Κάποτε υπήρχε μία μικρή χώρα. Μικρή αλλά πλούσια σε ομορφιά όπου οι άνθρωποι είχαν την τύχη και τη δυνατότητα να παράγουν, να δημιουργούν, θέλοντας να εξασφαλίσουν το «ευ ζην». Να κάνουν την Πατρίδα τους διάσημη για την ποιότητα των προϊόντων τους.

Να κάνουν διάσημο το κρασί, το μέλι, το λάδι. Με τα χρόνια, μάλιστα, κέρδισαν κάποια φήμη και κατάφεραν μετά από πολλή δουλειά να κερδίσουν και υψηλές θέσεις στον παγκόσμιο χάρτη. Μάλιστα το ελληνικό κρασί αγαπήθηκε όχι μόνο από μία περιοχή της μικρής χώρας, όπως για παράδειγμα τη Σαντορίνη αλλά και από την κατεξοχήν αγροτική Δράμα!!!

Σήμερα, η ίδια η μικρή αλλά εξίσου όμορφη και πλούσια χώρα, έρχεται αντιμέτωπη όχι μόνο με την κακοκαιρία και το «χέρι της φύσης» αλλά και με τους ανθρώπους που εξελέγησαν για να τη διοικούν. Δηλαδή, της κυβέρνησης, που επιμελώς τοποθετούν τεχνητά εμπόδια. Σαν να μην σκέφτονται το σύνολο αλλά αποκλειστικά το προσωπικό τους σχέδιο.

Μας το διαβεβαίωσε και ο «κακός» Ευρωπαίος, κ. Πιερ Μοσκοβισί. «Ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στο κρασί είναι καθαρά επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επιταγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Η κυβέρνηση για άλλη μία φορά επιμένει να πρωτοτυπεί, εφαρμόζοντας σχέδιο «ανάπτυξης» με φοροεισπρακτικές επιδρομές!

Σε καμιά χώρα, καμιά ανάπτυξη δεν ήρθε δια της φορομπηχτικής «επανάστασης». Ας τους υπενθυμίσει κάποιος ότι η πρόοδος μιας κοινωνίας συντελείται από, με και για το λαό.

Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο και εδώ.