγωνισμό δημοκρατικότητας.
Λέμε, λοιπόν, ότι η διάταξη που έχετε φέρει θέλει συγκεκριμένες ερμηνείες, για να μην υπάρχουν κενά, να μην υπάρχουν χάσματα και να μην δημιουργούνται θέματα παρερμηνειών.

Γι’ αυτό και θέλω να θέσω μια ερώτηση στην παριστάμενη Υπουργό και κλείνω με αυτό. Δόθηκαν απαντήσεις εάν και εκτός των πανεπιστημίων υπάρχει δυνατότητα να υπάρχει ένας έλεγχος όταν τελούνται αξιόποινες πράξεις. Όταν, όμως, μιλάτε για αρμόδιες αρχές εντός του χώρου των πανεπιστημίων, οι αρμόδιες αρχές στα ΑΕΙ είναι τα πανεπιστημιακά όργανα και τα εξουσιοδοτημένα από αυτά.

Η κυρία Υπουργός μίλησε και για την Αστυνομία και για την Πυροσβεστική και για την Εισαγγελία. Κι εγώ απλά να θέλω να ρωτήσω: Σε αυτά δεν συμπεριλαμβάνεται ο στρατός; Δεν συμπεριλαμβάνεται η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία; Δεν συμπεριλαμβάνεται η ΕΥΠ ; Θέλει πολλή προσοχή και διευκρίνιση, επειδή αυτό μπορεί να διεγείρει ήδη τεταμένα πνεύματα. Και επειδή το παράδειγμα των αστυνομικών δυνάμεων δεν λειτουργεί μόνο κατασταλτικά, αλλά και προληπτικά, έχει πολλή μεγάλη σημασία, με σοβαρότητα και με καθαρό μάτι, να μας πείτε τι ακριβώς εννοείτε.

Γι’ αυτό το λόγο έχουμε καταθέσει πρόταση, κύριε Πρόεδρε, στην οποία αναφέρθηκε και η Εισηγήτριά μας και περιμένουμε την τοποθέτηση της Κυβέρνησης στην παράγραφο 3.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.”

Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ:

Μπορείτε να δείτε σχετικό δημοσίευμα στην ιστοσελίδα www.esos.gr.