45 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την ιστορική εξέγερση του Πολυτεχνείου. Την εξέγερση που είχε ως βασικό μήνυμα την απαίτηση για ελευθερία και Δημοκρατία. Πόσο αυτονόητη είναι όμως σήμερα η έννοια της Δημοκρατίας στη χώρα μας;

Πόσο αυτονόητη είναι η Δημοκρατία σήμερα όταν με την ανοχή της Κυβέρνησης τα πανεπιστημιακά ιδρύματά μας, αντί για κέντρα γνώσης και καινοτομίας, έχουν μετατραπεί σε κέντρα διακίνησης ναρκωτικών και ανομίας;

Πόσο αυτονόητη είναι η Δημοκρατία όταν απαξιώνεται καθημερινά με τις επίμονες προσπάθειες των κυβερνώντων και υπονομεύεται τόσο η ίδια όσο και οι θεσμοί, η Δικαιοσύνη, οι Ανεξάρτητες Αρχές που την υπηρετούν;

Πόσο αυτονόητη είναι η Δημοκρατία σήμερα σε μια χώρα που ο διχαστικός λόγος της Κυβέρνησης έχει δηλητηριάσει την πολιτική ζωή και το Κοινοβούλιο;

Πόσο αυτονόητη είναι η Δημοκρατία σήμερα όταν η Κυβέρνηση εν κρυπτώ συνάπτει συμφωνίες για σημαντικά θέματα όπως είναι το Σκοπιανό, το Αλβανικό ή οι σχέσεις Εκκλησίας – Κράτους;

Πόσο αυτονόητη είναι η Δημοκρατία σήμερα όταν οι κυβερνώντες εισάγουν τη Συνταγματική Αναθεώρηση, την ύψιστη θεσμική διαδικασία, χωρίς όμως να ζητούν τη συναίνεση των δημοκρατικών κομμάτων;

Ας γίνει η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου μια χρυσή ευκαιρία για να ξαναθυμηθούμε τι πραγματικά σημαίνει Δημοκρατία στη χώρα μας.