Χαρά Κεφαλίδου: Οι παροχές που μοίρασε η κυβέρνηση είναι ακριβές ασπιρίνες
Συνέντευξη στην εφημερίδα manifesto

Είναι ανεξέλεγκτος ο Ερντογάν, κυρία Κεφαλίδου ή μήπως βρίσκει και τα κάνει;
Η τακτική διαρκούς έντασης της Τουρκίας στις σχέσεις της με την χώρα μας είναι ο δρόμος που έχει επιλέξει ο πρόεδρος Ερντογάν να κινηθεί έως τις εκλογές. Σε αυτή του την επιλογή λειτουργεί ανάμεσα σε κρεσέντο και ντιμινουέντο, αναλόγως της συγκυρίας και του κοινού στο οποίο κάθε φορά απευθύνεται. Το ανεξέλεγκτο της συμπεριφοράς του παρουσιάζει μια χρονικότητα, οπότε υπό αυτή την έννοια αποκτά για εμάς μια προβλεψιμότητα. Η διακοπή στοιχειώδους επικοινωνίας, που επέλεξε ο κ. Ερντογάν, είναι μια αρνητική εξέλιξη που εμπεριέχει κινδύνους τους οποίους η Ελλάδα οφείλει να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει. Το κλειδί για εμάς είναι η ενότητα, η ψυχραιμία και η σταθερότητα. Η χώρα μας μέχρι τώρα -με ήσσονος σημασίας παραφωνίες- έχει αποδείξει ότι μπορεί να απαντά με σοβαρότητα και σύνεση στο αυξητικά φορτιζόμενο κλίμα στα ελληνοτουρκικά. Η χαραμάδα που άφησε η τοποθέτηση του κ. Καλίν είναι στο πλαίσιο της υιοθετημένης τακτικής της γείτονος, που δεν “βρίσκει και κάνει” όπως λέτε, δοκιμάζει τα όριά της και τα δικά μας ασφαλώς.

Υπάρχει εθνική ενότητα απέναντι στα τουρκικά fake news και τις απειλές;
Αλίμονό μας αν δεν υπήρχε. Είναι πάντα χρήσιμη η κριτική σε επιμέρους ζητήματα χειρισμών στα ελληνοτουρκικά, αλλά θέλω να πιστεύω, ότι δεν υπάρχει Ελληνίδα και Έλληνας πολιτικός στο δημοκρατικό φάσμα που δεν προτάσσει, πάνω και πέρα από όλα, τη διατήρηση της εθνικής ενότητας. Μπορεί για εκατοντάδες ζητήματα να “τρώμε τα μουστάκια μας” εντός και εκτός κοινοβουλίου, αλλά με την εθνική μας ακεραιότητα και κυριαρχία δεν παίζουμε. Όπως σας είπα, είναι άλλο οι διαφορετικές πολιτικές τοποθετήσεις του κάθε κόμματος και οι επιμέρους διαφωνίες και άλλο η διακινδύνευση της εθνικής ενότητας. Σε αυτές τις επιμέρους διαφωνίες εντάσσω και την άστοχη επιμονή της αξιωματικής αντιπολίτευσης πρόσφατα, στο ζήτημα της νησίδας του Έβρου.

Σας καλύπτουν οι παροχές της κυβέρνησης για την ενέργεια και τη θέρμανση;
Είναι προφανές ότι δεν καλύπτουν κανέναν. Άλλωστε, ούτε η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι μοιράζοντας τα ομολογουμένως όχι ασήμαντα επιδόματα – βοηθήματα θα λύσει το πρόβλημα. Οι παροχές που μοίρασε είναι οι ακριβές ασπιρίνες, που είναι αμφίβολο αν θα ανακουφίσουν τους πολίτες πρόσκαιρα μόνο, έστω και για το επόμενο δύσκολο τρίμηνο.
Στο ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής έχουμε διατυπώσει προτάσεις για την αντιμετώπιση της γενικευμένης ακρίβειας με μέτρα που μπορούν να χτυπήσουν τη ρίζα του προβλήματος. Τα πρόσκαιρα μέτρα στήριξης της κυβέρνησης θα μπορούσαν να γίνουν πραγματική λύση για τον επερχόμενο χειμώνα μόνο αν συνδυαστούν με την ταυτόχρονη θεσμική αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας και τη στοχευμένη μείωση της φορολογίας. Η μείωση κυρίως των έμμεσων φόρων, όπως του ΦΠΑ που εξανεμίζει τα μικρά και μεσαία εισοδήματα -αυτά δηλαδή που κυρίως πλήττονται-, είναι σε αυτή την κατεύθυνση. Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση κάνει πως δεν ακούει. Δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι αυτή η τακτική θα τη βοηθήσει μόλις πιάσουν τα πρώτα κρύα. Τότε όμως θα είναι αργά.

Πώς θα αντιμετωπίσουν οι Δραμινοί τον χειμώνα; Είστε η περιοχή με τις χαμηλότερες θερμοκρασίες…
Αυτή είναι και δική μου απορία, όπως και όλων των Δραμινών! Η κυβέρνηση κινείται λαμβάνοντας υπόψη τις συνήθεις χειμερινές θερμοκρασίες του κράτους των Αθηνών. Ελλάδα όμως δεν είναι μόνο η Αθήνα.
Ήδη εδώ και μία εβδομάδα, οι βραδινές θερμοκρασίες στο Κάτω Νευροκόπι Δράμας είναι 1 – 6 βαθμοί Κελσίου και έχει αρχίσει ήδη το άναμμα της σόμπας, τα καλοριφέρ, τα τζάκια κλπ.
Η μεγάλη διάρκεια του χειμώνα και οι χαμηλές θερμοκρασίες κυρίως από τον Οκτώβριο μέχρι και την Άνοιξη, είναι κάτι που μπορεί να μην αγγίζει την Αθήνα και τη νότια χώρα, την ίδια ώρα όμως η ανάγκη κάλυψης των αναγκών θέρμανσης για πολλές περιοχές είναι ήδη παρούσα και κατεπείγουσα. Ωστόσο, η ακρίβεια στα καύσιμα θέρμανσης ακόμη και στα καυσόξυλα, έχει εκτοξευτεί και η διαφημιζόμενη γενναία στήριξη της πολιτείας, τα επιδόματα θέρμανσης είναι ανίκανα να προσφέρουν πραγματική λύση στις ανάγκες των πολιτών.

Είναι εφικτές οι υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ;
Όχι βέβαια! Όχι χωρίς να ξαναγυρίσουμε στην εποχή που νομίσαμε ότι στην χώρα μας ευδοκιμούν τα λεφτόδεντρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ συναγωνιζόμενος τις παροχές της κυβέρνησης, θέλησε να τάξει για άλλη μια φορά λαγούς με πετραχήλια. Είναι η ίδια τακτική του 2015 που τον είχε φέρει στην εξουσία. Μόνο που ουδείς πλέον είναι ανυποψίαστος. Στο ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής αυτό θα υπενθυμίζουμε κάθε μέρα, κάθε ώρα στους πολίτες. Είναι απογοητευτικό, τα κόμματα να μην μαθαίνουν από τα λάθη τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά από μια τετραετία στην εξουσία, που προσπάθησε να πείσει τον ελληνικό λαό ότι “το ζειν επικινδύνως”, είναι μια νέα κανονικότητα και το “μεγάλη αναστάτωση – ωραία κατάσταση” έχει ενδιαφέρον ως πολιτική πρακτική – ειδικά στην πλάτη και την τσέπη του ελληνικού λαού, προσπαθεί να κάνει comeback με παλιά συνταγή, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής για το παρελθόν του. Περιμέναμε τουλάχιστον περισσότερη ευρηματικότητα.

Έχετε έρθει κοντά με την αξιωματική αντιπολίτευση έπειτα από τις εξελίξεις με τις παρακολουθήσεις;
Πόσο κοντά μπορεί να βρεθεί ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα λογικής, υπευθυνότητας και συνέπειας λόγων και έργων με τον καιροσκοπισμό του κου Τσίπρα; H συνάντησή τους μόνο τυχαία, περιστασιακή και στιγμιαία μπορεί να είναι. Πιο πρόσφατο παράδειγμα, η ιστορία των παρακολουθήσεων που φέραμε στο φως. Σημαία ευκαιρίας, έστω και δανεικής για τον ΣΥΡΙΖΑ, πήρε τη μορφή “αρπαχτής στα γρήγορα”, για να φτάσει πρώην υπουργοί και στελέχη του να αποκαθηλώνουν τον αρχηγό τους, που παρακολουθούσε τους δικούς του ανθρώπους και την ίδια ώρα άλλοι υπουργοί του είναι υπόδικοι στο ειδικό δικαστήριο για προσπάθεια ελέγχου και άλωσης του Τύπου.
Γυρίζοντας πίσω στο χρόνο να θυμηθούμε:
Tο 2014 όπου ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε καταλάβει ότι δεν γίνεται με ‘1 άρθρο και 1 νόμο’ να καταργηθούν Μνημόνια.
Το 2015 είχαν αυταπάτες και θα υλοποιούσαν το Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης.
Το 2016 δεν είχαν αντιληφθεί ότι με δημοψηφίσματα δεν λύνονται οικονομικά προβλήματα και τελικά υπέγραψαν το δικό τους νέο και αχρείαστο Μνημόνιο.
Είχαν όμως καταλάβει και αποδεχτεί τη συνεργασία με το ακροδεξιό κόμμα του κ. Καμμένου, προκειμένου να θέσουν σε εφαρμογή το μεγάλο τους όραμα, να ελέγξουν τους αρμούς της εξουσίας.
Η προσέγγιση του χώρου μας από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καν την λεπτότητα ενός φλερτ.

Η ακαδημαϊκή χρονιά έχει αρχίσει με εντάσεις. Πού οδηγείται η κατάσταση στα πανεπιστήμια;
Από την πρώτη στιγμή, που η κυβέρνηση εξήγγειλε με τυμπανοκρουσίες τη δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας, είχαμε επισημάνει το απρόσφορο του μέτρου, επιμένοντας ότι είναι λάθος, κυρίως γιατί δημιουργεί ένα εκρηκτικό κλίμα διαρκούς αντιπαράθεσης στον ακαδημαϊκό χώρο που δεν χρειάζεται κανείς και οπωσδήποτε δεν έχει τίποτε να προσφέρει στην απρόσκοπτη λειτουργία του δημόσιου πανεπιστημίου. Αντίθετα από τότε είχαμε προτείνει την υλοποίηση ολοκληρωμένων μέτρων ασφάλειας των ΑΕΙ, με ευθύνη των διοικήσεών τους και αρωγή της πολιτείας. Δυστυχώς, η κυβέρνηση και η αρμόδια Υπουργός Παιδείας, εγκλωβισμένη στις προεκλογικές της άκοπες εξαγγελίες, επέμεινε στην αρχική της θέση. Οι πρόσφατες εντάσεις είναι αυτό που θα ζήσουμε το τρέχον ακαδημαϊκό έτος ως το αναμενόμενο αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής, που αντιλαμβάνεται τον πανεπιστημιακό χώρο ως ρινγκ για αγώνα ντέρμπι μέχρι τελικής πτώσης. Μπορούσαμε πολύ καλύτερα και πολύ αποτελεσματικότερα να διασφαλίσουμε μια καλή ακαδημαϊκή χρονιά χωρίς “ρωμαλέα φοιτητικά κινήματα” αποτελούμενα από “φοιτητοπατέρες “ εναντίον των ανέτοιμων και υποβοηθούμενων ΟΠΠΙ που η παρουσία τους είναι υπερβολική όταν δεν χρειάζεται και ανεπαρκής όταν είναι αναγκαία.

Υπάρχουν ελλείψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στη Δράμα;
Δυστυχώς, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις των τοπικών φορέων, της Αυτοδιοίκησης, των ιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού του νοσοκομείου Δράμας από το 2020, η εικόνα του νοσοκομείου Δράμας δεν έχει ουσιαστικά βελτιωθεί. Θέσεις ειδικοτήτων ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού προκηρύσσονται αλλά μένουν ορφανές, χωρίς να τις επιλέγουν οι υποψήφιοι. Οι μεγάλες απαιτήσεις του έργου που καλούνται να υπηρετήσουν, οι ανεπάρκειες του νοσοκομείου σε συνδυασμό με την συγκοινωνιακή απομόνωση του νομού Δράμας, είναι παράγοντες που συντείνουν σε μια δύσκολη αλήθεια που η κυβέρνηση κάνει πως δεν βλέπει: Το νοσοκομείο της Δράμας δεν είναι μια ελκυστική επιλογή για ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Για την ακρίβεια είναι η τελευταία επιλογή. Αυτό μπορεί να αλλάξει μόνο με παροχή κινήτρων. Η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο δεν χρειάζεται να ανακαλύψει τον τροχό. Και μόνο η μετατροπή του νοσοκομείου και η ένταξή του σε αυτά που χαρακτηρίζονται άγονα είναι μια λύση που μπορεί να προσελκύσει ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό για κάλυψη των αναγκών της περιοχής. Εμείς το λέμε, το υπουργείο ακούει;

Μπορείτε να δείτε τη συνέντευξη και εδώ.